Foto bij Sam 19

Sam heeft het Mercedes vergeven.
De bruiloft komt er snel aan, maar heeft Sam er nog wel zin in nu hij weet dat Mercedes niet trouw meer is.
wat vinden jullie moet de bruiloft door gaan?
alle ideeën zijn welk voor de rest van het verhaal.

sorry voor het korte hoofdstuk maar ik wil graag terug naar Klaine in het ziekenhuis

'Waarom Mercedes?' vraag ik als we thuis zijn. Kurt kan nog niet veel bezoek aan, en als hij het aan kon vraagt hij om Blaine. We konden dus net zo goed naar huis. 'Ik weet het niet meer Sam, Toen jij in het ziekenhuis lag, kon ik het niet aan om jou zo te zien. Het deed pijn, om te zien dat je zo van snel er was van overtuigt dat ik niet meer van je hield.' ze haalt even adem en haalt even adem, ' Ik weet het, maar ik dacht niet na over hoe jullie je voelde, Ik was egoïstische.' 'Ja dat was je zeker. Maar ik was zo geschrokken dat ik met iemand wilde praten, Blaine was boos weg gelopen nadat Tina hem had uit gescholden. Niet veel later vertrok ook Tina. Dus ik had niemand waarmee kon praten. Ik belde Shay om te praten. Toen hij kwam was ik zo van streek, Shay probeerde me alleen te troosten en kuste hij me. Uit .. ik weet niet wat het was, maar ik kuste hem terug. Meteen daarna wou ik niet meer, maar Shay wist iedere keer op te duiken en me over te halen.' Ik kijk haar aan en zie de tranen in haar ogen. 'Heeft hij je pijn gedaan?' Ze schud haar hoofd. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar tegen me aan. Nadenkend snuif ik haar heerlijke geur op.

'Sam?' vraagt ze. 'Ja, babe.' 'Gaat de bruiloft nog door?'. Even weet ik niks te zeggen. 'Ik weet het niet, hij komt zo snel, en we zijn net weer bij elkaar.' Ik zucht omdat ik niet weet of ik het moet zeggen, toch doe ik het. 'Ik weet überhaupt niet of ik nog wil trouwen.' 'Wat bedoel je?' vraagt Mercedes. 'Een huwelijk bestaat uit liefde en trouw aan elkaar. En ik weet niet meer of jij trouw aan mij kan zijn. Ondanks de reden waarom je het hebt gedaan.' Ik laat haar los en loop naar het raam. 'Sam, ik ben altijd trouw aan je geweest. Jij was altijd de gene die niet trouw was. Maar ik was er altijd wanneer je me nodig had en ik heb altijd van je gehouden.' zegt ze terwijl ze de tranen uit haar ogen. 'Ssst, ik wou je niet aan het huilen maken. Ik denk gewoon dat we beter eerst kunnen bedenken of we dit echt wel willen en desnoods wat uit stellen. Je weet dat ik van je hou, kijk me aan als ik dit zeg.' Ik leg mijn vinger onder haar kin en dwing haar om me aan te kijken. 'Ik zou je nooit meer willen verliezen.' zeg ik en druk mijn lippen in haar nek. Zachtjes legt ze haar armen om me heen, 'I love you so much.' fluister ik in haar nek en begin haar met vol verlangen naar haar te zoenen. Ze begint me wild terug te zoenen. Al gauw liggen we alle twee in het bed.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen