Wiet Rozes

Daan geeft me een zet terug. En ik kijk hem nep-beledigt aan. 'WIET DAAN' gilt Nanni opeens in mijn oor. 'Nanni waar kom jij opeens vandaan' vraag ik terwijl ik me omdraai. 'Ik moet ook naar school' zeg ze nu iets zachter. Wat een hyper kind is het ook. 'Nanni kan je ook rustig doen' vraagt Daan die van achter me vandaan komt. 'Nee ben gewoon zo hyper' zegt Nanni die voor mijn neus op en neer springt. 'Heb je weer te veel suiker op' vraag ik lachend. 'Ja waarschijnlijk wel' zegt Nanni die me tegen Daan aan duwt. 'He kijk uit ja' zegt Daan die me weer recht zet. Daan wist dat ik Owen leuk vind maar ik weet ook dat hij mij waarschijnlijk niet leuk vind. 'Sorry maar ik moet nu naar de les' gilt ze vrolijk en rent naar der wiskunde lokaal. 'Oké en waar sloeg dat op' vraag ik lachend aan Daan. 'Geen idee maar zullen we gaan we moeten naar Nederlands' zegt Daan lachend en pakt mijn tas van de grond. 'He dat is mijn tas' zeg ik en ren achter hem aan door de school. 'Zwierink kom terug' gil ik en ren veder achter Daan aan. 'Je krijgt me nooit Wiet' gilt Daan terug terwijl ik nog steeds achter hem aan ren. 'Ik krijg je echt wel' zeg ik en spring op zijn rug zodat hij valt. 'Wiet ga van me af' zegt Daan lachend. 'Nee ik ga niet van je af voordat ik mijn tas terug krijg' zeg ik en pak mijn tas af.