Andath

Ik vloog over de bossen naar mijn schuilplek, maar ik was nog zwak door het gevecht met de cyogas.(lijken op coyote's) Ik moest landen om op adem te komen, maar dat was te laat en viel naar beneden in het meer. 'Waarom moeten die rot wezens altijd mijn stekkie afpakken,'zei ik en probeerde op te staan, gelukkig lukte dat en zwom naar de kant. Ik ging op het gras liggen en maakte mijn hoofd leeg, maar dat was niet genoeg en ik viel bewusteloos met mijn nek in het water. Mijn naam is Andath als jullie nog niet wisten ik ben een vrouwelijke draak met groene schubben. Mijn zusje is Griwen, de prins van de lucht.

Drie dagen gingen voorbij en werd wakker met zonlicht in mijn ogen. 'Het is allang dag,'zei ik en probeerde op te staan, mijn maag knorde en ik had zin in van alles. Ik keek om me heen en zag in een boom vruchten hangen.
'Brood vruchten!'zei ik enthousiast en liet mijn staart een zwaai naar de vruchten geven waardoor de vrucht in mijn bek viel. 'Puhhh,'ik spuugde het uit, omdat de vrucht veel te zuur was, dus ik ging maar door met het zoeken van eten. Na een uur had ik het eten bij elkaar geraapt, een vuur gemaakt en zat lekker te eten. Een paar jonge Cyogazen roken het eten en rende ernaar toe, ik moest moeite doen om ze weg te houden en vloog met het eten een boom in. 'KA, Ka,'hoorde ik iemand roepen, een jonge vrouw van ongeveer 23 jaar riep de Cyogazen naar zich toe en hoorde een luide knal.
'Kom maar meisie,'zei ze en keek naar boven. Ik werd kwaad en liet een groene vlam op haar voeten vallen, vervolgens vloog ik uit de boom vandaan en gromde kwaad naar de vrouw. 'Wie ben jij?'siste ik en liet niet merken dat ik bang was. 'Ik ben Gewen, dochter van de raadsvrouw van...'zei ze en liet een glimlach zien. 'Van wat?,'zei ik kwaad.
'Wat maakt dat uit draak,'zei ze en pakte een zweep van haar riem.
'Het is Andath voor jou, meisie,'zei ik kwaad en liep een paar passen achteruit. Ze liet haar zweep even draaien en kwam precies om mijn nek heen, ze trok eraan en ik voelde dat ik stikte. Een vuurstraal spoot de lucht in en ze kwam naar me toe gelopen. 'Rustig Andath, ik doe je niets,'zei ze zacht, dat een warm gevoel gaf. 'Ik heb je nodig voor iets,'zei ze en sprong op mijn rug. Ik probeerde haar eraf te slaan, maar ze bleef rustig zitten. 'Goed ik help je, als je me ook weer laat gaan,'zei ik en vloog op. We vlogen over de bossen naar een eiland die leeg was op een paar bomen na.
'Waar gaan we eigenlijk naartoe Gewen?,'zei ik. Ik liet mijn vleugels ritmisch over de wolken heen glijden.
Ik voelde een band tussen Gewen en mijzelf, ik voelde me vrij. Ik vloog naar een van de dorpjes op het volgende eiland en lande op een van de rotsen. 'Andath wacht hier, ik roep je als je moet komen,'zei ze en rende het dorp in.

Het duurde uren en dacht dat het een één of ander list was, dus besloot ik om maar eens te gaan helpen. 'Gewen,' riep ik en zag haar liggen midden op het plein, ze zat onder het bloed en ademde zwakjes. 'Gewen, alsjeblieft, zeg wat,'zei ik bibberend. 'Andath je bent gekomen ik had je al..'en haar ogen sloten. Ik ging naast haar liggen en sloot zelf ook mijn ogen. 'Niet doodgaan, jij bent mijn vriendin,'zei ik zacht.
Ik hoorde stemmen achter me en een man riep: 'Grijp dat beest ze heeft haar vermoord' ik stond van schrik op en wilde Gewen niet achter laten.
De borst van Gewen bewoog langzaam, ik wist dat ze nog leefde, maar dat duurde niet lang. Ik wist niet meer wat ik moest doen, het schoot allemaal zo snel. En toen gebeurden het een groot teken cirkelde om me heen, er kwamen grootte taken uit die mij inéén sloot. Ik voelde een sterke kracht en zag een rode draak die hetzelfde overkomen was. 'NU BEN IK HET ZAT!,'zei ik kwaad en de takken braken, het licht vulde het hele dorp groen.
Ik keek naar mezelf en zag een lange groene staart met twee sterke punten eraan, twee sterke voorpoten en aan me rug vleugels zo groot als een volwassen python van 3 meter. De mensen om me heen bogen. Een vrouw kwam naar me toe gehinkeld en ik zag dat het Gewen was, 'Andath je bent prachtig,'zei ze en gaf me een grote knuffel.

Ik vertelde het dorp over mezelf en luisterde naar het verhaal van Gewen. Het was erg gezellig, mensen die dansen, kinderen die spelletjes aan het doen waren en iemand die rennend het plein op kwam. 'Mensen, mensen het water doet raar,'zei die en ik zag zweet van zijn gezicht af rollen. 'Ik ga kijken,'zei ik en vloog op om te kijken. Het water was wild en ik zag dat het steeds hoger begon te worden. 'Gewen zoek met de mensen het hogerop. Een vloedgolf zal de hele stad bedolven,'zei ik naar beneden. Gewen riep alle mensen bijeen en ging naar de dichtstbijzijnde heuvel. Ik keek naar de mensen die in paniek het voedsel bij elkaar smokkelde, 'de golf is te hoog,'dacht ik en keek naar het meer. Een opkomende paniek vulde mijn lichaam, de golf was groter dan een volwassen berg. En toen schoot het in me op, ik liet me zwevend op het plein glijden en begon mijn krachten op te roepen, Groene vlammen cirkelde om me heen, de grond begon te beven en te scheuren. 'Kom op,'zei ik kwaad en het vuur begon nog harder te branden, het hele dorp was verlicht door de gloed zoals dagen eerder, de vloedgolf kwam steeds dichterbij en had al drie kwart van het dorp verwoest. De kracht vanuit mijn hart werd nog groter en toen gebeurden het, takken van alle kanten woekerde om het eiland en ik zag de zon verdwijnen. De vloedgolf kaatste tegen de takken aan en vielen hier en daar een spettert naar beneden.
Het licht doofde uit en viel op de grond, ik zag de mensen juichen en klappen, maar alles was wazig en zag toen zwart.

De dagen daarna sterkte ik aan en voelde dat het tijd was om verder te gaan, want mijn hart zei dat er nog een grootte toekomst stond te wachten.