017

Harry

De afgelopen uren, dagen waren behoorlijk kwetsend geweest. Olivia die plotseling met Nathan van The Wanted op de dansvloer had gestaan. Nathan die haar af stond te lebberen en na een paar seconden verdwenen waren in de mensenmassa. Ik dacht voor heel even dat ik en Olivia iets moois aan het opbouwen waren. Ook al was iedereen er volop tegen. Even later stonden Nathan en Olivia zoenen in de gang toen Louis de deur had opengetrokken. Ik had mij gekwetst gevoeld en vooral gebruikt. Ik was blijkbaar niet goed genoeg, dus ging ze maar naar Nathan.

Vermoeiend liet ik mij op de bank neerploffen om er voorlopig ook niet meer af te komen. Na een hele middag vol interviews en paar optredens waren we dan eindelijk thuis. ‘Olivia?’ klonk Louis zijn stem. ‘We zijn weer thuis baby!’ probeerde Louis, Olivia op te vrolijken, maar het altijd vrolijke stem geluid van Olivia was als sneeuw voor de zon verdwenen. ‘Oké’ hoorde ik Olivia als een klein meisje mompelen en ik keek bezorgd op. ‘Ze klinkt niet als Olivia’ zei Zayn zacht en allemaal knikte we instemmend. ‘Ik ga wel even bij haar kijken’ mompelde Liam zacht en stond weer op van de bank om naar Olivia haar slaapkamer te lopen. ‘Liv?’ hoorde ik Liam zeggen. ‘Ja?’ klonk de afstandelijke stem van Olivia, maar Liam gaf niet op. ‘We zijn weer thuis. Doe de deur eens open’ hoorde ik Liam zeggen. Ik hoorde wat gestommel en even later werd de deur open gedaan. ‘Wat moet je?’ hoorde ik Olivia afstandelijk, maar toch ook zo klein zeggen. ‘We maken je zorgen om je Liv. Kan ik binnenkomen?’ vroeg Liam, maar Olivia wilde de deur alweer dicht gooien. ‘Dat is fijn voor je’ hoorde ik haar nog mompelen, maar Liam hield zijn voet tussen de deur. ‘Kan ik wat voor je halen?’ vroeg Liam bezorgd. ‘Chocolade’ hoorde ik Olivia zacht zeggen toen de deur dan ook dichtviel. ‘Ongesteld’ zei Liam toen hij terug kwam gelopen. ‘Ik zou er niet aan moeten denken zeg. Al die pijn in mijn buik’ zei Zayn die kreunend over zijn buik wreef. Meteen hoorde ik Niall zijn mag knorren. ‘Honger Horan’ zuchtte ik en keek naar Niall. ‘Zullen we dan maar eten gaan halen?’ vroeg ik en Niall knikte meteen ja.

Na het eten was het gelijk keihard gaan regenen en onweren wat de stemming over mij precies goed beschreef. Ik voelde me ook kapot, geestelijk en fysiek. Wat zou Olivia gedacht hebben? Het is een rare gedachte om te denken dat ze nu gevoelens heeft voor Nathan.. Zo kende ik Olivia niet. Het lijkt mij ook heel gek dat Olivia dit zo heeft gewild..