I sold my soul to the devil. [Edward Cullen]*Part 16*

Kies.... En huiver

Daisy
The Story

Meeting my old girlfriend?
School was vandaag maar saai, njah, niet dat het ooit leuk was geweest. Ik keek al uit naar morgen. wat zou ik die Bella op d'r donder geven! En die hond zou d'r ook niet goed van zijn!"Wil je ze dan zo graag aan flarden scheuren?"Hij had m'n gedachten gelezen. Ik knikte en grijnsde op een kwadaardige manier toen Bella naar me keek. M'n gsm trilde in mijn broekzak en ik keek. Nieuw bericht: Daisy.Ik verstarde even toen ik d'r naam zag. Hoe lang was het wel al niet geleden dat ik d'r gehoord had? Ze woonde vroeger ook in Forks en om één of andere reden is ze verhuist naar Alaska. ik opende het berichtje en las alles zorgvuldig.Hey Vicky, sorry dat ik je na zo'n lange tijd weer contacteer, maar ik vind dat we moeten praten. De reden waarom ik wegging. Ik ben morgen in Forks. Stuur je wel een sms als ik aankom. Xxx daisy Ik drukte op beantwoorden en begon razendsnel te typen.Daisy! Ik ben zo blij dat je nog iets van je laat horen! Ik zal op je staan wachten aan m'n huis! Xx. Victoria.Ik was zo opgewonden over de komst van Daiy maar besloot het geheim te houden voor Edward en besloot te denken aan een wraakplan tegen Jacob en Bella. Eindelijk was school gedaan. Toen ik op de parking stond nam ik m'n gsm en besloot Daisy op te bellen."Halo met Daisy.""DAISY! Heb je m'n sms'je ontvangen?" Ik keek even achter me en zag Edward praten met Emmet dus ging ik rustig verder."Ja hoor, maar kijk ik ga vanacht een vliegtuig nemen naar Forks. En als ik 's nacht toekom, dat is toch niet erg he?""Neen, met edward doe je 's nachts toch geen oog dicht!""Is het Vicky gelukt om hem te pakken te krijgen?! Hoe heb je dat in godsnaam geflikt! Ik ben zo trots op je!"Ik grinnikte."Wel, dat zal ik uitleggen als je hier bent! Tot straks he!""Jah, tot straks!"Ik duwde op het rode horentje en was zo blij als een klein kind dat naar de kermis mocht."Waarom zo blij, schat?""Dat zal je wel nog zien." Ik zag hem m'n hoofd doorgronden en lachte stiekem."Je moet maar wachten tot het zover is." We stapten in z'n volvo en scheurden door naar de Cullens hun huis. Als we nog maar net in huis waren begin hij me al kusjes in m'n nek te geven."Nu niet, strakjes oke?"Hij keek me zielig aan."Je weet dat het geen effect geeft"Lachte ik zachtjes."Nouja, ik krijg straks wel wat ik wil. Maar nu eerst jagen!"Ik knikte instemmend en we liepen door het bos op weg naar de Olympic Mountains. Lang duurde het niet voordat ik een dier in het visier had. Het was een hert. En aan het gewei te zien was het een mannetje. Ik sprinte achter hem aan en liet me op het dier vallen ik beet door z'n halsslagader en zoog het dier geheel leeg. Als ik klaar was liep ik naar waar Edward was. Hij had een grizzly te pakken, en wat voor 1! Als hij eindelijk klaar was liep ik naar hem toe."Je hebt toch wel nog plaats voor een toetje?"Vroeg ik ondeugend."Altijd! Dat weet je toch."Hij grijnsde me aan en bracht z'n gezicht naar het mijne. Net toen onze lippen elkaar zouden raken, ging m'n mobiel."'t Is precies alsof ze het ruiken he!"Ik drukte op het groene horentje."Met Victoria.""Hey, Daisy hier. Ik bel toch niet ongelegen he?"Ik denk dat ze het kon horen aan de ondertoon van m'n stem."Neen, ik en Edward wouden juist kussen maar zo erg is dat niet hoor." zei ik op m'n meest sarcastische toon."Oops, sorry, maar het was om te zeggen dat ik een vroeger vliegtuig heb en nu onderweg ben. Tot straks en nog eens sorry voor het storen."Ik voelde gewoon dat ze bloosde."Doei tot aan m'n huis he!"Ik drukte op het horentje."Oke, waar waren we gebleven?""Hierzo."en hij pakte m'n kin en duwde zijn lippen op de mijne. wat onschuldig begon werd al meteen een tongkus. Na een tijdje trok ik me terug van Edward."Kom we gaan naar m'n huis." Hij knikte en ging voorop lopen.

Reactie's!

Xx.

Daisy.
Mijn naam is Daisy Bones en ben 17 jaar. En dat zal nooit veranderen. Simpelweg omdat ik een vampier ben. Ik woon in Alaska bij een familie vampiers in Denali.Ik hou van Vicky(Victoria), maar heb d'r niet meer kunnen zien omdat ik bang was haar pijn te doen.