4

Als ik weer thuis ben maak ik me snel klaar voordat Lana komt. Met Tjez wordt het standaard later dan we afgesproken hebben om naar huis te gaan. Het is nu ook alweer half 8 en over een halfuurtje komt Lana. Gelukkig hoef ik niet meer te eten en te douchen. "Britt, kan jij mij naar Lars brengen?" vraagt Ruben me. "Hoezo dat, kan papa dat niet doen?" vraag ik hem verbaasd. Nee, ik zou bij hem logeren maar papa gaat zo uiteten. "Nou snel dan, pak je spullen maar vast." besluit ik dan. Ik vind het vreselijk dat Ruben gewoon weg moet omdat papa uiteten gaat met Cassandra, mijn stiefmoeder. "Britty, ik ben klaar!" roept Ruben. Ik pak mijn fietssleutel en sprint naar beneden. "We moeten wel snel zijn Ruben! Lana komt zo ook." vertel ik hem. "Wie is Lana?" vraagt hij verbaasd. "Een meisje van m'n klas." Hij knikt geeft mijn vader een kus en stapt op de fiets.

Ik kom net het terrein op gefietst als Lana ook aan komt fietsen. Vrolijk begroet ik haar en open de deur. Een beetje verlegen kijkt ze om zich heen. "Mijn vader en stiefmoeder gaan zo weg hoor!" vertel ik haar. Ze knikt. Snel neem ik haar mee naar boven zodat we niet naar mijn vader en Cassandra moeten. "Britt, wij gaan zo hoor." roept mijn vader snel naar me voordat we de trap op kunnen. "Ehm, oke, pap, dit is Lana." vertel ik hem. Ze schudden elkaar de hand en mijn vader lacht vriendelijk naar haar. Mijn vader is een aardige man maar door Cassandra is hij helemaal verandert. Ik kon altijd heel goed met hem, maar sinds Cassandra bij ons in woont spreek ik hem haast nooit meer. Het is dat ik Ruben niet in de steek wil laten maar anders was ik allang weggeweest hier. Het liefst was ik bij Tjez gaan wonen. Bij hem thuis is het altijd heel gezellig.
Dus, back to the point. Ik liet Lana mijn kamer zien en we zitten ons nu op te maken. "Dus, wie zijn Tjez en Sarah eigenlijk?" vraagt Lana me. "Dat zijn mijn beste vrienden, Tjez is een hele lieve en grappige jongen. Echt geloof me, je zult hem geweldig vinden." Grijns ik. Altijd als ik aan Tjez denk moet ik automatisch al lachen. Lana kijkt me niet begrijpend aan. "Je zult het nog wel begrijpen." zeg ik lachend. Ze haalt haar schouders op. "En Sarah?" vraagt ze nieuwsgierig. "Die zul je ook wel mogen, wees maar niet bang." lach ik haar toe.