Chapter 7

17:14 Amelia: You cannot come to my place! My parents are home and my annoying brother as well!
17:14 The Guy: But I'm already on my way, so you just have to accept the fact that I'm coming
17:15 Amelia: No, no, no! Otherwise I can come to you. Are you staying here overnight? You are staying in a hotel aren't you?
17:16 The Guy: Hotel? No way, I thought I was sleeping next to you?
17:16 Amelia: Next to me? Do you have a death wish? Do you want to feel a dagger between your ribs or a bullet in your head?
17:16 The Guy: And where are you to protect me?
17:17 Amelia: I am locked up in a dungeon where I will stay for the rest of my life
17:17 The Guy: Then there is only one way for me to save us both, which is also the thing I wanted to do anyways. I will abduct you.
17:18 Amelia: Keep dreaming. Where are you actually?
17:20 Amelia: Hello? Did you decided I'm not worthy to talk to anymore?
17:21 Amelia: What if you have been abducted yourself . Does that means you're not coming anymore?
17:23 The Guy: Sorry babe. Still alive .

Even kijk ik op zodra de deurbel gaat en het liefst blijf ik hier zo liggen, maar mijn broer blijkt een weekend weg te zijn met vrienden, mijn moeder is naar een knutselclub en mijn vader is aan het werk, niet dat Harry dat hoeft te weten... Met veel moeite hijs ik me op van het bed en sjok ik naar de voordeur toe die ik met tegenzin open doe.
'No way, you cannot be here! What if someone sees you?' Snel trek ik Harry naar binnen en kijk ik naar wat ik aan heb.
'Wow, you look,.... absolutely stunning Amelia.' Ik duw hem direct weg en loop hem voor naar de keuken. 'You weren't supposed to come, so I put some comfy clothes on. But now you're here,.... you have to go.'
'No way, I drove three hours to see you, so I'm not going!'
'Three hours? You are an idiot! Where did you have to come from?'
'London?' Hij kijkt me met een grijns aan en ik kon mijn glimlach niet meer weg bijten. 'Three hours? Wow, you must have taken the tourist way haven't you? The distance between London and Lenham is around, what, 1 hour and 15 minutes? With the traffic it might be more, so three hours? What have you been doing the other one and a half hour?'
'Ok, busted.' Lachend stak hij zijn handen in de lucht, en hij keek me heel onschuldig aan. Onschuldig, maar oh zo sexy ,waardoor ik de warmte die ik begon te voelen en de lach op mijn gezicht niet meer kon onderdrukken. 'But I meant what I said, you cannot stay here.'
Hij bekeek me met een pruillip aan en liet zijn schouders hangen. 'Then there is just one thing I can do right?'
Vragend keek ik hem aan. 'Like what?'
'Abduct you.' Hoe zielig hij ook net keek, dat lijkt nu volkomen te zijn verdwenen. 'Harry, NO! Hij liep langzaam op mij af, waarop ik achteruit richting de trap begon te lopen. Zodra ik daar aankwam draaide ik me om en sprintte naar mijn kamer toe. 'Harry, you cannot abduct me!' Te laat was ik met het op slot doen van mijn kamerdeur, waardoor Harry met een vaart mijn kamer in vloog. Zo snel als ik kon liet ik me neerstorten op mijn bed, zodat ik bij mijn telefoon kon die op mijn nachtkastje lag. Te laat, want Harry sprong naast me op het bed en pakte mijn telefoon uit mijn handen.
'Give me my phone back!'
'Only if you come with me voluntarily.'
'I won't! You are planning to abduct me, how can I ever agree with that?'
Nogmaals probeerde ik mijn telefoon te pakken, waarop Harry zich achterover liet vallen, waardoor ik bovenop hem viel. 'Give me my phone?'
Hij keek mij lachend, maar vooral tevreden aan. Pas toen merkte ik wat ik had gedaan. Ik lag bovenop hem. Hij draaide ons om zodat hij nu boven mij lag, zijn gewicht half steunend op zijn ellebogen naast mijn hoofd. Hij pakte mijn telefoon weer en keek naar de laatste berichtjes.
'So you have changed my name into "The Guy"?'
'Well "The Harry" would be too suspicious.'
'Hmm...' Hij keek me met pretlichtjes in zijn ogen aan en ik zag zijn ogen richting mijn lippen dwalen waar ze even bleven hangen. Ik slikte en ik nam een ademteug door mijn lippen.
'Maybe I should give you back, what was yours.' Ik knikte bijna onzichtbaar, maar in plaats van mijn telefoon terug te geven liet hij zijn gezicht zakken en drukte een kus net naast mijn mond. En oh, wat wenste ik dat de kus iets meer naar rechts was gegeven.
'Now let's go!' Hij stond op, gooide mij over zijn schouder heen en liep zo richting mijn kamerdeur. 'No Harry, no! Put me down. Can't you see what i'm wearing? You can't drag me outside like this!'
'Owh yes I can my little skeleton girl, watch me.'

Zo blij met dit hoofdstuk . Ik ga trouwens met een vriendin een weekendje weg naar Parijs aanstaande vrijdag, waardoor ik vanaf dan niks meer kan schrijven en activeren. No worries! Maandag kan ik weer schrijven .