3.1

Sylvene Katherina Falleth

‘Éen “Crème de Menthe” met ijs, één wodka cola, oh nee wacht doe maar twee wodka cola.’ De barman knikte vriendelijk en keek ik keek glimlachend terug naar Daniëlle en Kenneth. Ik moet zeggen ze zien er schattig uit samen. Ik voelde een tikje op mijn schouder en keek in de vriendelijke ogen van de barman. Die was snel. Ik drukte een twintigje in zijn handen en hij verdween. Enkele seconde later verscheen hij weer met het wisselgeld. Ik schonk hem een knipoog en nam het wisselgeld aan. Die propte ik vlug in het kleine zakje van me hotpants. Ik pakte het drinken en wandelde terug naar Elle en Kenneth. Ik overhandigde het drinken en hief mijn glas. ‘Op een verdomt awesome avond!’ Gilde ik nog net boven de muziek uit. Het gekling van de glazen die elkaar troffen en ik keek beide overduidelijk over het glas aan. Elle schoot natuurlijk weer in de lach en Kenneth keek ons niet begrijpend aan. Daniëlle wuifde het snel weg en genoot van haar eerste slok. Even als ik.

Ik maakte een gebaar om te gaan roken en beide knikte ze instemmend. Een glimlach kon ik op één of andere manier niet onderdrukken vanavond. Ik had gewoon een goed gevoel, en ik heb geen idee waar dat vandaan kwam. Nog net struikelde ik niet over iemand zijn voeten, ik moet wat minder dromen denk ik.. Ik hoorde een luide lach achter me en ik wist dat Daniëlle me uit zat te lachen als een bezetene. Ik draaide me om en trok me wenkbrauw serieus op. ‘Had je wat?’ zei ik zo serieus mogelijk. Abrupt was ze stil. En weeral verscheen er een grijns op me gezicht. ‘Zo goed gelovig ja?’ vroeg ik haar lachend. ‘Stom kind dat je ook bent!’ riep ze lachend en duwde me verder richting de rokersruimte waar we een bank uitzochten waar we even op konden gaan zitten.

Ik blies bedenkelijk een cirkel van rook voor me uit. Hij zweefde voorzichtig vooruit totdat er iemand door heen liep. Het schudde me wakker, ik droomde echt veels te veel. Ik nam mijn laatste slokje van mijn drankje en drukte de sigaret uit. Vragend keek ik Daniëlle en Kenneth aan, ze begrepen me hint. Ik stak naar beide een hand uit, die zij vervolgens vast namen. Zo trok ik ze overeind uit de veels te comfortabele bank. ‘Ik ben wel in voor een goede dans!’ gilde Daniëlle nu boven de muziek uit. Lachend keek ik haar aan en keek toen grijnzen naar Kenneth. ‘Show her how the work is done!’ grijnsde ik naar Kenneth. Die de hint bleek te snappen en vervolgens haar hand vast greep en richting het midden van de dansvloer trok. Mannen die dansen, kan het beter? Lachend liep ik achter hun aan.

Daniëlle stond dicht tegen Kenneth aan, en hij ademde wat zwaarder. Tijd om voor mezelf nog maar eens een drankje te halen. Hun zouden toch niet merken dat ik weg was. Ze waren nu al een half uur zo bezig. Niet dat ik me er aan stoorde, maar op een bepaald moment voel je je toch een tikkeltje ongemakkelijk. Weer stootte ik tegen iemand op. Ik moet echt, echt minder dromen. Snel riep ik nog ‘Sorry!’ en baande de weg door naar de bar. Het was dan ook wel belachelijk druk, maar de sfeer verder was prima. Bij de bar bestelde ik nog eens een Crème de Menthe. Diezelfde barman lachte weer vriendelijk.

