Matty ~ Louis Tomlinson

Matty

“Matty! Dineeeer!” mijn moeder staat gillend onderaan de trap, zuchtend klap ik mijn laptop dicht, ik ga zo wel weer verder met mijn youtube marathon. “Coooming!” gil ik als ze mijn naam nog een keer roept, snel schiet ik in mijn sloffen en loop op een drafje de trap af. Sinds we in Engeland wonen proberen we zoveel mogelijk Engels te praten om zo sneller te wennen aan deze vreemde taal. Gek genoeg hebben mijn ouders er nog het meeste moeite mee, Judith en ik moeten ze constant verbeteren, wat dan weer een paar rode wangetjes veroorzaakt op de wangen van pa en ma. Er is een punt in het leven dat je kinderen op sommige gebieden meer weten dan jijzelf en dat punt hadden ze nu bereikt, poor babies!
“Matty?” mijn vader kijkt me vragend aan en ik op mijn beurt kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan “What?”. Hij grinnikt, “I asked you how your day was”, “Oh the usual” antwoord ik en neem snel een hap van de overheerlijke spruitjes om geen verdere vragen te hoeven beantwoorden. Uhg spruitjes, welke gek had verzonnen om dat op te eten?
“Oh by the way, is it ok if me and Lauren go to the pub tomorrow?” vraag ik met een onschuldige glimlach op mijn gezicht. Vaak was het beter om gewoon eerlijk te zijn, daar hielden mijn ouders erg van en om dan niet te streng over te komen zeiden ze snel ja. “Where are you sleeping?” is de enige vraag die mijn moeder stelt “at Laurens” antwoord ik simpel. Mijn moeder knikt, “why not, you’ve been doing good at school, but don’t make it too late darling”. Ik schud heftig met mijn hoofd “Ofcourse not!”, papa kijkt me even sceptisch aan, maar houd verder zijn mond en neemt nog een grote hap aardappel.

“My little ginger monkey!!” een enthousiaste Lauren vliegt me om de hals “I’m not a ginger!” roep ik lachend “I’m blonde with a glow of red, I’m special!” Lauren laat me los “special.. yes you’re definitely special” grinnikend ontwijkt ze mijn vlakke hand. Ik besluit er maar niet verder op in te gaan en trek haar mee richting de gymzaal “come on rich kid!”, grommend loopt Lauren achter me aan “I’m not a standard rich kid!” roept ze protesterend “no you’re special!”, bam! Die had ik terug gepakt! Een stomp op mijn bovenarm is het resultaat van mijn burn en aanstellerig gil ik van pijn “Auuuch that hurts so much!”. Lachend vervolgen we onze weg naar de gymzaal terwijl we nog even Kayla en Roy hoi zeggen. “We’re going to the pub, nanana. We’re gonna have a great time, nanana. We’re gonna get hammered nanana” zingend lopen we door de gangen “I wanna find my own Louis Tomlinson!” roep ik enthousiast “and I wanna find my Liam Payne!” is Laurens antwoord. Ik had echt de beste vriendin in de hele wereld.

