Rune ~ Harry Styles

Rune

Ik haalde een borstel door mijn lange bruine haren en keek mezelf bekritiserend in de spiegel.
Ik hield van dat beetje roze aan het einde van mijn bruine lokken, het gaf mijn vrolijke karakter weer en gaf mijn humeur meteen een positieve boost.
Een paar maanden geleden hadden mijn werkverslaafde ouders mij mede gedeeld dat we gingen verhuizen voor de duizendste keer. Dit keer niet ergens naar de andere kant van Belgie, nee het werd erger we gingen naar Engeland! Eerst had ik het niet meteen erg gevonden, ik hield van Engeland, de mode, de mensen en de taal. Het was moeilijk mijn leven achter te laten, mijn vriendinnen waar ik altijd zoveel lol mee had en alles mee kon delen, maar ook mijn middelbare school waar ik tot nu toe een leuke tijd had beleefd. Toch zag ik het positief in om naar Engeland te gaan, zo ver was het nou ook weer niet en ik zou er vast een leuke tijd van maken.
Boy, how wrong was I? Mijn vrolijke houding en vriendelijke ogen bleken niet in de smaak te vallen op mijn nieuwe middelbare school. Ik werd door velen met argwanende ogen aan gekeken en om het erger te maken, blijkbaar was ik opgevallen bij de ‘queen B’ van deze school onze lieftallige Megan.
Er ging geen dag voorbij dat ik niet een paar lelijke opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd kreeg en elke dag maakte dit mij een beetje minder zeker van mezelf.
Toch had ik ook een vriendin gemaakt, ook zij had het niet makkelijk onder het bewind van Megan, maar dat bracht ons juist elke dag een stap dichter bij elkaar.
Zodra we uit waren en konden doen wat we wilden hadden we de leukste tijd en genoten we van het leven zonder de pestkoppen van school.

Vandaag was weer een doodnormale dag op de beste school in de omgeving Manchester, sarcastisch rolde ik met mijn ogen als reactie op mijn eigen gedachte. Verveeld luisterde ik naar Mister Carten die de klas stil probeerde te krijgen. Uiteindelijk nam hij genoegen met het feit dat hij van drie kwart van de klas de aandacht had en schraapte zijn keel “students, today we welcome a new guy in our class, he will be joining you in this math class, I expect you to treat him with respect and please be nice to him”. Het standaard praatje hier op school, hadden ze nou echt niet door dat het geen ene fluit uitmaakte of ze vroegen aardig te zijn? Je hoorde erbij of je hoorde er niet bij.
Ik dook meteen met mijn neus in mijn boek en probeerde niet te veel op te vallen, grote kans dat hij naast mij moest zitten en misschien hielp het als ik mezelf onzichtbaar maakte dat er niet te veel aandacht op me gevestigd werd. Ik hoorde de deur open gaan en een lage stem Mister Carten groetten. Ik moest moeite doen om niet op te kijken, ik was eigenlijk veel te nieuwsgierig. Het lukte me om in het boek te blijven staren tot ik de klas langzaam luider hoorde roezemoezen. Mijn nieuwsgierigheid overwon het van mijn verstand en voorzichtig keek ik op, mijn hart mistte een slag en met grote ogen keek ik naar de jongen die voor de klas stond. Een aangename kriebel vormde zich in mijn buik en met het laatste beetje verstand wist ik mijn mond te sluiten. Voor mij stond een van de knapste jongens die ik mijn leven was tegen gekomen en vaag kwam hij me bekend voor. “Guys this is Harry Styles, he’ll be joining us only with math”, zijn groene ogen scanden het lokaal af en bleven even hangen bij de blonde lokken van Megan die met een grote verleidelijke grijns naar hem zat te staren. Ik zag hem lichtjes glimlachen en daarna verder gaan om uiteindelijk zijn ogen bij mij te laten eindigen. Ik voelde hoe ik nog net een beleefde glimlach rond mijn mond kon vormen, wat me verbaasde aangezien mijn hart als een razende tekeer ging. Bijna was ik bang dat mijn hart er mee zou stoppen toen hij in een rechte lijn mijn kant op liep en naast me plaats nam.
“Hi I’m Harry” sprak hij waarna hij zijn grote hand naar me uitstak, aarzelend nam ik zijn hand aan en keek toen op “Hi, Rune” antwoordde ik kort. Ik vond mezelf een held voor het feit dat ik zowaar iets uit kon brengen in zijn bijzijn. Hij glimlachte “Hi Rune, nice to meet you” na dit gezegd te hebben draaide hij zijn hoofd weer richting Mister Carten die ondertussen wild aan het schrijven was op het bord.

