Hoofdstuk 12

AU !! Ik werd wakker van een steek in m'n buik, wat was er allemaal aan de hand.. Ik hoorde wat stemmen naast me. Het kon niemand bijzonders zijn want m'n hand werd niet vastgehouden. In m'n hoofd begon ik maar weer te dansen en m'n liedje te zingen die ik had geschreven op het gepiep, het gepiep was er dit keer ook weer.

Vanuit Tessa, de beste vriendin van Lotte.

Ik liep naar het ziekenhuis, dit was de eerste keer dat ik alleen ging. We waren nu vier maanden verder en de dokters besloten een operatie te gaan doen, om te kijken of er niks beschadigd was. Ik had de dokters verrot gescholden toen ik dat hoorde. Vier maanden verder en dan pas bedenk je dat? Hoe kunnen ze.. Dat hadden ze allang verzonnen moeten hebben, stelletje amateurs..
Ik zat in de wachtkamer, ik was degene waar de dokters naar toe moesten komen als ze klaar waren met de operatie, want haar ouders moesten werken, de jongens zaten op school en Rein was verdwenen. Ja, je leest het goed, Rein was verdwenen. Niemand kon hem meer vinden. Ik zat daar dus maar een beetje hopeloos op een stoeltje, terwijl mijn klas gewoon les had. Ja, die jongens hadden hun lessen nodig, ze zaten niet voor niets op die school en als ze daar wilden blijven mochten ze niet te veel lessen missen. En ik zat maar een beetje op een saaie middelbareschool in België, dus daarom was ik maar gekomen. Ik pakte m'n mobiel en tweette Weer in Nederland, hopen dat het allemaal goed gaat! vervolgens ging ik naar WhatsApp, ik zat in een mainiacappgroep en begon daar maar in te praten.

Tessa : Hee x ik ben weer in nl
Alishya : Aah, nu ben je weer dichtbij mij ! Hoe gaat het met lotte?

Die meiden kenden Lotte ook al, doordat Rein de zondag dat Lotte aangekomen was, een foto met d'r op instagram had gemaakt.

Tessa : ze wordt nu geopereerd, maar weet je.. rein is kwijt
Kim : Oh sterkte ! nee echt ;o
Geertje : en de andere jongens dan ?
Daphne : die zitten op school :')
Tessa : jup die zitten op school maar als ze uit zijn komen ze nog even langs voor lot
Alishya : hoe lang ben je daar nog denk je? dan kom ik langs als je wilt
Tessa : nog wel de hele dag denk

Alishya zou hier over zo'n drie uurtjes zijn en ik moest me die tijd nog maar zien te vermaken. Net toen ik m'n mobiel weer wilde pakken kwam er een dokter op me af "Familie of vrienden van Lotte?" Ik stond op "Ja, hallo, Tessa." Ik gaf de man een hand en hij vroeg of ik mee wilde lopen, wat ik dus ook deed. "We zijn nog niet begonnen met de operatie." Vertelde hij tijdens het lopen. "Maar we willen je graag wat laten zien." Ik liep nieuwsgierig achter de arts aan en toen we in de kamer van Lotte waren zag ik het. "Aww!" "Zou je ons kunnen helpen? Hij wilt niet weg.." Ik kreeg tranen in m'n ogen, zo lief zag het er uit. Rein lag naast Lotte in bed en hield zich stevig vast aan haar. Ik liep er naar toe. "Rein, kom, Rein je moet mee." "Hmm.." kwam er uit hem, maar meer niet. Ik maakte zijn hand los van Lotte en tilde hem als een baby'tje op. Hij voelde licht aan, te licht. Terwijl ik de kamer uit liep keek ik nog een keer naar Lotte om en toen richtte ik me weer tot Rein, die zich stevig aan me vast begon te klemmen. Ik ging op een stoel in de wachtkamer zitten en begon tegen hem te praten, "Rein, alles komt weer goed met Lotte! Echt waar. En je moet eten, als ze wist hoe jij jezelf nu behandelde.. Dat zou ze niet goed vinden Rein." Hij zuchtte "Wil je me helpen?" Ik knikte, natuurlijk wilde ik hem helpen. "Ik wil nu eerst douchen, schone kleding aan doen en dan ga ik eten, oké?" Ik knikte en appte Daan dat ik Rein had gevonden en we nu naar de school zouden komen. Hij reageerde niet, logisch, hij zat in de les. Aamen met Rein liep ik naar hun school toe. Het was een flink stuk lopen, maar wat moet dat moet nou eenmaal hé.

Rein was gedoucht, het had hem goed gedaan zei hij en dat zag je ook. Vervolgens gingen we weer naar het ziekenhuis toe en ondertussen zagen we een leuk restaurant waar we in gingen eten. Ik had Rein in tijden niet meer zo lekker zien eten, nou ja.. Ik had hem nog nooit zien eten, behalve nu dan, maar door het mainiac zijn wist ik wel dat Rein zonder eten geen Rein was, hij genoot ervan, dat was te zien.

Samen met Rein en Alishya zat ik te wachten op Owen, Daan en Nils, als zij er waren zouden we naar Lotte toe gaan. De operatie was goed gegaan en ze hebben niks gevonden ofzo, ik weet eigenlijk niet precies wat ze gedaan hebben.
Niet veel later kwamen ze aangelopen en Alishya stelde zich voor aan de jongens, niet als mainiac, maar als vriendin van mij.