~ Hoofdstuk 3

...Ik moest weer kiezen uit Ja of Nee. Ik klikte op Ja en voor de verandering stond er nu eens één vraag op het scherm.

Wat zou je in je rugzak hebben (je mag maximaal 20 dingen)?
o Een touw
o Lucifers
o Foto’s van dierbaren
o Mijn wapens (telt 3x omdat je 3 wapens hebt)
o Wat eten
o Een knuffel
o Een fles water
o Een zakmes
o Een zaklamp
o Een (kleine) EHBO doos
o Een soort (tent) doek
o Een notitieblokje en een pen
o Batterijen
o Een pyjama
o Mijn telefoon
o Een pakje zakdoekjes
o Een deken
o Een kompas
o Tape
o Een pet
o Extra kleding
o Een vergrootglas
o Kleine kookspullen
o Een voetbal

Ik kruiste aan; Een touw, Lucifers, Foto’s van dierbaren (Ja ik houd erg van ze), Mijn wapens, Wat eten, Een fles water, Een zakmes, Een zaklamp, Een (kleine) EHBO doos, Een soort (tent) doek, Een notitieblokje en een pen, Batterijen, Mijn telefoon, Een deken, Een kompas, Tape, Een vergrootglas, Kleine kookspullen. Ik klikte op Klaar en klikte (weer) op Ja toen ze vroegen of ik verder wilde en of ik het eerlijk had ingevuld. Nu kreeg ik weer drie vragen (wat een verassing!).


Vraag 1:
Hoe voel je je nu?

Vraag 2:
Wat wil je nu doen?

Vraag 3:
Als je nu 50 euro vond wat zou je er dan mee doen?

Oké, die laatste vraag paste niet echt bij de anderen. Bij vraag 1 vulde ik heel eerlijk in. Een beetje moe maar vrolijk. Bij vraag 2 vulde ik in: Ontdekken wat dit is. En bij vraag 3 vulde ik in dat ik het briefje naar de politie zou brengen. Ik klikte weer op Klaar en op Ja als antwoord op de vraag of ik het wel eerlijk had ingevuld. ‘Oké, dan gaan we nu echt beginnen. Op basis van je antwoorden op je laatste drie vragen, hebben wij een wereld uitgezocht. Als je naar die wereld gaat, moet je je straks eerst omkleden.’ Ik klikte op het scherm. ‘Dan open je een deur en ben je in die wereld. In die wereld kun je ervoor kiezen om gewoon rond te lopen. Of je kunt ervoor kiezen om opdrachten te doen voor punten.’ Ik klikte weer op het scherm. ‘Je kan ook je eigen kamer maken. Dat kan je nu doen of later. Achter je scherm verschijnt dan een deur en daar is je kamer.’ Ik keek voor de zekerheid even achterom. Maar er was geen deur te zien. Ik snapte nog steeds niet hoe mijn ouders dit hadden kunnen maken. ‘Wil je nu een kamer maken of naar de wereld?’ Ik koos voor naar de wereld en er verscheen een gouden deur, links naast me. Ik liep erheen en opende hem. Het was er goed verlicht, maar wel zonder ramen. De muren en het plafond waren helemaal wit. Op de grond lag vloerbedekking (ook wit). In de hoek stond een soort pashokje en op de muur rechts van mij was een scherm zo groot als een breedbeeldtv. Ik liep naar het scherm en klikte erop. ‘Welkom, dit is de kleedkamer. Hier ga je je omkleden zodat je je wereld kunt betreden. Wil je naar het oefenveld, om te oefenen met je wapens, of wil je naar je wereld. Ik klikte op Naar je wereld. ‘Oké, je gaat naar een soort middeleeuws dorpje, en daar krijg je uitleg over wat je niet snapt.’ Ik klikte weer op het scherm. Kies hier je outfit: stond er met koeienletters op het scherm. Eronder stond Broek: daaronder stond Shirt: en daaronder stond Schoenen: Ik klikte op Broek: en toen stond er ineens een bruine broek, met grote zakken op het scherm. Er stond een pijltje naast en daar klikte ik op. Nu kreeg ik gewoon een donkerblauwe spijkerbroek. Ik klikte weer op het pijltje, en nu was het een strakke legerbroek. Klik. Een zwarte broek die bij de knieën een beetje vaal was. Klik. Een groene broek met een zwarte riem. Klik. Een kortere lichtblauw broek. Nu kon ik niet meer verder klikken, blijkbaar was dit de laatste optie. Ik koos voor de legerbroek. Die was best wel cool. Ik klikte op de broek, want ik wist niet wat ik anders moest doen. ‘Wil je deze broek aan?’ Ik klikte op Ja en nu kwam ik bij de shirtjes. Er waren allemaal kleuren en soorten shirtjes waar je zelf een opdruk op kon zetten. Ik koos een donkergroen shirtje met korte mouwen, met als opdruk een koptelefoon met muzieknoten. Nu moest ik er ook nog een vest of jas bij kiezen. Eerst moest ik een model kiezen. Dan een kleur. En dan een opdruk. Ik koos voor een donkergroene mantel, want die paste wel goed bij het middeleeuwse dorpje. Nu nog schoenen. Ik kon uit een paar schoenen kiezen. Ik koos voor zwarte All Stars. ‘Bent u tevreden met uw outfit?’ stond op het scherm, toen ik op de schoenen had geklikt. Naast de melding stond een plaatje met de outfit. Onder de melding stond weer; Ja Nee. Ik klikte op Ja. Ineens hoorde ik een zoevend geluid. Ik keek achter me. In het midden van de ruimte stond nu een tafel, op die tafel lag mijn outfit. Ik keek op het scherm. Er stond weer een melding. ‘Nu kunt u de kleding gaan passen.’ Ik knikte en liep naar de tafel. Ik pakte de outfit en liep naar het pashokje.