Het tweede biertje gieten we alweer naar binnen, sinds ik in Engeland woonde had ik geleerd dat het maar beter was om bier te leren drinken. We kwamen hier wel vaker en de eigenaar vond ik blijkbaar ok dat we nog net geen 18 waren, maar hield ons wel in de gaten zodat we niet wankelend de deur uit gingen. Dat was het nadeel van een wat kleiner dorpje, ik ging liever naar een wat grotere stad, nieuw vlees speuren noemden Lauren en ik dat altijd.
Ik had de eerste jongen die op me afgestapt was al subtiel laten weten dat ik niet geïnteresseerd was. Doordat ik een kleine (ahum) crush op Louis Tomlinson had, was het moeilijk om in het echte leven een leuke jongen te ontmoeten die enigszins aan mijn eisen voldeed. Verdomde One Direction ook, waarom moesten ze nou zo knap en leuk zijn?
Na een paar biertjes begonnen we vrolijk op de muziek te dansen en waren we de eerste die de open ruimte betraden die moest doorgaan voor dansvloer op vrijdagavond. Normaal was het een doodgewone kroeg, maar op vrijdag kwamen er veel scholieren en studenten om het weekend in te luiden, waardoor ze eigenlijk genoodzaakt waren om de indeling van de kroeg iets te veranderen.
Genietend dansten we enthousiast op het liedje ‘Burn’ van Ellie Goulding, op dit moment echt mijn favo dansliedje, ik kreeg al een lach op mijn gezicht als ik de eerste noten door de speakers hoorde.
Plots word ik uit mijn roes gehaald als ik mijn telefoon wild voel trillen, geïrriteerd haal ik het apparaat uit mijn zak en tot mijn verbazing zie ik het telefoonnummer van mijn moeder. Ik gebaar naar Lauren dat ik moet opnemen en loop snel naar buiten. “Mam, why are you calling, you know I’m in the pub..” neem ik op. “I know darling, I have some bad news. You need to come home right now” geschrokken staar ik naar de grond terwijl er verschillende doem scenario’s door mijn hoofd gaan “what’s wrong mom?” vraag ik angstig, ik hoor haar even diep zuchten op de achtergrond “I’d rather tell you at home dear” antwoord ze. Nu weet ik zeker dat er iets goed fout is. “I’m on my way mom” zeg ik neergeslagen “Thanks honey” hoor ik nog net door de hoorn. Het was niets voor mijn moeder om al die koosnaampjes te gebruiken, er was iets goed fout, maar ik kon niet bedenken wat er aan de hand was.
Ik leg uit aan Lauren dat ik weg moet, de lieve vriendin die ze is haalt meteen onze jassen en zonder te twijfelen springt ze samen met me op de fiets om me thuis te brengen. Ook zij weet dat mijn ouders me niet zomaar uit de pub naar huis zouden laten komen.

Een naar gevoel trekt door mijn buik en de tranen prikken achter mijn ogen, hysterisch hap ik naar adem om genoeg zuurstof binnen te krijgen. “No it can’t be” weet ik haperend te roepen. Ik voel de hand van mijn moeder over mijn rug wrijven en ik kijk even in haar rode opgezwollen ogen “I’m so sorry honey” zegt ze met pijn in haar stem. Ik kan er even niet meer tegen dat er mensen om me heen zijn en zonder iets te zeggen storm ik naar boven. Ik plof met mijn rug op het bed en staar naar het plafond, er gaan zoveel gedachten door mijn hoofd en de pijn in mijn lichaam wordt steeds erger. Het gevoel van onmacht is verstikkend en ik begin steeds benauwder te worden. Ik voel warme tranen langs mijn wangen lopen. Mijn vuisten zijn gebald en ik heb steeds meer moeten met ademhalen van het huilen. Ik trek mijn benen op en sla mijn armen eromheen waarna ik echt uitbarst in een hysterische huilbui, oma was er niet meer, ik zou nooit meer een knuffel van haar krijgen, nooit meer die warme stem horen. Zelfs haar eeuwige gezeur dat ik meer moest eten, beter mijn best moest doen op school leken nu het beste geluid wat ik ooit had gehoord. Ze was weg, weg gerukt uit mijn leven, weg.

Ik liep als een zombie door school, elke dag deed ik mijn ding, ik zat in de les probeerde op te letten en mijn gevoelens niet de baas te laten worden. Lauren had de grootste moeite met mij, ik lachte niet meer, werd niet boos of geïrriteerd om dingen waar ik dat eerder wel om werd. Er kwam geen zinnig woord meer uit me en ik gaf alleen korte antwoorden als iemand me wat vroeg.
Het was nu 3 weken geleden dat mijn leven compleet was ingestort en ik wist dat ik mezelf eruit moest proberen te trekken, maar de muren van de put waren glad en veel te hoog. Ik gaf de moed al op voor ik er aan begon. Elke dag na school ging ik rechtstreeks naar mijn kamer waar ik liedjes luisterde en mezelf in slaap huilde tot mijn moeder me naar beneden kwam halen om te eten. In ons hele huis hing een neerslachtige sfeer, niemand leek een vrolijk gezicht te kunnen trekken ook al probeerde mijn ouders vaak genoeg een poging te doen tot een leuke opmerking. Judith en ik keken ze dan zwijgend aan en gingen door met eten, oma was ons favoriete persoon in de familie en ze was er niet meer.

