H2

Ik hoor de deur open gaan. De man pakt mij en Bessy beet. Bang kijken wij hem aan. Hij zegt niks, maar sleurt ons mee. Hij zet ons in apparte kamers naast mekaar. Ik kijk rond. Het is koud, stil, klein en er is niemand. Ik klop op de muur. Zachtjes roep ik: 'Bes, ben je daar?' Geen antwoord. Ik zie een gaatje in de muur. Snel steek in mijn vinger erin en probeer hem groter te maken. 'Bes..' zeg ik nog een keer. Ze kijkt naar mij. 'Wat is er?' vraagt ze bang. 'Ik heb geen idee waar we zijn, maar we moeten hier weg.' zei ik. 'En waarom wil die man ons eigenlijk ontvoeren?' Bessy snapte niet waarom ik niet bang was. Ik was wel bang.. Maar liet het niet zien.. Zo ben ik niet. 'Je zegt nou wel zo makkelijk, we moeten hier weg, maar dat ik niet zo makkelijk als je denkt..' zegt ze. 'Je hebt gelijk..' zeg ik terug. Bij Bessy gaat de deur open. Bij mij komt niks. Hij schuift een bord brood in bessy's kamer en een glas water. Ik wil nog wat roepen of vragen, maar gelijk gaat hij weg. Bessy vindt het zielig voor mij. Ze pakt een stuk brood en geeft het glas water. 'Ik heb toch nog drinken bij me, en de helft van dat brood is ook goed.' 'Oh dankje.' zeg ik. Ze glimlacht. Ik denk heel de tijd aan mijn moeder. Hou zou het met haar zijn? Zou ze ongerust zijn? Een traan rolt over mijn wang. En huilend val ik in slaap..

-Ochtend-
Ik word wakker en ga recht op zitten. Er is nog niks veranderd. Bessy zit voor de deur. Ze is blijkbaar weer in slaap gevallen. Ik loop naar de deur en probeer hem open te maken. Ik kijk op mijn horloge die ik gelukkig nog wel heb! Wow, al 10 uur! De deur gaat niet open. Tuurlijk, had ik wel verwacht. Ineens komt de man binnen. Ik grijp hem beet. Bessy schrikt wakker en kijkt door het gaatje naar mij. Ik schreeuw: 'Waarom sluit je ons hier op!? Heb je niks beters te doen ofzo!?' De man kijkt mij boos aan. 'Dat zal ik je vertellen! Maar kom eerst maar eens mee!' Hij pakt mijn arm en trekt mij mee. Ik kijkt geschrokken en ben gelijk stil. Bessy kijkt mij geschrokken aan en zegt heel zacht: 'Angel..' Maar niemand hoort het..