Schattig (door Femke)

Ik stap hand in hand met Rein op weg naar mijn kamer als we plots gepraat horen in de zitkamer. Ik wordt weer nieuwsgierig en sleur Rein mee in de deuropening van de zitkamer. Daar zitten Britney en Nils. Ze merken ons niet op! We blijven een halfuur naar het stel staren tot we ons gelach echt niet meer kunnen inhouden. Britney en Nils kijken ons verbaasd aan.

'Sorry', zeg ik 'We staan hier nog maar een halfuur'

Britney zucht diep en Nils stuurt ons weg. Teleurgesteld neemt Rein mijn hand vast en stappen we de kamer uit. We gaan dan maar naar mijn kamer zoals we oorspronkelijk van plan waren. Ik wil op een stoel gaan zitten maar Rein gaat op mijn bed zitten en trekt me op zijn schoot. Tevreden leg ik mijn hoofd tegen zijn borst. Hij lacht lief naar me. Die lach zal ik altijd herkennen maar toch blijft hij speciaal. Hij aait door mijn haar. Ik bloos een beetje, hij blijft Rein, mijn grote liefde of we nu samen zijn of niet. Hij is zo schattig, maar dat zeg ik best niet.

'Je bent zo schattig', zegt Rein.

'Als jij het mag, mag ik het ook, hè Reintje! Weet je, jij bent echt heel schattig', antwoord ik. Hij kijkt me aan maar heeft geen commentaar. Jippie, ik ben de eerste die Käller schattig mag noemen! Ik lach en hij kust me. Ik voel me supergoed. Mijn Reintje!

'Ik weet zeker dat iedere Mainiac ervan droomt om jou als vriendje te hebben', zeg ik gelukkig.

'Ik ben dan ook superleuk', grijnst Rein.

Ik grijns terug en geef hem een kus 'Natuurlijk ben je dat, lieverd'