004

Die avond lag ik al vroeg in mijn bed. Paul lag naast me met zijn armen om me heen en vertelde oude verhalen over zijn stam. Aandachtig luisterde ik en genoot van dit momentje wat we altijd hadden. Hij had de shift rond vijf uur dus zou hij dan weggaan. Ik was zo erg gehecht geraakt aan zijn warme lichaam naast me dat ik zonder hem nou niet echt bepaald zeer lekker sliep. Hij zou rond tien uur weer terug komen. Dit was altijd zo op zaterdagmorgen waardoor er een kleine routine was ontstaan. Als Paul terugkwam, kwam hij altijd nog weer terug in bed liggen. Even quality time. We kregen anderhalf uur van Leah, dan zouden we beneden moeten staan, het liefst gedoucht en wel. Meestal sliep ik drie kwartier, dan maakte Paul me wakker, dan nog een kwartier lekker in zijn armen liggen met een beetje praten en dan zouden we douchen.

Ik zuchtte diep en sloot mijn ogen.
‘Ben je moe?’ vroeg Paul zacht en aaide over mijn rug. Ik knikte en maakte een raar geluidje waardoor Paul begon te lachen. Ineens begon hij me te kietelen waardoor ik hard begon te lachen.
‘Nouhouuuu, hou ohop!’ riep ik en maakte me tot een bolletje.
‘Oké oké.’ Grinnikte Paul en trok me op zijn borst. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en pakte zijn hand beet.
‘Paul?’ vroeg ik na een tijdje en hief mijn hoofd op.
‘Wat nou als mijn ouders me weer mee terug nemen.’ Hij keek me met een ruk aan.
‘Willen ze je mee terug nemen?’ vroeg hij nors. Ik knikte. Hij hield zijn adem in en blies toen langzaam uit.
‘Eerst zien wat er gebeurd.’ Bracht hij moeilijk uit. Ik knikte en ging weer liggen.
‘I love you so much.’ Prevelde ik en voelde even later een kus op mijn hoofd. Ik keek omhoog en drukte mijn lippen op de zijne. Ik verbrak de kus ook weer toen ik moest gapen.
‘Hahaha, ben ik zo slaapverwekkend?’ grapte Paul en keek me nep boos aan. Ik draaide met mijn ogen en grinnikte.
‘Ga maar slapen, anders ben je morgen niet vooruit te branden.’
‘Je kent me te goed.’ Mompelde ik en rolde van hem af. Ik trok de deken op en ging lekker liggen.
‘Maar dan mag je wel hier komen.’ Zei Paul vlakbij mijn oor en hij trok me weer naar zich toe. Ik glimlachte en nestelde me tegen hem aan.
‘Good night, love.’ Fluisterde Paul en ik viel in een diepe slaap.

‘Gwennie, wake up love.’ Ik opende met moeite mijn ogen en hief mijn hoofd. Ik hoorde een zacht gelach en glimlachte zonder te weten waar Paul zich in hemelsnaam bevond.
‘Ik moet gaan.’ Ik schoot overeind en trok hem nog snel terug het bed in. Paul begon hard te lachen en snel legde ik mijn hand over zijn mond heen omdat er nog andere mensen waren die wel sliepen.
‘Er zijn mensen die nog slapen.’ Zei ik met een krakende stem en Paul knikte. Hij wurmde zich uit mijn greep en prikte in mijn zij waardoor ik een spastische beweging maakte.
‘Niet. Aardig.’ Gromde ik en ging rechtop zitten. De vroege zonnestralen kwamen al tussen de gordijnen door waardoor ik mijn ogen tot spleetjes maakte. Langzaam en voorzichtig tegen een duizeligheidaanval stond ik op om dekentjes te halen voor als ik het koud zou krijgen.
‘Ik ga nog even snel wat eten en dan ga ik over een kwartiertje weg.’ Zei Paul en boog voorover om me nog een kus te geven.
‘Tot straks. Slaap nog even goed oké?’ Ik knikte en liep achter hem de kamer uit. Voorzichtig liep ik naar de kamer van Kim en Jared omdat zij altijd de dekenvoorraad hebben. Ik liep de kamer op en sloeg meteen een hand voor mijn ogen.
‘HOLY MOZUS!’ riep ik en ging op de tast naar dekentjes.
‘Misschien een goed idee als jullie ff een bordje ophangen de volgende keer of zo.’ Mopperde ik en hoorde Jared lachen.
‘Niet grappig.’ Bromde Kim.
‘Het beeld dat op mijn netvlies gebrand staat ook niet.’ Reageerde ik en haastte me de kamer uit.
‘Have fun.’ Zei ik nog en liep toen mijn kamer in.
‘Zorg dat er niks gebeurd.’ Zei ik nog en wist dat Paul het had gehoord. Ik kreeg een whatsapp terug dat hij voorzichtig deed en dat ik nu moest gaan slapen. Ik stuurde nog wat terug en ging toen weer liggen met vijf fleese dekens om me heen.