‘And we meet again.’ Hoorde ik vlak naast me. Dit is werkelijk de meest slechte openingszin die ik in tijden heb gehoord. Dit is nou het nadeel van alleen naar een bar lopen, er liggen altijd gluiperds op de loer. De barman kwam terug met mijn drankje. Ik wou hem aannemen maar de jongen naast me was me voor. Ik draaide me om en trok mijn wenkbrauw op. ‘Pardon, maar mag ik mijn drankje terug?’. De barman keek me even kort aan maar ik gaf hem een knikje dat ik het wel redde en drukte hem wat geld in zijn handen en maakte een gebaar dat hij de rest mocht houden als fooi. Hij keek me dankbaar aan. Ik draaide terug naar de jongen die mijn drankje in zijn handen had. Mooi niet dat hij dit ging winnen. Ik pakte met mijn hand ook het drankje vast en keek hem dodelijk aan. ‘Zou je hem niet willen delen?’. Werkelijk hij vroeg het echt, was hij dan zo blind dat hij mijn haatvolle blik zelfs niet zag? ‘Nee, ik hoef geen glas waar een of andere pervert aan heeft zitten lebberen.’. Hij trok nu zijn wenkbrauwen op. ‘Pardon?’. ‘Je hoorde me wel.’ Zei ik bot terug. ‘Wat ben jij een sexy goedkoop hoertje.’ Prompt keek ik hem verbaast aan, dit gaat hij niet menen. ‘Hoertje, goedkoop, sexy pardon? Mijn vriend staat toevallig op de dansvloer op me te wachten, dus nu wil ik mijn drankje.’ Dan maar op deze manier en gaf een ruk aan het drankje. En ja hoor, een deel vloog over mijn shirtje. Typisch dat dit mij moet overkomen. Een groene gekleurde vlek sierde mijn witte shirtje. ‘Ohh echt niet’ mompelde ik kwaad. Ik gaf hem een trap tegen zijn knie en hij liet van schrik het drankje los. Zijn grijns veranderde per direct naar pijn. Bingo.

Snel liep ik richting de toiletten. Plots werd ik vast gegrepen bij me arm. Ik knarste met mijn tanden over elkaar. ‘Dit… ga je niet menen.’. die gast haalt werkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan. ‘Vind je dat normaal!’ bulderde hij boven de muziek uit. Ik hield nonchalant mijn schouders op. ‘Moet je maar niet mijn drankje jatten.’ Zijn hoofd begon rood aan te lopen, en ik kon een grijns niet onderdrukken. ‘Mag ik naar de toilet?’. Verbaast keek hij me aan, maar al snel keerde zijn gezicht terug kwader. ‘Je kunt nergens heen, waar is je vriendje nou?’. Ik keek naar mijn glas en terug naar zijn gezicht. Helaas voor hem, ik gooide de inhoud van het glas over zijn gezicht. Een kleine kreet kon hij niet onderdrukken. ‘Tja, alcohol brand nu eenmaal in je ogen.’ Weer wou ik het op een lopen zetten. Maar hij greep me vast, te goed vast. Het beangstigde me nu toch wel. Daniëlle en Kenneth waren nergens in deze hoek te bekennen.

Plots voelde ik een zijde zachte hand die zich rond mijn heup klemde. ‘Zou je je handen van mijn vriendin willen halen?’. De handen van de pervert lieten me binnen no time los. ‘Ik ga er van uit dat je hier geen problemen verder gaat veroorzaken, en dus verdwijnt?’ ik keek nu op naar de jongen en hij knikte en liep vlug weg. ‘What the fuck..’ mompelde ik.. ‘Gaat het wel?’ de stem klonk een stuk vriendelijker, boven al bekend. Dat accent, nee dit ga je niet menen. De tinteling van zijn hand op mijn ontblote heup, het brandde. Mijn hartslag sloeg de hoogte in. Ik keek op naar de jongen die me zojuist had “gered”. ‘Ja..’ hakkelde ik er langzaam uit terwijl ik in zijn chocolade bruine ogen keek.

Reacties ?