Na 5 weken was er nog geen verandering in mijn stemming en het verbaasde me dat Lauren nog steeds iedere dag trouw naast me liep en bij me was. Ook vandaag stond ze meer weer op te wachten voor school waarna ze haar arm in die van mij haakte “hey, babe” zei ze zachtjes, ik glimlachte zwakjes “Hey, Lau”. Zwijgend liepen we de school binnen, bij onze kluisjes zette Lauren me plots recht voor haar en tilde mijn kin op zodat ik haar wel aan moest kijken. Even zag ik haar schrikken van de lege blik in mijn ogen, maar ze herstelde zich snel en glimlachte “dear Matty, you are my best friend and I wouldn’t wish any other friend but you. Seeing you like this hurts me more than you think and I tried to find a solution and I think I found one.” Even keek ze me onderzoekend aan en als ze goed keek zag ze een kleine verandering in mijn blik, had ze iets gevonden wat mij kon opvrolijken? Een kleine strijd vond zich plaats in mij gedachte ‘ik wilde zo graag weer vrolijk zijn, maar hoe kon ik vrolijk zijn als oma niet meer vrolijk kon zijn?’. “Please tell me you’re a bit curious?” smekend kijkt ze me aan. Ik knik lichtjes “a bit, yes” antwoord ik oprecht. Een stralende glimlach verschijnt op haar mooie gezichtje “good, be prepared” zegt ze opgewonden. Uit haar achterzak haalt ze twee witte papiertjes en houd ze recht voor me neus “This here are two tickets to a concert I think you would like to go to” zegt ze mysterieus. Ze heeft nu zowaar mijn aandacht en nieuwsgierig kijk ik haar aan “We’re going to One Direction VIP!!!” gilt ze overenthousiast. Zonder dat ik het doorheb breekt een glimlach door op mijn gezicht die al voor ruim een maand op zombie stand stond. “yessss!! You’re smiling! Oh my god, I knew it!” lachend valt ze me om de hals en knuffelt me intens.

Daar stonden we dan in een apart kleine rij iets verder van de normale rij waar duizenden hysterische meisjes stonden te springen. Laurens plan had gewerkt, het idee dat ik de jongens zou gaan zien had me enigszins terug gebracht, ik was vrolijker en kon weer een beetje genieten van de leuke dingen in het leven. Oma zou graag willen dat ik verder ging en niet bleef hangen in haar dood, dit had mijn psycholoog me goed laten zien. Mijn ouders hadden mij en Judith uiteindelijk op gesprek laten gaan en ik was er blij mee, ik begon weer een beetje te leven en was zelfs langs geweest bij het graf van oma.
Ongeduldig wipte ik van de ene voet op de andere en maakte af en toe hele plotselinge dansmoves om de verveling te verdrijven. Lauren lachte zich rot om mij, ik kon er ook niets aan doen dat ik niet tegen stilstaan kon! We hoorden een deur open en dicht slaan en nieuwsgierig keken we om ons heen, op het open plekje naast ons een stukje verderop kwamen 2 jongens een deur uit lopen. Even hield ik mijn adem in, de arm van de jongen stond vol met tattoo’s en zijn haren waren bedekt met een donkerrode beanie een raar gevoel onstond in mijn buik en mijn ademhaling werd oppervlakkig. Naast de jongen met de beanie stond een een bruine krullekop die vrolijk een paar rare moves maakte. Ook Lauren keek met grote ogen naar de twee jongens verderop en zonder haar ogen af te wenden tikte ze zenuwachtig tegen mijn arm aan “that’s, that’s, oh my god! Louis and Harry! Ze had het gefluisterd en stom knikte ik. “I wanna touch him” fluisterde ik verdwaasd terug, waardoor Lauren in een schaterlach uitbrak “that’s what comes up when you see Louis? I wanna touch him?”. Door Laurens schaterlach draaiden de jongens zich abrupt om en keek Harry recht in mijn ogen. Even zag ik twijfel in zijn ogen en daarna kneep hij ze toe om ons beter te zien, hij tikte Louis aan en fluisterde iets in zijn oor. Nerveus draaide ik me weg van de jongens, ik wist echt niet hoe ik me moest gedragen, ze waren zo dichtbij! Ik wipte weer van mijn ene voet op mijn andere, ik moest dat echt afleren, dat was een slechte gewoonte. Plots hoorde ik de vrolijke en zachte stem van Louis heel dichtbij “Hi loves, what are you doing here? Ik draaide me om, maar voor ik ook maar iets kon zeggen waren de jongens bedolven onder de 6 andere meiden die naast ons stonden. Even zag ik nog een verwilderde blik van Louis smekend naar me kijken. Ik grinnikte, haalde mijn schouders op en mimede “good luck!” waarop ik een dodelijk blik kreeg toegezonden. Eindelijk waren de meiden tevreden en gaven ze de jongens wat meer ruimte, Louis had zijn voetbal dicht tegen zijn lijf geklemd en keek opgelucht toen hij weer normaal kon ademen. Ik stond ondertussen weer een paar rare moves te maken om maar bezig te zijn waardoor hij grijnzend me observeerde “bored?” was zijn simpele vraag. Ik voelde de blosjes op mijn wangen ontstaan en knikte “whole new level of boredom” antwoordde ik gevat. Hij lachte, “you can join us playing some football?” gretig knikte ik ja en trok meteen Lauren mee richting de open ruimte.
Heel wat geschreeuw en getrek later stond ik uitgeput naar Louis te kijken die nog even een paar trucjes showde, helaas werden ze op dat moment door twee mannen opgehaald om zich om te kleden voor het concert. Harry gaf me een knuffel waarna Louis me ook in een knuffel trok en een vlinderlicht kusje op mijn wang gaf en me nog even geboeid aan keek “See you in there” een warme gloed trok door me heen en ik kon alleen nog maar dom knikken.