De hele les had ik mijn best moeten doen om rustig adem te halen en mijn aandacht bij de les te houden. Harry had af en toe mij glimlachend aan gekeken als hij merkte dat ik naar hem zat te staren. Het leek wel alsof het voor hem normaal was dat meisjes naar hem staarde, ik vond het niet gek, dat uiterlijk moest duizenden meisjes gek maken.

Zodra de les klaar was stond Harry op om nog een blik naar mij te werpen “I’ll see you around and save a seat for me next math class”, overdonderd door de woorden kon ik alleen lichtjes knikken.
Ik zag hem weglopen en meteen stond Megan naast hem, ik voelde een naar gevoel door mijn buik trekken als ik hem zie lachen naar haar en ook haar een hand zie schudden. Stom, stom, stom, natuurlijk lachte hij niet alleen naar mij, hij was gewoon beleefd en meer Queen B Material.

Peinzend liep ik richting mijn denkplekje, in het park had ik een klein grasstukje gevonden wat afgeschermd was door bomen en waar niemand je kon zien. Met pijn en moeite wist ik me door de dichtbegroeide struiken heen te wurmen om uiteindelijk met mijn voeten op het zachte gras te belanden. Stilletjes zat ik daar in kleermakerszit even te genieten van de rust.
Ik pakte mijn dagboek en begon mijn dag te beschrijven, zachtjes neuriënd schreef ik mijn ontmoeting met Harry op en alle gevoelens die er bij kwamen kijken.
Ik voel mijn lichaam verstijven, ik hoorde een luid geritsel links van me en met grote ogen kijk ik die kant op. Door de bosjes zie ik een paar bruine krullen verschijnen die gepaard gaan met een paar felle kreten. Uiteindelijk heeft de indringer zich van de struiken losgemaakt en kijkt even oriënterend om zich heen waarna hij zijn blik op mij laat vallen. “Couldn’t resist, I needed to know who was hiding here” zegt hij grinnikend. Verwilderd kijk ik hem aan, maar dan bedenk ik me dat ik waarschijnlijk met open mond en vragende ogen naar hem zit te kijken en dat hij een verklaring geeft voor het binnen dringen van mijn speciale plek. Zonder pardon komt hij naast me zitten en buigt zich over mijn dagboek. Met een snelle beweging weet ik het boek dicht te klappen en verontwaardigd kijk ik hem aan. De glinstering in zijn ogen verteld me dat hij precies wist wat hij aan het doen was, ik moet mijn adem in houden om niet te hyperventileren, hij zit veel te dichtbij.
“What are you doing here?” vraag ik half geirriteerd, ik hield er niet van als mensen mij stoorde op dit plekje en al helemaal niet als het hele knappe jongens waren waar ik net over aan het schrijven was in mijn dagboek. “I just told you” grinnikt de krullebol, met een schuin hoofd kijk ik hem aan “Well, you know who is hiding here so mission completed right?” antwoord ik gevat. Even verdwijnt de glimlach van zijn gezicht, maar al snel zie ik de glinstering in zijn ogen terug komen “Feisty, I like that”. Ik kan het niet laten om ook te lachen om zijn antwoord en al snel liggen we samen in de slappe lach, waar gaat dit over denk ik nog bij mezelf?

