Daan Zwierink

Ik probeer Wiet van me af te krijgen niet dat het helemaal lukt. Ze is echt sterk. ' Wiet je hebt je tas ga nu maar weer van me af' zeg ik terwijl Wiet mijn armen boven mijn hoofd drukt. 'Dacht het niet Zwierink boontje komt om zijn loontje' zegt ze lachend en begint me te kietelen. Iets waar ik dus helemaal niet tegen kan. 'HAHA KAP HAHA WIET HAHA ALSJEBLIEFT STOP' gil ik lachend uit. 'Oké dan maar dan moet je me eerst na zeggen: Lieve lieve lieve Wiet je bent mijn best vriendin en ik zal niet meer zonder toe stemming je tas af pakken' zegt ze en kijkt me serieus aan. 'Lieve lieve lieve Wiet je bent mijn best vriendin en ik zal niet meer zonder toe stemming je tas af pakken en nu ga je van me af' zeg ik en kijk haar droog aan. 'Nee eigenlijk zit ik wel lekker' zegt ze lachend en kijkt me droog aan. 'Wiet' zeg ik terwijl ik haar om draai. 'He ik zat net lekker' zegt ze en trekt een zielig gezicht. 'Nou en nu kan ik te minste weg' zeg ik lachend en sta op. Ik pak Wiet tas weer op en ren weg. 'Daan kom terug' gilt Wiet van ergens achter mij. 'Ik ga echt niet stoppen' gil ik terug en ren veder naar de 5de verdieping. We hebben een hele grote school. 'AUW F*CK DAAN HELP' gilt Wiet van ergens achter mij. Ik ren terug en zie Wiet op de grond liggen. 'Wat is er gebeurt' gil ik en ren naar der toe. 'Wiet Wiet blijf bij me' zeg ik en kniel naast der neer. 'HELP IEMAND HELP' gil ik. Ik help Wiet een beetje omhoog. 'Dank je Daan' zegt ze zacht en leunt een beetje tegen me aan. 'Wat is er gebeurt Wiet' vraag ik zacht en neem der in een knuffel. 'Ik weet het niet ik rende achter je aan en klapte op eens in één' zegt ze zacht en drukt haar hoofd in mijn schouder. 'Kom hier' zeg ik en duw der nog een beetje in mij. Ik leg mijn hoofd tegen haar hoofd aan. 'Het komt goed Wiet het komt goed Wiet' zeg ik en begin der zacht door elkaar te schudden. 'Ik weet het niet Daan ik weet het niet' zegt ze eerlijk en kijkt droevig aan. 'Hier je tas zullen we dan maar naar de les gaan' vraag ik en kijkt der verontschuldigend aan. 'Oké dan' zegt ze en probeert op te staan. Ik help der veder om hoog. Ik kijk der aan en strijk door der haar. Ze is echt mijn beste vriendin. Ik duw der tegen me aan en geef der een kusje op der haar. 'Ik sta echt bij je in het krijt' mompelt ze in mijn schouder. 'Nee het was mijn schuld ik rende weg jij wilde alleen je tas terug' zeg ik en trek der dicht tegen mij aan. Dat we nu eigenlijk Duits hebben maakt me echt niks uit. 'Het is jouw schuld niet' zegt ze en duwt zich een beetje van mij af. 'Het is w....'. 'Nee Daan het is niet jouw schuld hoe vaak moet ik dat nog zeggen' onderbreekt Wiet me. 'Moeten jullie niet naar de les' zegt een conciërge die langs loopt. 'Nee we zijn uit' zeg ik en loop naar mijn kluisje en neem Wiet met me mee. 'Gaan we naar jouw huis' vraagt ze me moe. 'Oké' zeg ik en pak haar en mijn jas. Dat is makkelijk dat we onze kluisjes naast elkaar hebben. Ik geef der haar jas en trek der mee naar buiten. Als ze der fiets wil pakken klapt ze weer in één. Ik ren naar der toe en neem der mee naar mijn fiets. Ik zet der achter op en rij weg van school.