Losing trust - 065

Ik stond voor de spiegel. Ik pakte wat water en gooide het voorzichtig over mijn pijnlijke wang heen. Vandaag zou Harry weer thuis komen. Ik pakte een handdoek en droogde mijn gezicht af. Ik liep op een slakken tempo naar beneden. Ik liep naar de bank en liet me erop ploffen. Ik had die krullenbol echt gemist en was superblij dat hij weer thuis zou komen. Ik hoopte alleen dat hij niks zou merken. Waarschijnlijk gaat hij slimme Harry uithangen en heeft hij natuurlijk weer van alles door, zou is hij wel. Ik had de afgelopen dagen niet geslapen en zag er niet heel charmant ofso uit. Niet dat ik er normaal super mooi eruit ziet ofso, aangezien mijn haar nooit wil zitten en meestal niks meewerkt. Oke juul concentreer je je moet Harry ophalen. Ik stond op en liep naar de gang, deed mijn uggs aan. Ik hield echt van die schoenen, ik was trouwens super blij dat Harry een nieuw paar had gekocht aangezien mijn anderen kapot waren gegaan door de nieuwe hond van Robin en Julien. Ja ze hadden een hondje. Echt een super schattig beestje maar zo ondeugend als wat niet normaal. Dat beest had gewoon mijn uggs kapot gekauwd in de gang. Ik kon het beestje wel vermoorden! Oke nu ben ik dierenbuil maar whatever. Ik liep naar de voordeur en deed de deur open maar schrok toen ik iemand voor de deur zag staan. "HARRY?!" schreeuwde ik zowat de straat af toen ik de krullen en die mooie lach zag. "Wil je me doof hebben ofso?" vroeg hij heel serieus. Maar die serieuze blik verdween al snel en nu stond hij lachend in de deur opening. Ik vloog hem om zijn nek en voelde zijn stevige armen om me heen. Ik snoof zijn geur op en legde mijn gezicht in het kuiltje bij zijn sleutelbeen. "Ik heb je zo gemist" ik keek op toen hij dat zei en een glimlach van hier tot Tokio kwam op mijn gezicht te staan. Hij drukte zijn lippen op de mijne en al snel werd die een kus een zoen. Man wat had ik dit gemist! Wat na mij veel te kort duurde haalde hij zijn lippen alweer van die van mij af en liep de gang in. Hij gooide zijn tas op de grond en draaide zich weer om. Alweer trok hij me in een knuffel. "Serieus! Voortaan ga je gewoon mee ik houd dit niet nog een keer vol" ik moest lachen om zijn woorden en knikte instemmend. Ik keek hem verbaasd aan toen de glimlach op zijn gezicht in eens verdween naar een serieus gezicht. "Wat is er?" ik snapte hem niet. "Wat is dat op je wang?" mijn ogen werden groot. SHIT! Ik zette een stap achteruit en keek naar beneden. Wat nu?!




Oehhhhhh wat is er gebeurd?