58

4 weken later.

Snel liep ik naar het toilet. Jessica liep achter me aan.
Ik kon het niet helpen ik moest al de hele week overgeven. Jessica hield mijn haren vast zodat ze niet vuil werden.
Ik spoelde het toilet door en poetste mijn tanden.
"Uhmm." Jessica schraapte haar keel even.
Ik draaide me om en wierp even een dodelijke blik.
"Wat, ik heb nog niks gezegd." zei ze. "Weet ik, maar ik weet wat je denkt en nee." zei ik en zuchtte even.
"Dus je bent niet misselijk, je bent ook niet een beetje bijgekomen en hebt geen rugpijn." zei ze.
"Jawel, maar pff Jess het is niet wat je denkt, gewoon een griepje ofzo." zei ik. "En waarom ben je dat zo zeker." zei ze.
"Euhm. Ik weet het niet." zei ik. Jess greep me bij mijn arm en ging naar de deur ze smeet mijn jas naar mijn hoofd en we gingen naar buiten.
"Wat gaan we doen?" vroeg ik. "Apotheker." zei ze kort.
We waren een straat verder en gingen de apotheker binnen. "Dag mevrouw waarmee kan ik u mee helpen?" vroeg de dame van de apotheker vriendelijk. "Een zwangerschapstest aub." vroeg Jessica beleefd.
"Weet u hoe het werkt?" vroeg ze terwijl ze het in een zakje stopte en wat intikte op haar machine.
Jessica keek even naar haar eigen buik en dan terug naar de dame.
"Oh, zo te zien hebt u er al ervaring mee. Hoelang bent u al zwanger?" vroeg ze nieuwsgierig.
"8 maanden." zei Jessica fier.
"Dan komt de bevalling al dichtbij. Geniet zeker van je kindje. En succes met de test." zei ze.
We betaalden en gingen dan terug naar huis.
"Hier je weet wat je moet doen." zei Jessica en duwde me de badkamer binnen.
Even later kwam ik weer buiten. "En nu even geduld." zei ze en gaf me even een knuffel.
Even later werd het me beu.
"Het zal toch wel al goed zijn zeker." zei ik ongeduldig.
"Nu wel denk ik." zei Jess en stelde haar recht om de test van de tafel te gaan halen.
Ze keek me aan en stapte naar me toe. "En?" vroeg ik.
"2 streepjes." zei ze en bleef me aanstaren.
"Ja..... En dat betekend?" vroeg ik.
"Dena je wordt mama." zei ze. Even wist ik niet wat te doen. "Omg. Euhm ik euh help." zei ik.
"Sshtt, schatje ik zal je helpen. Het komt goed. Niall gaat het zeker leuk vinden en blij zijn." suste ze me.
"Shit Niall. Hoe vertel ik het hem." zei ik.
"Ik weet iets."

"Schat we zijn thuis." hoorde ik niall roepen. Ik zag ook dat de jobgens binnenkwamen. "Wow dat was dus de laatste show in Londen." zei Harry en liet hem in de zetel vallen.
"Proficiat ik ben trots op jullie. En euhm Niall ik heb een cadeau voor jou." zei ik en stak snel een pakje in Niall zijn handen.
"Dat moest toch niet." zei hij.
"Open het nu maar gewoon." zei ik zenuwachtig.