Foto bij Mijn eerste jaar

Wat als je weet dat je arm bent, dat je moeder en "vader" niet voor je kunt zorgen, dat je voor je half-zusje moet zorgen, dat je elke dag weer water moet halen bij de waterpomp, dat je weet dat je geen warm huis hebt, dat je weet dat het stinkt in de wc, wat zou jij kunnen veranderen in je leven voor jezelf en je zusje...
Dit is mijn leven en dit heb ik allemaal zelf geschreven en meegemaakt. Ik ben geen goeie schrijver (denk ik), maar ik wil mijn leven op schrijven. Lees verder...

17 Februari 1998
Het is een koude winter. Het is de dag dat ik wordt geboren. 15 dagen te laat. Een kind die nog niet weet waar ze in beland is. Een moeder die bijna 18 jaar ouder is, zelf net klaar was met het voortgezetonderwijs en bezig was met een mbo opleiding. En dan blijk je zwanger door een jongen die je niet meer hebt gesproken nadat je wist dat je zwanger was, en je hebt het hem zelf nog niet vertelt. Hoe moet je dit aan je eigen moeder vertellen (mijn oma). Je moeder en vader waren eerst boos maar na een paar weken gingen ze je meer steunen. Mijn kamer moest klaar gemaakt worden, er moesten kleren gekocht worden, je moest het aan de rest van de familie vertellen, maar hoe zouden ze erop reageren. Je wist het niet.

Na een paar dagen mocht ik naar huis toe, eerst door de kou, maar uiteindelijk lag ik lekker in mijn bedje bij opa en oma thuis. Mama, je had geen contact meer met vriendinnen, behalve eentje, Wendy. Nadat ik was geboren steunde Wendy jou. Ze wilde graag met jou door de sneeuw, om mij te laten showen. Iedereen vroeg: 'is dat jouw zusje? Nee, dit is mijn dochter" zei je met een grote smile op je gezicht. Je was er trots op dat je een kind had, maar je wilde liever een paar jaar ouder zijn.
Ik kan zelf niet meer zoveel herinneren van mijn eerste jaar. Dit heb ik allemaal gehoord van mijn moeder.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen