5.1

Bill Kaulitz

‘Bill, waar was jij zo in eens heen dan. Dacht vanmiddag, laat ik eens met je de stad in gaan. Was je weg.’ Ik had de deur nog niet eens compleet open. Ik hoorde Sylvene achter me lachen. Ze verstaat Duits dus ja dat zal ook wel ja. ‘Tom, we hebben een gast vanavond!’. Riep ik terwijl ik het zwarte leren jasje van Sylvene aan nam om hem op de kapstok in de hal te hangen. ‘Oké, en gast waarom praat je Engels, je bent thuis!’ riep hij terug. Weer klonk er een grinnik achter me. Ik wou me mond open trekken. Maar Sylvene legde per direct haar vingers op me lippen en gebaarde dat ik stil moest zijn. Zelfs haar handen roken heerlijk. Vluchtig liep ze langs me heen. Ze trippelde op haar schattige zwarte sokjes naar de open deur en keek me even vragend aan. Ik knikte lachend. Ze zette een stap verder geruisloos.

‘He ya, Tommie!’ Riep ze schattig lachend. Ik kwam achter haar staan. Tom draaide zich om, zijn hoofd goud waard. Alsof hij zojuist een spook had gezien. ‘Oh, dat verklaart.’ Mompelde hij grijnzend bekomen van de schrik. Ze liep naar binnen en gaf Tom een vluchtige kus op zijn wang. Ria die aan het kook eiland zat keek haar lachend aan. Daarna liep ze naar Ria om vervolgens het zelfde te doen. ‘Maar, jullie kunnen gerust Duits praten ik versta het prima, en kan het zelf eigenlijk ook vloeiend.’ Mompelde ze lachend. Wacht eens.. ‘Waarom, heb je mij al die tijd dan Engels laten praten.’ Riep ik half gefrustreerd met handgebaren. Ze keek me lachend aan en kwam op me afgestapt. ‘Wel.. omdat je onwijs schattig bent met je accent.’ Verbaast keek ik haar aan. Ze gaf me een kleine tik op me neus. ‘Pestkop.’ Beet ik haar toe. Ze keek me lachend aan en stak een stukje van haar tong uit. ‘Tom, kan ik je anders ergens mee helpen. Aangezien je aan het koken bent?’ Vroeg ze vrolijk. Een positieve sfeer bracht ze met zich mee. Heerlijk. Ik hoorde mijn broer lachen en hij keek even om. ‘Nee hoor, Ria helpt al en we zijn binnen twintig minuten wel klaar denk ik.’ Hij keek kort langs haar heen en keek me nu even strak aan. En ik begreep die hint maar al te goed.

‘Kom, wil je het huis verder zien anders?’ ze keek weer om naar mij en glimlachte. ‘Oké.’ Zei ze schattig. Ze prikte me een keer in me zij en liep grijnzend voorbij. Ik draaide me nog even om naar Ria en Tom ze kijken me beide aan. Beide met een blik die zo veel zeggend was. ‘Idioten.’ Mompelde ik nog na. Terwijl ik achter Sylvene aanliep, ze had de weg naar de woonkamer al gevonden. Het gekraak van onze donkere eikenhouten vloer deed haar terug naar mij kijken. ‘Holy shit, Bill.’ Mompelde ze overweldigend. Ik krabde een beetje verlegen op mijn achterhoofd. ‘Tja, uhm, dit is dan de woonkamer.’ Ze draaide zichzelf in de rondten. ‘Echt, mooi!’ Ik begon even te lachen.

http://creativehomeidea.com/luxurious-residence-amazing-modern-feel-9909-beverly-grove-house-april-16-2011-1700/living-room-comes-with-some-cozy-sofas-in-dark-brown-color/

Ze draaide zich weer om en trippelde naar de zwarte vleugel in hoek. Zou ze piano spelen? Ze draaide zich weer om naar mij en weer terug naar de piano. Haar vingers gleden luchtig over de vleugel en stopte bij de toetsen. Ze keek me vragend aan. ‘Ga je gang.’ Haar ogen keerde tot schoteltjes. Ze ging zitten en vluchtig verkende ze de toetsen even.

En of ze piano speelt. De laatste noot weerklonk en ik kon niets anders dan haar aanstaren, met mijn mond open. Ik was compleet uit het veld geslagen, wat een passie. Ik had zacht met het nummer mee gezongen ik kende het. ‘If It Means A lot To You’ van A Day To Remember. Prachtig nummer eigenlijk wel, vooral op deze manier. ‘Wauw, dit had ik niet achter je gezocht.’ Weerklonk een vrouwen stem, Ria. ‘Wat ben je goed, jemig.’ Ik kon niets anders dan instemmend knikken van me broer. Ze keek ons verlegen aan. ‘Sorry, ik.. ik hou gewoon heel erg van piano spelen. Ik kan er mijn emoties in kwijt.’ En inderdaad, haar ogen glommen. ‘Dat is toch alleen maar mooi dat je dat kunt? Werkelijk ik zie hoe je gevoelens er in los laat, prachtig. Daar hoef je geen sorry voor te zeggen.’ Ze keek me verlegen aan en stond weer op vanachter de piano. Ik wil haar op dit moment zo graag in me armen hebben. Ik had geen idee waarom, maar het leek alsof ze één van haar diepste geheimen voor ons bloot had gelegd.

Ik stond op en liep op haar af. Ze keek me vragend aan. Maar al snel genoeg had ze het door en sloot haar armen rond me middel. ‘Dankje..’ verluisterde ze zacht in me oor. Ik nam haar beter vast in mijn armen die rond haar schouders lagen, alsof ik haar wel zou beschermen.

[url]http://www.youtube.com/watch?v=JFkDArYAkKw
[/url]

Reacties, Commentaar, Kudo's (when good enough! )