Hoofdstuk 10

Vanuit Tessa, beste vriendin van Lotte

"Mag ik naar d'r toe?"'vroeg ik aan Nils toen we voor de deur stonden, hij knikte en deed de deur voor me open. Voorzichtig liep ik naar binnen en keek even achterom naar Nils, hij kwam achter me aan. "Kom maar." Hij kwam naast me staan, pakte m'n hand vast en trok me voorzichtig mee. We kwamen bij een bed aan waar een meisje in lag, ze zag er zo verschrikkelijk uit.. "Is dat Lotte?" Ik keek Nils even aan en hij knikte. Nee dat kon niet, wat was ze veranderd.. Zo bleek, zo mager, zo levenloos.. Ik ging bij haar op bed zitten en pakte d'r hand. "Lotte.. Wat zie je er uit! Ik had je nooit mogen laten gaan.. Je had gewoon bij mij in België moeten blijven.. Als ik er achter kom wie dit gedaan heeft hé.. Blijf sterk meid." Ik kneep nog even zachtjes in haar hand en stond toen op. In de deur opening rolde er een traan over m'n wang, waarvan ik geen zin had om hem weg te vegen. Ik liep naar de wachtruimte en zag daar Lotte's ouders, Rein, Owen en Daan zitten. Ik stelde me voor aan de jongens en ging vervolgens naast Daan op een stoel zitten. Niet veel later kwam Nils aangelopen en vroeg of de jongens mee gingen, ze stonden op en Daan draaide zich om naar mij. "Wil je met ons mee of blijf je hier?" Ik keek even naar de ouders van Lotte, als ik daar de rest van de dag mee zou zitten zou ik zelf alleen maar verdrietiger worden, maar ik wil er wel voor ze zijn. Lotte's moeder die hoorde wat Daan vroeg knikte en glimlachtje zwakjes "Ga maar." "Dankuwel, sterkte! Belt u als er nieuws is?" Ze knikte en toen liep ik weg met Daan.

We kwamen bij een groot gebouw, de jongens liepen naar de ingang toe en ik bleef even stil staan om te kijken. Wow dit was groot. Ik hoorde m'n naam en keek op, Owen riep me en wenkte me. Ik rende naar hem toe en liep achter hem aan naar binnen. Dus dit was de school waar Lotte heen ging..

Ik plofte neer op een bank, de bank in de kamer van Rein en Lotte. "Rein?" Hij keek op. De andere jongens waren naar hun eigen kamer gegaan. "Wat is er gebeur gister?" Hij zette de glazen neer op tafel en plofte zuchtend naast me neer. "Het is mijn schuld, het is allemaal mijn schuld." Ik hoorde een snik in zijn stem en er stonden tranen in z'n ogen. Ik zat hier nu niet als mainiac naast mijn idool, nee.. Ik zat hier naast iemand die toevallig dezelfde vriendin als mij had. "Wat is er gebeurd dan? Jij hebt haar niet neer gestoken, dat weet ik." Hij zuchtte nog eens. "Ik had daar moeten liggen, niet zij." "Vertel het hele verhaal." "Oke." Rein ging er even goed voor zitten en vertelde alles wat er gebeurd was sinds dat Lotte hier die vrijdag was gekomen. "Maar wat was er dan gebeurd tussen jou en Kate vóór dat Lotte kwam?" "Ik mag het niet zeggen.." "Please? Het gaat om m'n beste vriendin en jou.." "Mijne ook. Maar het zou je in gevaar brengen, dat kan ik toch niet maken? Een van m'n fans en de beste vriendin van een van mijn vriendinnen, iets vertellen zodat ze zodadelijk ook in het ziekennhuis komt te liggen.." "Het maakt me niet uit Rein, ik moet het gewoon weten, ik moet weten waarom m'n vriendin daar nu zo ligt en daar heb ik alles voor over." Hij zuchtte. "Oke dan.."

Ik was geschrokken van wat Rein vertelde en kon niks meer uitbrengen, na een tijdje was dat wel weer over en ging ik na zitten denken. We moesten bewijs tegen Kate hebben, ze kon niet zo rond blijven lopen..