De schone slaapster

Jada zuchtte.
Ze was nochtans niet in een situatie om te zuchten…
Op dit moment stond ze recht voor het podium waar B1A4 zijn eerste Nederlandse optreden gaf.
Dit had een situatie van complete vreugde en verrukking en fangirling moeten zijn.
Maar dat was het niet.

Ze probeerde zich te concentreren op de muziek, op de geweldige zangers, op de ongelooflijke sfeer en de vrolijkheid die doorheen de zaal golfde.
Het lukte niet.



Een zachte traan rolde over haar wangen.
Ze kon het gewoon niet.


Flashback:
“Hey, Jada! Dit gelooooooof je niet!” schreeuwde Britney.
Jada glimlachte om de opwinding van haar vriendin. “Wat is er, Brit?”
“B1A4 komt over 3 maanden naar Nederland! Ze komen naar hier! Echt!”
Jada’ s mond viel open.
“Laten we kaarten bestellen, Jada! Nu! Over 10 minuten start de verkoop… Ik wil de beste plaats!
Misschien merkt CNU mij dan op…” glimlachte ze.
Jada knikte geamuseerd. Het drong nog steeds niet echt tot haar door dat B1A4 echt naar Nederland zou komen…
De twee meiden lieten zich onderdompelen in een stroom van happiness.


Alles was zo perfect toen…

Een week later

Jada liet zich huilend op de grond vallen.
Dit kon niet waar zijn!

“Jada, Jada, ben je er nog?” vroeg een stem via haar mobieltje.
Britney kon niet dood zijn!
“Jada, Britney is niet dood! Ze ligt in coma! Ze zal wel gauw wakker worden, zeggen de dokters…
Maak je geen zorgen, alles komt goed!”










Dat was wat ze toen dachten.
Het kwam niet goed.
Britney lag nu al maanden in coma.
Al haar vrienden, en haar familie, waren in een soort van slaaptoestand vervallen en het lukte maar niet om ‘wakker te worden’… Ze aten, sliepen, en deden waar ze goed in waren, maar iedereen wist dat er iets ontbrak. Iedereen miste Britney…

Jada had niet meer naar dit concert willen gaan, maar Britneys moeder had het haar zo vriendelijk gevraagd dat ze niet meer kon weigeren. “Alsjeblief, Jada… Ik weet zeker dat Britney dit zou willen…”

En dus was ze nu hier.
Op het concert en ze huilde.
Sandeul keek toevallig haar richting uit, en ze voelde zich nog slechter.
De andere fans dachten dat ze huilde uit vreugde… Was dat maar zo!


Opeens voelde ze iets tegen zich bonken.
Ze draaide zich om zag een sasaeng fan met een enorm fanbord naar het podium zwaaien.
Het was een groot bord en het had scherpe randjes.
Ze wist dat het pijn zou doen als iemand het tegen zich aan zou krijgen.


Vol ontzetting merkte ze hoe de sasaeng fan aanstalten maakte om het bord op het podium te gooien, recht in het gezicht van een van de groepsleden. Ze kon niet echt zien op wie de sasaeng fan mikte maar dat maakte haar niet uit… Ze moest dit sowieso voorkomen!
In een opwelling van dapperheid, sprong ze tussen het bord en het podium in.


Het bord lande inderdaad niet meer op de groepsleden.
In plaats daarvan, belande het in het midden van haar gezicht…
Ze viel flauw.



Toen ze wakker werd, lag ze in een kamer die ze niet kende.
Ze keek om zich heen, en ze merkte dat men haar op een ziekenbedje had gelegd, in een kamer van de security… Een man kwam op haar afgelopen, en hij stelde zichzelf voor als een staflid.
Hij verontschuldigde zich voor wat gebeurd was.
Net toen ze wilde opstaan, om weg te gaan- het concert was toch al over- kwam er iemand binnengelopen. Het was een aziatische jongen met een grote bril, en ze herkende hem onmiddellijk als de crush van Britney, CNU…
Wat deed hij hier?


