18 - Door Sabien

Moe lig ik op mijn bed. Nadat ik mijn foto had in gezonden heb ik niet meer op twitter gezeten. Ik hoor de bel en van schrik val ik van mijn bed. Echt weer iets voor mij. Ik met moeite overeind en kijk naar mijn hup. Ja hoor bloed. Ik ren naar beneden. Pak wat keukenpapier en met dat op mijn heup loop ik naar de deur. Waar ik tot mijn grote verbazing William zie. De manager van Mainstreet. 'Wat heb jij nou gedaan' vraagt die geschrokken als hij het bloed ziet. Ik leg het uit en zeg ook gelijk dat ik niet om twitter had gekeken dus niet wist dat ik had gewonnen. 'Nou anders vraag ik één van de meiden of ze even je spullen kunnen pakken en verbind ik je heup' stelt hij voor. Ik knik en William haalt de anderen meiden. Silke en Britney vliegen me gelijk om de hals. 'Wij gaan je spullen pakken. Ga even rustig zitten en laat je wond verzorgen okii' zegt Gina. Ik ken der ze is mijn twitter vriendin. Ik ga op een stoel zitten en William kijkt me geschrokken aan als hij mijn hemdje omhoog heeft gedaan. Hij pakt het verband en de meiden komen naar beneden gerent. 'Zullen wij der spullen alvast in de auto leggen' vraagt Britney als ze zit dat William nog bezig is. 'Is goed Sabien dit kan even prikken'. Ik knik en bijt mijn tanden op elkaar als het spul der op komt. Het verband gaat der om en William helpt me overeind. 'Dank je voor de hulp' zeg ik. 'Kom je mee' vraagt Silke die weer binnen komt gelopen. Ik knik en loop naar de deur ik laat iedereen naar buiten en draai de deur achter me op slot. Ik stap de limo in de William voor me open houdt. Ik ga naast Owen zitten ne kijk de jongens verontschuldigend aan. 'Sorry dat het zo lang duurde heb niet meer op twitter gekeken en ben uit bed gevallen' zeg ik eerlijk en wijs naar mijn heup. 'Ja hoe deed je dat eigenlijk ik bedoel er lach zelfs bloed op de grond' zegt Britney die me vragend aankijkt. 'Ben van mijn bed gevallen blijkbaar lag er wat hardst' zeg ik en haal niet wetend mijn schouders op. 'Wacht even bloed' zeggen Owen, Nils, Daan en Rein tegelijk. 'Ja bloed der hele heup lag open' zegt William die in de achteruitkijk spiegel kijkt. 'Gaat het wel dan' vragen Daan en Owen bezorgt. Ik kijk naar de geschrokken gezichten van de vier jongens. 'Het gaat wel het doet alleen pijn als ik heel veel moet lopen' zeg ik en kijk de anderen aan. 'Dat begrijp ik' zegt Owen die me medelevend aankijkt. De auto begint te rijden op naar de volgende gelukkige.