(no subject)

Helena: Joeri, ge gaat ons nu toch niet vertellen dat ge in al die onzin gelooft.
Lore: Dat standbeeld is heus niet tot leven gekomen, hoor.
Jonathan: Nee. Volgens mij is het gewoon een streek van één of andere flauwe grappenmaker die Isabelle heeft mee genomen om ons schrik aan te jagen.
Joeri: Ik zie dat het kistje nog in de gleuf van die sokkel steekt. Dries, geef uw sleutel eens even.
Dries: Mijn sleutel? Waarom?
Joeri: Ik wil eens proberen of die legende wel echt zo is. Want nog een legende zegt als we die sleutel in dit slot steken dat we getransporteerd worden naar de Middeleeuwen.
Dries: De Middeleeuwen? Cool!
Jonathan: Terug naar de middeleeuwen? Prutser! Dat gelooft ge nu toch zelf niet.
(Joeri steekt de sleutel in het slot van het kistje. Dan worden ze allemaal naar een andere tijd getransporteerd. Iedereen verschijnt in middeleeuwse kleren…)
Max: Dit is vet cool! We zijn allemaal gekleed als ridders en jonkvrouwen.
Sofie: Ja. Dit wordt echt een heel mooi verhaal. Ik prinses Sofia en jij prins Maximiliaan.
Max: Ja. Vet.
Dries: Kunnen jullie nu eventjes serieus zijn? We moeten nu een manier bedenken om die hindernissen te overwinnen om tot bij Isabelle te komen.
Joeri: In die brief stond nog dat we dit kistje tot bij graaf Ferdinand moesten brengen en in ruil daarvoor zou hij haar vrij laten.
Sofie: Ik vind dat die prinsessenjurk mij beeldig staat. Wat vindt gij?
Lore: Dat gij nog maar wat verder moogt doen met uw tong in Max zijn oor te steken!
Joeri: Oké. We gaan nu naar de eerste hindernis. En de eerste hindernis is een soort van Mikado. Maar dan wel met gebouwd uit speren en dus heel gevaarlijk. Maar let goed op! We mogen niet toegeven aan onze zonden. Anders verstenen we.
Jonathan: Zal ik dat kistje bij houden?
Sofie: Of zal ik het misschien bijhouden terwijl ge deze hindernis aflegt?
Jonathan: Hey! Ik heb het eerst gevraagd!
Sofie: Ja, Jonathan! Gij denkt ook altijd dat we alles aan u moeten overlaten!
Max: Sofie heeft gelijk! Gij denkt alleen maar aan uzelf!
Jonathan: Wat? Ik? Alleen aan mezelf denken? Dat zou ik maar terugnemen!
Joeri: Ik geloof dat ze aan het discussiëren zijn over de zonde egoïsme.
Jolien: Joeri, wat is egoïsme eigenlijk?
Max: Als ge naar Jonathan kijkt weet ge direct wat egoïsme is!
Annelies: Durft gij beweren dat Jonathan iemand is die alleen maar aan zichzelf denkt?
Sofie: Annelies, geef gewoon toe dat ge het voor hem opneemt gewoon omdat ge verliefd op hem zijt!
Annelies: Ik ben niet verliefd op Jonathan! Ik neem het gewoon niet dat jullie zo over hem spreken!
Max: Ik ken mijn broer veel beter dan gij! Das een dikke egoïst!
Annelies: Nee, dat is hij niet! Das een lieve jongen!
Joeri: Zeg! Is dat nu bijna gedaan met dat geruzie?
Annelies: Maar Sofie en Max zitten te zeggen dat Jonathan een dikke egoïst is!
Jolien: Ja, en moeten jullie daarom zo’n ruzie maken?
Joeri: Jolien heeft gelijk. Jonathan, jij mag het kistje bij houden ik vertrouw er op dat er niks mee gebeurt. En stop nu met dat bekvechten! Er zijn nu belangrijker zaken die we moeten doen. Iemand van ons moet door die mikado gemaakt van speren kruipen.
Jonathan: Ik heb een idee. We gaan strootje trek doen. En wie het kortste strootje heeft moet deze hindernis doen.
Joeri: Goed idee, Jonathan. Ga de strootjes maar halen.
Jonathan: Kunt gij dat niet doen? Ik heb mijn handen vol met die kist.
(Joeri gaat de strootjes halen. Iedereen trekt een strootje. Dries zijn strootje is het kortste…)
Joeri: Ja, Dries. Gij hebt het kortste strootje getrokken. Gij moet door deze mikado gaan.
Dries: Ik weet wel niet of ik dit durf.