In een gebrekkig Engels begon hij haar te bedanken, omdat ze hem ‘gered’ had…
-Het bord was blijkbaar op hem gericht geweest-
Hij vroeg haar of er iets was wat hij voor haar kon doen.


Dat was er wel… Ze glimlachte zwakjes.
Ze wist dat haar idee belachelijk was en geen kans tot slagen had…


“Blijf nog eventjes hier en bezoek alsjeblief mijn vriendin, die in coma ligt… Ze is één van jullie grootste fans…” stamelde ze voorzichtig in het Engels.


CNU knikte ernstig. “Ik zou alles doen voor een BANA die mijn leven gered heeft!”
Jada kon het niet geloven en moest lichtjes proesten. Ze wist zeker dat ze zijn leven niet gered had, ze had hem hoogstens een paar wonden bespaard. Maar ze was blij dat ze dat had gedaan.
Ze gaf hem het adres van het ziekenhuis, en de kamer, en hij beloofde dat hij de volgende dag langs zou komen, voor hij terug naar Korea ging.


Jada geloofde hem niet helemaal…
Ze knikte beleefd en ging toen hij weg gegaan was, ook naar huis.


De volgende ochtend ging ze onmiddellijk naar het ziekenhuis en ze liet zich naast Britneys bed vallen.
Ze vertelde haar alles wat er gebeurd was, en was niet zeker of dat nu echt was gebeurd of in haar dromen.
Britney reageerde niet, zoals ze al maanden niet meer gedaan had.

Jada bleef bij haar tot het middag was… Britneys ouders zouden het waken in de namiddag komen overnemen.
Ze hoorde een zacht klopje op de deur.
Opeens vloog de deur open.
“Here am I!”


Jada kon het niet geloven! Hij was er echt!
CNU keek naar het slapende meisje. Hij vond haar prachtig.
Zachtjes zakte hij naast haar bed neer.
“Hoe heet ze?” vroeg hij aan Jada.
“Britney…”
“Britney,” zei hij, “wakker worden…”
Het had geen effect.
Hij begon zachtjes ‘Baby goodnight’ te zingen, maar veranderde de lyrics: Elke keer er in de oorspronkelijke tekst ‘goodnight’ stond, veranderde hij dat in ‘wake up’…
Maar het had geen effect…


Opeens ging zijn telefoon. Men vroeg hem of hij bijna terug kon komen, hij moest terug naar Korea…
Met spijt in zijn ogen antwoorde hij in snel Koreaans dat hij er zo snel mogelijk zou zijn.
“Mianhae-yo,” fluisterde hij toen hij naar het slapende meisje en haar vriendin keek.
En toen, in een opwelling, drukte hij zijn zachte lippen tegen Britneys wangen.


Britney maakte een kort kreunend geluidje.
Ze tilde één wimper op en sloot haar oog toen weer.
CNU keek verbaasd toe en Jada begon te gillen. “Ze wordt wakker, oh ze wordt wakker! Dank je wel! Thank you soooo much!”


Hij besloot het wat verder te drijven. Hij had blijkbaar effect op het ‘slapende’ prachtige meisje.
En dat vond hij helemaal niet erg… Hij gaf nog een klein kusje op haar voorhoofd en wreef door haar haren. Toen moest hij vertrekken. Met spijt in het hart liep hij naar de deur…
“C… CNU?”

Hij draaide zich verrast om. “Je bent wakker!”
“Ben jij het echt?” vroeg ze-in het engels- met een ongelovige stem.
“Ben ik dood?” vervolgde ze, “En is dit de hemel?”


Hij lachte. Het meisje was nog mooier nu ze wakker was.
“Ik moet gaan… Britney…”
Britneys mond viel open bij het horen van haar naam uit zijn mond.
Als dit de hemel was, wilde ze er nooit meer weg.


“Kom je terug?”


“Ik kom terug… Ik zal manager-hyung vragen om zo snel mogelijk terug te komen naar dit land… En dan bezoek ik jou! Dat beloof ik!”


Britney knikte en voelde zich in de zevende hemel.


CNU draaide zich nog een laatste keer om en met een knipoog zei hij: “I like you!”


Ze zou op hem wachten. Dat wist hij zeker.