De hele middag is hij bij me gebleven, het was de grootste flirt die ik kende, maar daarbij wel intelligent en grappig. Elke kleine aanraking, expres of per ongeluk gaf me kriebels in mijn buik en de kus die hij me op mijn wang gaf toen we afscheid namen brand nog steeds op mijn wang. “Hope to see you soon” zijn hese stem galmt nog in mijn gedachten.
Die avond krijg ik geen hap door mijn keel, het enige waar ik aan kan denken zijn die groene ogen, die kleine moedervlekjes die ik zo graag wil aanraken en zijn mooie lippen die gemaakt waren om te glimlachen. Ik was head over heels voor een jongen die ik nog maar een dag kende, wat deed ik mezelf aan, hij was waarschijnlijk niet eens geïnteresseerd in mij.

De volgende dag ging ik met een vrolijk humeur richting school, ik ging Harry zien!
De teleurstelling was groot toen ik nog maar 1 uur te gaan had en ik nog geen glimp van hem gezien had, waar was die jongens en waarom was hij niet op school? Terwijl ik peinzend naar huis loop gaat mijn mobieltje af, ik open het smsje

Meet me at your hiding please in 10 minutes please
X You know who

Ik kreeg het spontaan warm en mijn ademhaling werd oppervlakkig, zo snel als ik kon liep ik richting het park, hij wilde me zien!
Eenmaal aangekomen wurmde ik me door de struikjes en als ik mijn ogen open valt mijn mond open, voor mij ligt een rood geblokt kleed met een mandje erop en daarnaast staat hij met een brede glimlach op zijn gezicht “Rune, I really would like you to spend your time with me today”, nog steeds verbaasd vormt zich langzaam een glimlach rond mijn gezicht “you would?” vraag ik aarzelend, lachend knikt hij en trekt me aan mijn hand richting het kleed.
Als ik eenmaal van mijn verbazing ben bekomen geniet ik pas echt van zijn aanwezigheid en de kleine aanrakingen die hij steeds maakt.
Zijn lach vult de open plek en ik kan niet anders dan mee lachen en grapjes maken. Even raak ik zijn bovenbeen aan als hij een grapje maakt en ik erom moet lachen. Ik voel een kleine schok door zijn lichaam gaan en snel trek ik mijn hand terug “sorry” mompel ik als ik de glimlach van zijn gezicht zie verdwijnen, hoofdschuddend kijkt hij me strak aan “don’t be” fluistert hij en schuift een stukje dichterbij. Ik voel zijn adem op mijn arm als hij mijn hand vastpakt en ernaar blijft kijken “you see, I kinda hoped this would be our first date” zegt hij zachtjes en kijkt je daarna twijfelend aan. Met grote ogen bijt ik op mijn lip om een vreugde kreetje binnen te houden, “you hoped?” antwoord ik nu en hij kijkt me verrast aan “yes I did, you see I have been waiting for a girl who is genuint, kind and special, I, uhm yeah I’m not good at this” stamelt hij. Er is niks overgebleven van die zelfverzekerde jongen die ik gister had gezien en ik begreep ook niet helemaal wat hij wilde zeggen.
Zachtjes voel ik zijn warme hand mijn wang omvatten en met zijn duim strijkt hij langs mijn mondhoeken, ik sluit mijn ogen van genot en concentreer me op de beweging van zijn vinger. Even open ik mijn ogen en zie Harry onderzoekend naar me kijken, dan voel ik zijn adem over mijn gezicht strijken en voor ik het weet sluit ik mijn ogen om vervolgens zijn lippen op die van mij te voelen. Een rilling van genot gaat door me heen en mijn hart gaat als een gek te keer. Voorzichtig beantwoord ik zijn kus. Al veel te snel haalt hij zijn lippen weer van die van mij en kijkt me licht glimlachend aan “I think I like you a lot” zegt hij. Even vraag ik me af of ik droom, maar al snel schud ik dat idee van me af “You have no idea how I feel about you” antwoord ik en druk nu zachtjes mijn lippen op die van hem.

Let me know if you liked it