Prologue

De tovenaar liet een kleine druppel van het groene vloeistof in de pomp vallen. De kleur verdween snel in de kleur loze vloeistof. Het vocht ging via een dunne slang naar de arm van een man. Zijn huid was wit en hij keek angstig om zich heen. Even gebeurde er niets, toen deed de tovenaar een stap achteruit. De groene ogen van de man sloten voor een moment en toen hij ze weer opende waren ze wit, zonder pupil. “ Wat doe je met me?!” Schreeuwde de man maar het leek meer op laag gegrom. De man trok zijn armen uit de riemen en rukte de slang uit zijn arm. Hij gromde luid en wilde naar de tovenaar rennen. Die hief zijn handen rustig op en riep een beschermend schild op. De man rende ertegen aan en leek nog woester te worden. Zijn lichaam werd steeds groter, zijn kleding scheurde uit elkaar en zijn huid werd nog witter. Langzaam groeide er allemaal schubben op zijn huid. Zijn gezicht werd langer en voor de tovenaar het goed had gezien stond er een ijsdraak voor hem. Het monster brulde luid en de tovenaar sprak snel een aantal spreuken en verstevigde zijn schild. De draak zoog zijn longen vol en spuwde een straal met ijs. Het bureau en met de flesjes van de tovenaar bevroren en na een korte tijd ontplofte het. De tovenaar glimlachte en keek de draak in zijn witte ogen. “ De eerste ijsdraak op de wereld.” Hij liet het schild verdwijnen en liet een ijzeren ketting verschijnen. Hij wist de draak gemakkelijk te vangen en verlamde hem met een spreuk.