Hoofdstuk 81

We zitten met z’n alleen in de bus op weg naar Venetië. Matthew zit naast me en is in slaap gevallen. Ik staar naar buiten en Ilja en Bruno zitten achter ons. Charlie zit ergens achterin de bus. Na dat gedoe gister op het strand heb ik niet meer met hem gesproken. Ik was zo blij dat de schoonmaakster die vieze kakkerlakken had opgeruimd zodat ik gewoon in mijn eigen bed kon slapen. Ik zucht en kijk om me heen. Bijna iedereen is aan het slapen of klef aan het doen. Ilja en Bruno zitten de hele tijd aan elkaar en dan heb ik nog niks gezegd over die smerige lebber zoenen die ze elkaar geven. Ik wil echt niet weten wat zij ’s avonds doen in hun huisje. Mijn ogen eindigen bij Charlie, die druk bezig is op zijn mobiel. Hij kijkt een beetje boos naar zijn mobiel en is druk aan het typen. Wat zou er aan de hand zijn? Zou ik anders even naar hem toe gaan en vragen wat er is. Dat kan toch geen kwaad. Ik sta op en probeer zo voorzichtig mogelijk langs Matthew te lopen, zodat hij niet wakker wordt. Ik loop voorzichtig naar achter, waar Charlie zit. “Charlie”zeg ik en hij kijkt op. Net voordat ik iets wil zeggen stopt de bus en val ik voorover, recht op Charlie’s schoot. Als de bus helemaal stil staat, sta ik weer op en trek mijn shirtje recht. “Gaat het”vraagt Charlie bezorgd en ik knik. De bus begint weer te rijden en ik pak snel een stoel vast zodat ik niet omval. “Ga zitten”zegt Charlie en schuift een stoel op. Ik ga op de stoel zitten en kijk Charlie dan aan. “Wat wilde je zeggen”begint Charlie. “Uhm… Je keek zo boos naar je mobiel dus ik dacht dat er misschien iets was.” “Er is inderdaad iets maar daar ga ik jou niet meer opzadelen.” “Ik vraag er toch naar dan kan je me het gewoon vertellen.” “Ruzie met Esther”zegt Charlie en kijkt naar zijn handen. “Waarover?” “Dat ik hier ben en dat zij chagrijnig bij mijn ouders is.” “Oh. En daar hebben jullie ruzie over?” “Ja ik doe niks goed.” “Laat haar dan even. Ze heeft vast haar periode.” Charlie schiet in de lach en ik moet zelf ook wel lachen. “Dat kan ja.” “Nou, niet meer boos kijken nu. Ik wil die glimlach de hele dag op je gezicht zien anders ga ik je slaan.” ‘Oeh, nou word ik bang zeg.” “Ik meen het”zeg ik serieus en Charlie stopt met lachen. “Echt?” “Nee natuurlijk niet”zeg ik lachend en er verschijnt weer een glimlach op Charlie’s gezicht. Ik kijk hem even aan en glimlach naar hem. “Ik ga weer terug. Zie je zo nog wel.” “Ja”zegt Charlie en knikt. Ik sta op, kijk Charlie nog even snel aan en loop dan terug naar mijn eigen plaats.

We lopen een groot plein op en ik weet zeker dat we hier net ook al zijn geweest. Volgens mij zijn we verdwaald. Ilja heeft een kaart in haar handen en Bruno probeert die van haar af te pakken, zodat hij de weg kan bepalen. Kleuters. Terwijl Ilja en Bruno heerlijk aan het kibbelen zijn, gaan ik, Charlie en Matthew op de rand van de fontein zitten die er staat. “Het is zo warm”zeur ik en neem een slok van mijn flesje water. “Het is inderdaad warm”zegt Matthew en neemt ook een slok van zijn water. Charlie die naast mij zit, kijkt om zich heen. Ik houd mijn flesje voor zijn gezicht en hij kijkt me aan. “Neem een slok”zeg ik en dat is dus ook wat Charlie doet. Als Charlie een slok heeft genomen, doe ik mijn flesje weer in mijn tas en kijk dan ook om me heen. De gebouwen hier zijn echt super mooi. Ik vergeet bijna dat we verdwaald zijn als ik Matthew opeens hoor zuchten. “Waarom zitten ze nou zo te kibbelen? Lijken wel kleuters.” Ik lach omdat ik hetzelfde gezegd zou hebben. Matthew staat op en loopt naar het kibbelende stel toe. Ik kijk naar het koppel en dan begint Matthew zich ook opeens te bemoeien met hun gekibbel. Ik schud lachend mijn hoofd en voel dan een hand op mijn knie. Ik draai mijn hoofd om en kijk Charlie recht in zijn gezicht aan. “Daar is een ijszaak. Zullen we een ijsje halen?” "Uhm... Moeten we niet bij de andere blijven?" "Nee joh. Die blijven wel hier. Kom nou mee?" Ik kijk naar Ilja, Bruno en Matthew en knik dan. “Oké dan”antwoord ik en dan staan we beide op. We lopen naar de ijszaak en sluiten aan in de rij. Langzaam komen we verder in de rij te staan. Na een paar minuten zijn we eindelijk aan de beurt en worden we geholpen door een Nederlands meisje. Hoe ik dat weet? Ze praatte net Nederlands tegen een klant. “Mag ik een twee kleine bakjes”vraagt Charlie en het meisje knikt. Het meisje pakt twee bakjes en kijkt Charlie dan aan. “Welke smaken wilt u?” “Doe mij maar chocola en citroen.” Het meisje knikt en doet de twee smaken in het bakje. “En u mevrouw?” Ik doe mijn mond open om te antwoorden als Charlie me al voor is. “Hazelnoot en citroen.” Ik kijk hem aan en hij heeft een hele grote glimlach op mijn gezicht. “Dat je dat nog weet zeg.” “Ik ken je.” Ik lach en het meisje kijkt me vragend aan. “Hazelnoot en citroen”vraagt ze en ik knik. Het meisje doet de smaken in het bakje en overhandigt mij de twee bakjes. Charlie betaald en dan lopen we het zaakje uit. “Hoeveel krijg je van me”vraag ik en geef Charlie zijn bakje. “Niks.” “Jawel. Ik betaal voor mezelf.” “Je krijgt dit van mij en nee ik ga hier geen discussie over voeren.” Ik zucht en neem een hapje van mijn ijs. Langzaam lopen we terug naar de fontein. Charlie is weer bezig op mijn mobiel en ik geniet van mijn ijsje. Eenmaal aangelopen bij de fontein kijk ik om me heen. Waar zijn Ilja, Bruno en Matthew? Ik draai me om en kijk weer om me heen. Nergens zie ik ze. “Uhm Charlie.” Charlie kijkt op van zijn mobiel en kijkt me aan. “Wat is er?” “Ik denk dat we de anderen kwijt zijn."