Hoofdstuk 5

We stappen heen en weer door het bos. Stitch merkt dat we rondjes lopen en hij begint wanhopig te worden tot dat Ariël zegt he kijk daar een kat. Hij zegt verontrustend alsof hij denkt dat Ariël hallucinaties heeft “ wat! Waar? Het zal wel niets zijn.” Ze blijft aandringen “nee, kijk! Daar.” Hij kijkt en hij ziet een grote blauw paarse kat. Hij schrikt zich een ongeluk en neemt dan weer een stoere houding aan “wie bent u?” vraagt hij met trots. “Ik ben niemand en je hoeft mij niet te kennen ik wijs je de weg naar je lotsbestemming. “ zegt de kat mysterieus. Je kunt het verwarde gezicht van Ariël niet missen. Dus zegt Stitch “en waar moeten we dan naar toe?” . De kat grijnsde en zegt “ naar het noorden lijkt mij de kortste weg die leid naar de man die in de weg staat van je missie.” Stitch word kwaad omdat hij denkt dat ze in de gaten worden gehouden dus hij roept een vraag” Hoe weet je dat?” maar de kat verdween als rook. Stitch en Ariël besluiten om naar het noorden te gaan. Naar een paar kilometer lopen komen ze een huisje tegen. Stitch gaat naar de deuren en klopt op de deur. De deur zwaait open en hij denkt “waar je ook gaat de deuren zwaaien altijd open bij tovenaars.” Hij stapt naar binnen de open haard staat te branden en aan de andere kant van de kamer zien ze een schaduw ze huiveren en geraken in paniek al de schaduw dichter komt. Stitch pakt een pan en net als hij wil slaan word de pan vast genomen en stapt de man in het ligt deze man is eigenlijk een jongeman en hij vroeg tijdens de deur neersloeg “wat doen jullie hier?” Stitch vertelde met nog een bibber in zijn stem we.. we.. we zouden graag willen dat u het hart weer laat kloppen.” “waarom zou ik dat doen?” antwoord hij gemeen. “omdat we een druppel van haar bloed nodig hebben” Antwoord Ariël heel enthousiast. Nu word Repelsteeltje nieuwsgierig en hij vraagt “ voor wie is dat druppel bloed bestemd ik denk niet dat 1 van jullie daar iets mee kunnen doen.” Stitch had zijn trots terug hersteld en zegt met trots voor een tovenaar in onze wereld Merlijn hij is een goede vriend van mij en we hebben zo afgesproken. Repelsteeltje werd emotioneel en hij zegt “ echt Merlijn dat is men vader wil je zeggen tegen hem dat ik van hem hou en geef hem deze brief en ik zal het hart weer laten kloppen van de hartenkoningin.” Stitch en Ariël zeggen in koor “echt? …Dank u wel!” ze nemen de brief aan en repelsteeltje spreekt een spreuk uit.