Het concert was meer dan fantastisch, de lach was niet meer van mijn gezicht te krijgen en voor het eerst sinds het overlijden van mijn oma voelde ik weer alsof ik het leven aankon. Terwijl we stonden te wachten op de vrouw die ons zou halen zodat we de jongens even konden ontmoeten moest ik snel even naar de wc. Een van de security liep even met me mee om de wc te wijzen en vertrouwde me daarna dat ik netjes de weg weer terug zou vinden. Als ik mijn handen heb gewassen en even sta te peinzen of ik nou links links moest of rechtdoor links voel ik ineens een hand rond mijn pols die me naar rechts trekt. Voor ik het weet sta ik met mijn rug tegen een muur en kijken een paar felblauwe ogen me glinsterend aan “Hi” zegt hij zachtjes en beverig antwoord ik terug “hey”. Ik voelde zijn pepermunt adem langs mijn gezicht strijken en hij stond nog geen 20 cm van mijn lichaam af. Vlinders fladderde vrolijk door mijn buik heen en mijn ademhaling werd oppervlakkig, langzaam streek hij met een vinger over mijn wang en liet zijn ogen over mijn gehele gezicht glijden om te eindigen bij mijn lippen. Mijn blik was strak gericht op zijn lippen en even zag ik zijn tong zachtjes over zijn eigen lippen strijken en ik voelde de warmte naar mijn wangen opstijgen. “You are probably the cutest girl I have ever met” fluisterde hij en verbaasd keek ik recht in zijn ogen “I want to get to know you Matty”, hij wist mijn naam nog! Juichte mijn innerlijke stem, wacht, hij wilde me leren kennen? Terwijl ik druk bezig was met mijn innerlijke gesprek voelde ik iets zachts over mijn lippen strijken en zonder dat ik het doorhad sloot ik mijn ogen om daarna zijn volle lippen op de mijne te voelen. Zijn hand had zich om mijn kin en wang gesloten en langzaam opende hij zijn mond om zachtjes met zijn tong tegen mijn lippen aan te tikken. Zonder twijfel gaf ik hem toestemming en passioneel zoende hij me, ruw zoende ik terug en ging met mijn hand door zijn zachte haren. Even hapte ik naar adem en ik hoorde zijn oppervlakkige ademhaling waarna hij weer zijn lippen op de mijne drukte en opnieuw zoende hij me vol overgave. Toen hij stopte voelde ik het genot door mijn lichaam heen vloeien en keek ik hem vol lust aan. Ik kon zijn blik niet helemaal thuis brengen, maar het leek een mengeling van lust en bewondering. “God I like you”zei hij zacht, ik grinnikte “who would have thought you we’re such a good kisser”. Voor ik nog iets kon zeggen zaten zijn lippen weer op de mijne, hier zou ik nooit genoeg van kunnen krijgen.

God! Ik kon gewoon niet stoppen met schrijven haha.
Good enough?

@Noortje7, Malikx, amberkroaler en CarryYou: Thanks voor de leuke reacties op de vorige one shot! Love you babes!