17 ~ Puck Konings

Ik zeg nog zachtjes “sorry..” tegen Owen en druk mijn lippen even op zijn wang en loop dan richting de woonkamer waar de rest zit. Ik kan Owen echt niet vertellen wat er met Rein is, want dan verbreek ik mijn belofte, ja ik weet dat we elkaar alles altijd vertellen maar ik breek nooit een belofte, deze dus ook niet! Aangezien ik zelf ook niet weet wat ik voor Rein voel, vriendschap of meer kan ik daar weinig over zeggen tegen iemand, eerst moet ik dat voor mezelf uit zien te vinden. Dan is er nog dat meisje, Rein vindt een meisje leuk.. dus als ik hem als meer dan een vriend zou zien zou het alleen maar ongemakkelijk worden en ik wil zijn vriendschap niet kwijt. Wacht, Puck je draait door, je vind Rein niet leuk weet je wel? Ah, nee, nu praat ik tegen mezelf ugh. “Puck… Puck… PUCK!” hoor ik vaag iemand zeggen en ik kom terug uit mijn gedachte doordat Daan mijn naam een aantal keer roept en met zijn hand voor mijn gezicht zwaait. “huh, wat?” zeg ik nog een beetje in trans en Daan begint te lachen. “waar zat jij helemaal met je gedachten joh?” vraagt hij nog een beetje lacherig en ik schud een beetje met mijn hoofd, “nergens…”. Daan’s lach verdwijnt en blijkbaar geeft iets in mijn gezicht weg dat het niet helemaal goed gaat, “is er iets?” vraagt hij, jep, hij zag het inderdaad… “uh, nee hoor, gewoon een beetje moe en beetje last van mijn buik…” lieg ik, maar Daan kijkt me bezorgd aan. “anders ga je even op owen’s bed liggen totdat we gaan eten?” ik knik en sta weer op van de bank. Ik loop stil de trap op en ga in bed liggen. Zomaar beginnen de tranen te stromen over mijn wangen en ik hou ze niet tegen, ik wil helemaal niet dat Owen en ik zo tegen elkaar doen.. en dat met Rein word me ook echt even te veel… na een aantal minuten in bed te hebben gelegen hoor ik de deur van de kamer zachtjes open gaan en ik draai me om, Nils. “hee Puck, gaat het al wat beter? Daan vertelde dat je je niet zo lekker voelde.” Ik knik een beetje en hoop stevig dat hij mijn betraande ogen niet ziet, maar blijkbaar is dat al te veel gevraagd want nog geen minuut later komt hij naast me zitten en kijkt me aan “Puck.. wat is er?” Ja hoor, daar komen de tranen weer, ik laat me tegen Nils aan vallen en hij slaat een arm om me heen. Even zucht ik diep en zeg dan, “Owen, Rein, Alles…”