[2] Oui oui, baguette!

Stacey’sPOV.
Ik glimlach even zenuwachtig bij het aanzien van de twee grappende jongens. Ik kan er nooit tegen als mensen in gezelschap gaan fluisteren, het idee dat ze het wel over mij of Lola moeten hebben. Sta ik voor schut of lijkt dat maar zo? Ik kijk even naar de grond waar vier voeten in een klein kringetje staan. Eén paar voeten tikt zenuwachtig op en neer. Ik volg de behaarde benen naar boven, een donkerrode geblokte zwembroek, een overheerlijk buikje, en uiteindelijk het glimlachende gezicht van Craig. Onze ogen kruisen elkaar even, maar ik sla ze al gauw weer naar beneden. Betrapt. Ik onderdruk de rode wangen en haak in bij Lola, die haar ogen niet af kan houden van de blonde haren van Mike. “I’m starving! Let’s get something to eat,” kreun ik. Lola knikt instemmend en wil zich al omdraaien, als Mike een klein stapje naar voren zet en zijn mond opent. “Laten we verse croissants halen in het dorp,” stelt hij voor. Lola en ik kijken elkaar even bedenkelijk aan, maar stemmen uiteindelijk in. “Dan pakken Mike en ik onze spullen even bij elkaar, en zien we jullie wel bij het badhuisje,” verteld Craig terwijl hij één hand op Mike’s schouder legt en hem iets achteruit trekt. Een vrij komisch gezicht, om heel eerlijk te zijn. Lola glimlacht met een knik en draait zich om, waarna ik volg. “Ik zag je wel staren naar het buikje van Craig,” fluistert ze in mijn oor. “Wat denk je waar ik nou zo’n honger van kreeg? Alsof ik zin heb in croissants!” Lola en ik kunnen onze lach niet meer inhouden, terwijl we de spullen bij elkaar pakken en ieders een badhokje ingaan om ons weer om te kleden.

MikePOV.
“Telt dit als een date?” vraag ik triomfantelijk aan Craig. Hij schudt zijn hoofd en glimlacht even spottend. “Ik denk het niet, mate. We gaan alleen wat brood halen.” Ik geef hem een stomp in zijn zij waarna ik een tik tegen mijn hoofd krijg. Ik wil hem al gaan aanvallen, totdat ik in mijn ooghoek de twee schoonste dames van de camping zie staan. Ik recht mijn rug en zet een schijnheilige glimlach op. Craig trekt even spottend zijn wenkbrauw omhoog en rolt met zijn ogen. “Nog steeds hongerig?” vraag ik terwijl ik tussen beide ga staan en inhaak. Craig loopt hoofdschuddend achter ons aan. “Stacey wel, ik niet echt. Maar het lege gevoel in mijn maag begint te komen, denk ik,” verteld Lola. Een ideaal excuus om haar aan te kijken. Haar zwarte natte haren hangen futloos langs haar gezicht, en af en toe valt er een drupje naar beneden. Ik glimlach en knik. “Mooizo. Craig en ik hebben namelijk een bakker gevonden waar je brood blijft bestellen,” zeg ik, terwijl ik wijs naar een klein, typisch Frans gebouwtje. Er hangt een oud bord boven de deur waar La Boulangerie in sierlijke letters op staat geschilderd. Achter mij hoor ik Craig gniffelen. Ik laat beide dames los, om de deur voor hen te openen. Als een echte heer maak ik een buiging en wacht tot ze lachend naar binnen zijn gelopen. Ik loop snel achter hen, voor Craig aan, naar binnen en sluit de deur voor zijn neus. Ik steek mijn middelvinger naar hem op als hij binnen loopt, en sla een arm om Lola heen. Ik kon mezelf niet inhouden. “Al wat op het oog, madame?” vraag ik op een verleidelijke toon aan haar. “Oui oui, baguette au brie!” komt er op een sexy franse manier uit. Ik glimlach naar haar met een knipoog en richt me op Stacey. “Et toi?” Ze kijkt even bedenkelijk naar wat er allemaal te koop is en kijkt de bakker even aan. Ondertussen maakt hij het stokbroodje voor Lola klaar. “Hm, doe maar een puddingbroodje,” mompelt ze. “Ja, doe mij dat ook maar,” zegt Craig, terwijl hij mij even triomfantelijk aan kijkt en het besteld. Lola kijkt me vragend aan. “Ik hou het bij een croissant,” zeg ik vastbesloten. Als we eenmaal weer over straat lopen besluiten we ergens op een terrasje te gaan zitten genieten van de zon en onze broodjes. “Zijn jullie hier al lang op vakantie, of niet?” vraag ik, quasi geïnteresseerd. Stacey schud haar hoofd en wacht tot haar mond weer leeg is. “We zijn vandaag net aangekomen.” “Ja,” valt Lola haar bij, “en onze eerste keer in Frankrijk. We hebben geluk gehad dat jullie zo op ons af kwamen stappen, en zo vriendelijk waren om ons even rond te leiden,” glimlacht ze. “In dat geval heb ik een beter idee,” en we richten onze aandacht op Craig. “Laten we iets gaan huren zodat we rond kunnen touren,” stelt hij voor. Lola en Stacey stemmen gelijk in, waarna ik er ook maar in mee ga. “Er is alleen één probleem, Lola,” mompelt Stacey. We richten onze aandacht op haar. Ik neem het laatste hapje van mijn croissant. “Ouders?” Lola’s gezicht betrekt, en Craig en ik kijken elkaar aan. Ik slik even. “…Ouders?”