Page 18

Vaarwel wereld. Ook mijn andere voet zet ik af, maar tot mijn verbazing voel ik geen pijn door de val. Een paar sterke armen voel ik om mijn middel slaan. Het zijn niet die van vandaag. De armen trekken me terug op het balkon zodat ik weer op mijn eigen benen sta. Het trekt me naar zich toe. Vanzelf vindt mijn hoofd plaats op de borstkas. Meteen weet ik al wie dit is.
'Ssst. Het is al goed. Ik ben er.' sust hij me. Tranen komen in mijn ogen en vallen er ook meteen uit. Alles wordt te veel. Echt alles. Alleen hij, HIJ kan het goed maken. Dat voel ik.
'Kom laten we naar binnen gaan.' hij pakt mijn hand vast. Onzeker lopen we terug naar mijn kamer waar hij op mijn bed gaat zitten en mij erbij sleurt. Automatisch gaat mijn hoofd naar zijn schouder.
'Weetje, zo zonder make up ben je veel mooier.' zegt hij zacht. Een klein plukje haar dat eenzaam bij mijn hoofd hangt pakt hij vast en doet het achter mijn oor.
'Dankje.' zeg ik verlegen met tranen in mijn ogen. Dit is me nog nooit verteld.
'Niet zo onzeker.' lacht hij zachtjes.
'Je weet niet eens wat ik meemaak.' floep ik eruit. Shit.
'Hoezo?' hij kijkt me bezorgd en vragend aan. Ik zeg niks maar als ik zijn ogen nog op me voel prikken beantwoord ik hem kort.
'Later.' hij knikt een keer.
'Zullen we naar beneden gaan? We gaan daar alles over bespreken.'
'Nee!' Ik ga recht zitten. Wat gaan de andere wel denken? Dat rare meisje dat zelfmoord wou plegen? Dat gekke wijf? Die aandacht vragende slet?
'Wil je dan de hele dag hier blijven?' vraagt hij. Natuurlijk, met jou wel denk ik. Maar ik heb te weinig moed om het te zeggen.
'Ik zou wel met jou hier de hele dag willen blijven.' zegt hij fluisterend met een glimlach. Dus hij denkt hetzelfde..
'Ik ook.' fluister ik. Hij pakt me vast en zet me op mijn schoot waar mijn hoofd zijn nekholte vindt. Een klein kusje zet hij op mijn voorhoofd. Een heerlijk kusje. Net wanneer ik hem aan wil kijken word ik onderbroken door mensen die de kamer in stormen. Ik zet mijn hoofd weer terug in zijn nek.
'Wat is er gebeurt?' vraagt iemand, zo te zien een jongen. Ik reageer er niet op en kijk ze ook niet aan. Sorry, ik ben hier met mezelf bezig.
'Jongens kunnen jullie weg gaan?' zegt Harry eerder dan dat hij het vraagt.
'Wow leuke meid Haz.' zegt een jongen met een Iers accent. Ik hoor Harry lachen, niet te hard om waarschijnlijk mij niet te storen.
'Nee wij gaan niks heen,' zegt een andere jongen en hoor vervolgens de deur dicht slaan. 'als er iemand problemen heeft, helpen wij diegene.' Ik doe mijn hoofd uit de nek van Harry en ga met mijn hand over zijn shirt. Wow. Heb ik zoveel gehuild? Ik heb zelfs niet eens gemerkt. Zijn hele shirt is nat.
'Sorry.' zeg ik schor.
'Geeft niet.' hij zet een kusje op mijn hoofd, alweer. Niet dat ik het erg vind, ik vind het juist prettig. Alleen dat hij het doet zonder dat we elkaar goed kennen. Ik draai me om en ontmoet meteen 4 jongens. Stuk voor stuk bestudeer ik ze.
Een jongen heeft blond haar en is best klein.
Een is wat groter, heeft kort haar, hij zit er als de oudste uit.
Een heeft waarig haar, vans zonder sokken en opgevouwen broekspijpen. Vreemd.
En de andere is Zayn. Kort kijk ik hem aan. Hoe kan hij doen alsof er niks aan de hand is?! Een traan komt in mijn rechteroog, snel wend ik me tot Harry die me opvangt. Hij veegt de traan met zijn duim weg.
'Ik zal je is voorstellen. Jongens, dit is Seher.' Harry noemt alle namen op. De blonde Ier is dus Niall, de kort.haar Liam en die vreemde heet dus Louis.
'En dit is Zayn, hij kwam de auto lenen.' zegt Harry tot slot. Zayn steekt zijn hand naar me uit.
'Ja ik ben dus Zayn.' Ik bekijk zijn arm. Waren die zo sterk toen hij me vastpakte?
'Schud je arm.' fluistert Harry in mijn oor.
'Je had het nooit moeten doen.' zeg ik, Harry negerend.
'Mocht hij nooit zijn hand naar je uisteken?' vraagt Louis. Tranen beginnen weer op te komen. Het lijkt alsof alle tranen die ik ooit ingehohden heb er nu uit willen komen. Vroeger huilde ik amper. Ik leg mijn hoofd weer bij Harry. Ik ruik aan zijn shirt. Heerlijk. Dit wil ik voortaan altijd ruiken.
Ik ga van Harry's schoot af en ga op het bed zitten.
'Ik wil alleen zijn.' zeg ik en ga met mijn rug tegwn de jongens toe liggen. Mopperend gaan de andere weg.
'Bedoel je dat ik ook weg moet?' vraagt Harry. Ik knik.
'Maar dan moet je vertellen wat er gebeurt is.' zegt hij en ik hoor dat hij opstaat. Nee Seher! Fuck, wat doe je nou! Ik draai me snel op en pak Harry's pols vast.
'Wacht blijf!' zeg ik. Hij draait zich om en gaat zitten.
'Tell me.' verlegen kijk ik weg maar zie Zayn in de deuropening staan. Hij doet een gebaar waarbij hij zijn vinger langs zijn keel glijdt.
'Har... Harry!' gil ik wijzend naar de deur. Net rent Zayn weg. Harry rendt snel richting de deur. Ik hoor ge ren en dan geschreeuw. Harry komt dan binnen, met Zayn die hij bij zijn nek vast heeft.
'Au Harry het doet pijn! Auauauau!!' ik zie dat Harry hem wat sterker pakt.
'Laat me los!' roept Zayn maar Harry laat niks los. Als Harry bij de muur is spijt hij Zayn tegen de muur waarbij Zayn hard tegen de muur knalt en vervolgens op de grond valt. Ik hoor een pijnlijke kreet uit zijn mond komen.
Waar is Harry mee bezig?!?!

---

Sorry that het weer wat later is...
Maar hebben jullie Story oof my llife gehoord??? Wow *-*
Reactie ?? Or kudo? Naja je kijkt maar als je het leuk vindt (:
X