I sold my soul to the devil.[Edward Cullen]*Part 20*

Sensitive talk with Jasper.
P.O.V. Daisy.
Ik maak me zorgen! Victoria ligt hier nu al 3 dagen. Een stroom van emotie's gaan door me. Woede, verdriet, haat, bezorgdheid. Ineens voel ik een hand op m'n rug. Ik draai me om en zie Jasper."Het komt wel goed met d'r. Maak je maar geen zorgen.""Ik weet niet hoor, die wolven hebben d'r erg toegetakelt. Ik..Ik ben zo bang dat ze het niet zal overleven."Ik sla m'n ogen neer om m'n verdriet weg te stoppen. Maar helaas voelt Jasper meteen m'n gevoelens aan."Carlisle zorgt goed voor d'r je moet je geen zorgen maken."Ik voel het bezorgde gevoel een beetje afnemen. Ik geef Jasper zachtjes een knuffel."Dankje."Fluister ik zachtjes in z'n oor. Ik laat hem los en kijk dan weer naar het bed waarop Victoria ligt met daarnaast een 'levenloze' Edward erbij. Hij is nog geen mminuut van d'r zijde geweken."Edward, ga gaan jagen, je bent al een hele tijd niet geweest. Ik zal wel bij d'r blijven zolang je weg bent.""Wil je dat doen? Maar bel me meteen als er iets is!"Ik knik gehoorzaam en zie hem uit het raam verdwijnen. Meteen word de stoel waar Edward zat in beslag genomen door Jasper."Mag ik vragen hoe jullie elkaar hebben leren kenne? Ik bedoel, jij en Victoria.""Wel, onze vaders waren bevriend. Dus als Mijn vader bij haar vader ging nam hij me altijd mee. En omgekeerd ook. Zo werden we al snel bevriend. Ik heb hier ook op school gezeten. Maar voordat jullie op deze school kwamen werd ik gebeten door een vampier. Ik ben bewust verhuist omdat ik bang was dat ik Victoria pijn zou doen. Ik heb d'r nooit een uitleg gegeven. Daarom besloot ik terug te gaan om het haar uit te leggen. Maar toen bleek het dat ze ook was gebeten en bij jullie had gevoegd. Ik ben zo blij dat ze d'r niet alleen heeft voor gestaan de eerste tijden dat ze vampier was." Ik hou m'n schuldgevoel in maar voel Jasper al een hand om me heen slaan."Je moet je niet schuldig voelen. Het is jouw schuld niet.""Hmm..."Een zacht gekreun vulde de kamer. Ik keek naar Victoria en zag dr spartelen."Neen, niet hem!"Ineens zat Victoria recht. Ze ademde erg zwaar."Kalm Vicky, het is goed. Je bent veilig! Jasper kalmeer d'r even ik moet Edward Bellen." Ik neem m'n gsm en toets Edwards nummer in en druk op hetgroene hoorntje."Met Edward!""Edward, Victoria is wakker! Kom meteen! Ik denk dat ze je nodig heeft.""Ik ben al onderweg!""Nog geen 2 minuten later was Edward er al."Victoria, alles goed?"Victoria murmelde zachtjes dat ze alleen wat pijn in d'r nek had. Ik was zo blij dat ze er weer was!

Reactie's!

Xx.