020.

"Kira wat doe je hier?" Begon ik.
"Jullie hebben gelijk jullie kunnen hier niet 10 weken lang overleven in jullie situatie. Dat kan gewoon niet."
"Dus wat is je voorstel." Zei Kim.
"Ik koop het eten voor jullie. Tenslotte weet ik tenminste wat jullie echt nodig hebben en als jullie voldoende draak zijn neem ik jullie wel mee naar een plek die voor jullie bestemd zijn."
"Ik vind het goed."Zei kim.
"Kim je weet dat ze onze familie heeft vermoord." Zei ik.
"Ze heeft ook gezegd dat dat onze familie niet is." Zei ze. "En dat wij straks ook moeten leren om te moorden anders komen we straks nooit eens aan fatsoenlijk eten." Ging ze verder.
Ik geloofde Kira niet maar ik had geen keus. Kim had wel gelijk evenals Kira. Maar ik wilde ze niet gelijk geven. Het kon gewoon niet. Ik rende naar boven met mijn hand aan de leuning. Toen ik boven was stond ik op een spijker. Die letterlijk door mijn schoen in mijn voet ging. 'Serieus.' Dacht ik. Ik ging toen aan de rand van de trap zitten om die spijker uit mijn voet te krijgen. Nadat de spijker uit mijn voet was. Deed ik mijn schoen uit om te kijken of mijn voet aan het bloedde was. Ik zag het bloed zelf op mijn sokken. Ik keek er alleen heel raar aan. Ik zag dat het bloed niet rood was maar zwart.