De 100e Hongerspelen - 269

“Maar we zijn geen winnaars!”

“Ik zei dan ook, een variant. In plaats van jullie te huldigen, willen we alle andere tributen die hebben meegedaan in de verf zetten. Rue kunnen we dat niet vragen, maar…”
“Ik doe mee.” Vania stond in de deuropening.
“Ik ook”, stemde Ian in. “En ik twijfel geen seconde aan Odette.” Ian en Vania liepen naar elkaar toe. Ze wilden elkaar omhelzen, maar Effie stormde binnen en duwde hen uit de weg.
“Katniss, telefoon!”

“Hallo?” Katniss nam de hoorn aan. Het was doodstil in de kamer. “Ja, ja ik weet wie u bent. Ja?” “Geweldig! Bedankt om het me zo snel te laten weten.” Plots betrok haar gezicht. “Meneer, daar hoeft u niet bang voor te zijn, daar zal ik persoonlijk voor zorgen. Onmiddellijk. Wat is uw adres precies?” Ze schreef iets op een briefje. “Goed, ik stuur er meteen iemand heen. Ik zie u vanavond.” Ze hing de hoorn op.
“Wat is er?”, vroeg Peeta meteen.
“Portia, laat onmiddellijk iemand hierheen gaan. Snow heeft gedreigd de families van de waarnemers iets aan te doen, we moeten hen in veiligheid brengen. Adriënne, ik heb alle adressen nodig.” Allebei haastten ze zich weg.
“Mam?”, vroeg Ian aarzelend.
“District Twaalf heeft massaal gestemd. Er waren exact twee stemmen voor Snow, de rest…” Ze lieten haar niet uitspreken. Hoewel ze erop gerekend hadden dat district twaalf hen zou kiezen, zo’n meerderheid hadden ze niet verwacht. En het eerste goede nieuws die dag, liet meteen al hun zorgen wegvloeien.

***

“De Spotgaai laat weten dat u morgenochtend moet klaarstaan voor vertrek.” De begeleider keek Odettes moeder en broer aan.
“Vertrek? Waarheen?”
“Als Snow wint, brengen we u in veiligheid, buiten Panem. Wint de Spotgaai, dan gaat u naar het Capitool.”
“Het Capitool? Waarom? We hebben haar toch niets misdaan…”
“Ze dacht een kleine verrassing voor uw dochter te regelen”, zei de begeleider met een glimlach. “Odette wil u ongetwijfeld zien.”
“Mag ik mijn dochter zien?” Odettes moeder keek hun begeleider stomverbaasd aan. “Normaal met de Hongerspelen… En we zijn van district Vier en…”
“Uw dochter heeft Ian en Vania geholpen, natuurlijk mag u gaan.” De man glimlachte. “U heeft niets van haar te vrezen.”
“Odette deed het alleen om dat meisje…”