Deze schreef ik ooit in een tussenuur nadat ik hierover een discussie had met een vriendin. Hij is heel kort, maar persoonlijk vind ik hem ontzettend cute :)

"Magnus?"
"Hmm?"
"Ik wil een kind met je." zegt Alec, als hij samen met Magnus aan het ontbijten is.
Magnus verslikt zich in zijn broodje en begint te hoesten.
"W-wat?" brengt hij dan nog half-hoestend uit.
"Een kind, Magnus. Wat nou als ik Aline vraag of ze draagmoeder wilt zijn? Zie je het voor je Magnus? Een lieve kleine versie van mij en dan-"
"Alec, pauze."
"Sorry, ik liet me een beetje meeslepen."
"Ja, inderdaad."
Het is even stil.
"Hoe kom je hier eigenlijk bij Alec?"
"Gewoon, het kwam voorbij in mijn gedachten, en toen leek het me eigenlijk wel een goed idee. Wat vind jij Magnus?"
Magnus aarzelt even voordat hij antwoord geeft.
"Alec, het lijkt me best een goed idee, maar ik moet het even laten bezinken, oke? Vanavond praten we verder."
"Oke!" zegt Alec dan blij.

Twee jaar later...
"MAGNUS!" roept Alec hard door het huis heen. Twee seconden later staat de warlock naast hem.
"Wat is er schat?"
"Jonathan." zegt Alec zacht en hij wijst naar het kleine jongetje met zwart haar en blauwe ogen.
Magnus kijkt bezorgd naar zijn zoontje.
"Wat is-"
"PAPA!" klinkt er uit Jonathans mond.
Magnus ogen springen wijdopen van verbazing.
"Papa, papa, PAPA!" roept Jonathan dan en hij strekt zijn kleine armpjes uit naar Magnus.
"Oh schatje, kom hier." roep Magnus en hij tilt Jonathan op.
Alec kijkt vertederd naar dit beeld en drukt een kus op Magnus' wang.
"Ik hou van je, Magnus."
"Ik ook van jou Alec."

En dit allemaal vanwege een vraag bij biologie over kattenogen :)

Reageer (1)

  • Phlegethon

    Waar kattenogen niet goed voor zijn

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen