Pathétique Fans. [Old Blessthefall.] 1.
Lola'sPOV
Daar waren we dan. Op een camping in Zuid-Frankrijk. Waar het alleen warm was, en iedereen Frans sprak. Waar ik, als Londense niks van kon maken. En daarbij kwam dat het met mijn ouders was - al betaalden ze wel de reis, de overnachtingskosten en de rest van alles kosten die ik anders zelf had moeten betalen. Maar er was een pluspunt, mijn beste vriendin Stacey en haar ouders mochten mee. Toen ik de warme auto uitstapte, was het zeker twee keer zo warm buiten. Stacey stapte ook uit en kwam naast me staan. We keken de camping rond en toen elkaar aan. "Come on, het wordt vast gezellig," zei Stacey. We barstte allebei in lachen uit. "Ja, daar doen we het voor," antwoordde ik. "Het is mooi hier, hè!" riep mijn vader uit. "Gaan jullie maar vast rondkijken." Zo'n kans lieten we niet liggen, en we renden meteen weg om de hel van de tent op te zetten, te ontlopen. De camping lag aan een meer, waar de op zijn hoogst staande zon op scheen. Ze hadden een pingpongtafel, een klein winkeltje met het hoognodige en, een zwembad. Een prachtig groot zwembad waarvan een deel in de zon lag en het andere deel in de verkoelende schaduw. Het was best een mooie camping, besloten we nadat we de hele camping hadden rondgelopen, en neerploften in de campingstoelen die onze ouders hadden klaargezet. "En, wat gaan jullie doen?" vroeg Stacey's moeder, die ons een glas limonade inschonk. "Zwemmen, denk ik," zei Stacey, en duwde de limonade weg. "Vrienden maken." Ik glimlachte, Stacey en ik hadden natuurlijk al een paar mensen gezien die onze aandacht verdienden, en een paar leuke jongens waren natuurlijk ook niet uit gebleven. "Dus dan gaan we omkleden," besloot ik, en stond op. Ik pakte mijn zwemspullen en we liepen samen naar het badhuisje. Eindelijk daar, moesten we ons een weg banen door de vrouwen die hun make-up en haar aan het doen waren van na het zwemmen. We kwamen aan bij een hokje dat nog vrij was, en Stacey kleedde zich eerst om. Ik keek naar de verschillende vrouwen die in en uit het badhuisje liepen, van groot tot klein, van dik tot dun. Maar geen één waarbij ik een goed gevoel had. Ze waren of allemaal Frans, of allemaal Nederlands/Belgisch. Toen we beide klaar waren met omkleden, liepen we naar het zwembad. Je kon van ver al kinderen horen lachen, met een paar stemmen van oudere kinderen en tieners. Onze slippers tikten ongeduldig tegen de vloer met elke stap, terwijl hier een daar een steentje in onze slippers sprong. We liepen de trapjes op naar het zwembad, en gooiden onze spullen neer, inclusief onze slippers. Stacey en ik sprongen in het water, en zwommen wat heen en weer. "Lola, Lola!" hoorde ik opeens, en Stacey trok aan mijn arm. Ik keek Stacey verbaasd aan. "What's up?" "Kijk," ze wees zo onopvallend mogelijk richting een lijkbleke blonde jongen met een lippiercing, en richting een lichtgeteinte jongen met zwarte haren en een paar piercings. "Aren't they handsome?"
Craig'sPOV.
Mike stootte tegen mijn elleboog. "Shit! Look at thát!" Hij gaf een hoofdknik richting twee meisjes van ongeveer dezelfde leeftijd als ons. "Niet verkeerd," zei ik, en draaide me om. Mike bleef echter staan, met zijn mond open. Ik schoof mijn hand onder zijn kin en duwde zijn kaak omhoog. "Je vangt vliegen," zei ik. "En als je ze zo graag wil, dan ga je-" en weg was Mike. Stuntelig liep hij richting de twee meisjes. Ik liep hem zo snel mogelijk achterna, en hield hem tegen aan zijn zwembroek. "Bitch, je kan toch niet zomaar iedereen aanspreken?" Mike knikte, terwijl hij naar voren hing en tevergeefs probeerde te lopen. "Natuurlijk wel, man. We zitten hier op een cámping. Niet van die sjieke hotels met allemaal beroemdheden die van dichtbij lelijk zijn," Hij keek naar achteren. "Daarbij ben ik enorm knap, zelfs van dichtbij, en jij kan er ook wat van." Hij gaf me een knipoog, en ik rilde. Ik liet hem los, waardoor hij bijna plat uitgleed over de natte zwembadvloer. Ik ving hem nog net op tijd op. "Sukkel," siste ik. "Ik krijg vijf dollar van je als ik een date voor je regel," glimlachte hij, waarop ik hem weer rechtop zette en hem een duwtje gaf. Mike en ik liepen richting de meisjes. "Bonjour," begon hij, met een knalrode kop en het slechtste Franse nepaccent wat ik ooit gehoord had. Ik schudde mijn hoofd. "Bonjour," zei één van de meisjes. Ik hoopte zo erg dat Mike op de ander uitwas, want zij... "Je m'appele Mike," probeerde Mike, en schoot in de lach. "Et lui, il s'appele Craig. Vous parlez anglais?" hikte hij tussen zijn lachstuip door. Ze knikten allebei. "Oui. I mean-- yes. We're from England," zei hetzelfde meisje dat ons groette. "I'm Stacey, and this is my friend Lola," glimlachte ze, met waarschijnlijk de mooiste glimlach die ik ooit had gezien. Mike knikte en schudde de handen van beide meisjes. Ik deed hetzelfde, terwijl Mike naar me siste; "This is só gonna work!"
Daar waren we dan. Op een camping in Zuid-Frankrijk. Waar het alleen warm was, en iedereen Frans sprak. Waar ik, als Londense niks van kon maken. En daarbij kwam dat het met mijn ouders was - al betaalden ze wel de reis, de overnachtingskosten en de rest van alles kosten die ik anders zelf had moeten betalen. Maar er was een pluspunt, mijn beste vriendin Stacey en haar ouders mochten mee. Toen ik de warme auto uitstapte, was het zeker twee keer zo warm buiten. Stacey stapte ook uit en kwam naast me staan. We keken de camping rond en toen elkaar aan. "Come on, het wordt vast gezellig," zei Stacey. We barstte allebei in lachen uit. "Ja, daar doen we het voor," antwoordde ik. "Het is mooi hier, hè!" riep mijn vader uit. "Gaan jullie maar vast rondkijken." Zo'n kans lieten we niet liggen, en we renden meteen weg om de hel van de tent op te zetten, te ontlopen. De camping lag aan een meer, waar de op zijn hoogst staande zon op scheen. Ze hadden een pingpongtafel, een klein winkeltje met het hoognodige en, een zwembad. Een prachtig groot zwembad waarvan een deel in de zon lag en het andere deel in de verkoelende schaduw. Het was best een mooie camping, besloten we nadat we de hele camping hadden rondgelopen, en neerploften in de campingstoelen die onze ouders hadden klaargezet. "En, wat gaan jullie doen?" vroeg Stacey's moeder, die ons een glas limonade inschonk. "Zwemmen, denk ik," zei Stacey, en duwde de limonade weg. "Vrienden maken." Ik glimlachte, Stacey en ik hadden natuurlijk al een paar mensen gezien die onze aandacht verdienden, en een paar leuke jongens waren natuurlijk ook niet uit gebleven. "Dus dan gaan we omkleden," besloot ik, en stond op. Ik pakte mijn zwemspullen en we liepen samen naar het badhuisje. Eindelijk daar, moesten we ons een weg banen door de vrouwen die hun make-up en haar aan het doen waren van na het zwemmen. We kwamen aan bij een hokje dat nog vrij was, en Stacey kleedde zich eerst om. Ik keek naar de verschillende vrouwen die in en uit het badhuisje liepen, van groot tot klein, van dik tot dun. Maar geen één waarbij ik een goed gevoel had. Ze waren of allemaal Frans, of allemaal Nederlands/Belgisch. Toen we beide klaar waren met omkleden, liepen we naar het zwembad. Je kon van ver al kinderen horen lachen, met een paar stemmen van oudere kinderen en tieners. Onze slippers tikten ongeduldig tegen de vloer met elke stap, terwijl hier een daar een steentje in onze slippers sprong. We liepen de trapjes op naar het zwembad, en gooiden onze spullen neer, inclusief onze slippers. Stacey en ik sprongen in het water, en zwommen wat heen en weer. "Lola, Lola!" hoorde ik opeens, en Stacey trok aan mijn arm. Ik keek Stacey verbaasd aan. "What's up?" "Kijk," ze wees zo onopvallend mogelijk richting een lijkbleke blonde jongen met een lippiercing, en richting een lichtgeteinte jongen met zwarte haren en een paar piercings. "Aren't they handsome?"
Craig'sPOV.
Mike stootte tegen mijn elleboog. "Shit! Look at thát!" Hij gaf een hoofdknik richting twee meisjes van ongeveer dezelfde leeftijd als ons. "Niet verkeerd," zei ik, en draaide me om. Mike bleef echter staan, met zijn mond open. Ik schoof mijn hand onder zijn kin en duwde zijn kaak omhoog. "Je vangt vliegen," zei ik. "En als je ze zo graag wil, dan ga je-" en weg was Mike. Stuntelig liep hij richting de twee meisjes. Ik liep hem zo snel mogelijk achterna, en hield hem tegen aan zijn zwembroek. "Bitch, je kan toch niet zomaar iedereen aanspreken?" Mike knikte, terwijl hij naar voren hing en tevergeefs probeerde te lopen. "Natuurlijk wel, man. We zitten hier op een cámping. Niet van die sjieke hotels met allemaal beroemdheden die van dichtbij lelijk zijn," Hij keek naar achteren. "Daarbij ben ik enorm knap, zelfs van dichtbij, en jij kan er ook wat van." Hij gaf me een knipoog, en ik rilde. Ik liet hem los, waardoor hij bijna plat uitgleed over de natte zwembadvloer. Ik ving hem nog net op tijd op. "Sukkel," siste ik. "Ik krijg vijf dollar van je als ik een date voor je regel," glimlachte hij, waarop ik hem weer rechtop zette en hem een duwtje gaf. Mike en ik liepen richting de meisjes. "Bonjour," begon hij, met een knalrode kop en het slechtste Franse nepaccent wat ik ooit gehoord had. Ik schudde mijn hoofd. "Bonjour," zei één van de meisjes. Ik hoopte zo erg dat Mike op de ander uitwas, want zij... "Je m'appele Mike," probeerde Mike, en schoot in de lach. "Et lui, il s'appele Craig. Vous parlez anglais?" hikte hij tussen zijn lachstuip door. Ze knikten allebei. "Oui. I mean-- yes. We're from England," zei hetzelfde meisje dat ons groette. "I'm Stacey, and this is my friend Lola," glimlachte ze, met waarschijnlijk de mooiste glimlach die ik ooit had gezien. Mike knikte en schudde de handen van beide meisjes. Ik deed hetzelfde, terwijl Mike naar me siste; "This is só gonna work!"
Reageer (1)
??????????? Flutstory bah!
8 jaar geleden