Chapter 4

-Noa-

Ik kom binnen in het crealokaal. M”n mentor Marjolijn zit al klaar met twee kopjes thee. Marjolijn zegt: ‘ik heb met mijn colega’s overlegd en we vinden het raar waarom je vaak zo laat bent op school, verder zien wij ook rooie en blauwe plekken op je armen. Zelf heb ik het gevoel dat het echt slecht met je gaat. Als er iets is dan kan je het altijd vertellen’. Noa: ‘dat weet ik, maar er is helemaal niks aan de hand’. Marjolijn: ‘ik wil je heel graag geloven maar die plekken op je armen en beben dan? Ik denk niet dat die daar zomaar zitten. En ik heb het gevoel dat je best veel op school gepest wordt. Als dat zo is dan zou ik dat graag van je willen horen, dan kunnen we er iets aan doen. Je bent een best onzeker meisje, dat weet ik dus ik wil je de tijd geven om alles goed op een rijtje te zetten. En bedenk je goed als je het gewoon verteld is dat beter voor jou maar ook beter voor de school’. Noa: ‘Is goed… dan zie ik u morgen weer. Marjolijn: ‘tot morgen! Maar denk erover na om het te vertellen’! Ik loop rustig tot dat Marjolijn me niet meer kan zien en dan ga ik zo snel mogelijk opzoek naar Kirsten. Dan komt Kirsten al aan rennen. Kirsten: ‘hoe was je gesprek, heb je het verteld’. Noa: ‘Nee, ik kon het niet. Volgens was ik te bang. (zucht) ik kan ook niks’. (ik barst in tranen uit). Kirsten: ‘kom lieverd je kan het je gaat morgen gewoon weer naar der toe en verteld het haar’. Noa: ‘Nee! De school mag het niet weten straks krijgen Jasmijn, Katy en Floor straf en dan doen ze net alsof ze het heel erg vinden, later pakken ze mij toch wel weer terug’. Kirsten: ‘ik moet naar huis maar denk er PLEASE overna’. Noa: ‘goed dan… Tot morgen’.

- Op weg naar huis -

Ik ben onderweg naar huis maar dan zie ik Jasmijn, Katy en Floor opeens naar me toe fietsen. Ohnee...jahoor daar zal je het alkrijgen. Katy en Floor duwen mij van mijn fiets af en Jasmijn gaat voor mij staan. Jasmijn: 'Ik weet wel dat jij vandaag een gesprek had met je mentor' maar ik zeg je één ding als je haar ook maar ies verteld over ons dan zal ik er hoogpersoonlijk voor zorgen dat jij verdwijnt van deze wereld. ( Ze pakt een mes tevoorschijn). '. Ze doet het weer terug in haar zak. Jasmijn: 'meiden zullen we haar eens vastbinden en in de boom zetten, de vreetzak heeft toch hoogtevrees'. Katy en floor: 'ja dat doen we ze komt er vast wel weer uit haha'. Katy houd me stevig vast en Floor bind een touw om me heen, Daarna leggen ze miij boven in de top an een boom en rennen snel weg.

_ 4 uur later-

Ik hoor iemand fluitend langslopen. Noa: 'is daar iemand kan iemand mij helpen'. De mevrouw kijkt omhoog: 'Noa ben jij da't'. Dan herken ik de naam het i juf Marjolijn. Shit ik ook met m'n mond. Marjolijn belt bij iemand aan en vraagt of ze een ladder hebben. Marjolijn pakt de lader en klimt naar boven: 'wat doe jij hier nou. Noa:'áls je aan de kant gaat dan kan ik eerst naar beneden'. Marjolijn loopt de ladder af en helpt mij om beneden te komen. Als ik beneden ben ren ik snel weg, Marjolijn rent nog achter mij aan maar ze red het niet meer. Als ik thuis ben loop k meteen met tranen in mijn ogen naar boven. Gelukkig ligen Jelle en Jesse al in bed en staat mijn moeder onder de douche. Als hun het zouden weten dan had ik een probleem want dan moest ik het wel vertellen aan de school of mijn moeder zou het wel gedaaan hebben.