009.

Na mijn rondje uitgelopen te hebben kwam ik mijn vriend tegen - Genaamd Dennis -. Hij steunde me bij alles wat ik deed. Behalve op ochtenden dan. wat laatst was gebleken.
"Nog wat gemerkt?" Begon hij.
"Niet echt nee. Ik kwam haar vanochtend weer tegen."
"Wat zei ze dit keer?" Vroeg hij op een geïrriteerde manier.
"Niet veel bijzonders. Beetje hetzelfde wat er in de brief stond en ze knipoogde naar me."
"Ze was er gewoon om je leven moeilijker te maken dan dat het al was."
"Laten we het daar op houden." Ik keek naar de grond omdat ik me eigenlijk er voor schaamde dat ik iets voor Kira voelde wat nergens op slaat omdat zei een Vampier is en ik een mens.... Ieder geval op dit moment dan.
"Waarom ben je eigenlijk zo vroeg?" Vroeg hij.
"Gewoon dingen uit mijn hoofd te zetten." Zei ik terug "Waarom ben jij hier zo vroeg?" Om verdere vragen te vermeiden.
"Ik ben altijd zo vroeg zodat ik straks in de les niet meer zo chagrijnig meer ben."
"Hmm... Ja kan wel kloppen ja." Zei ik.
"Zullen we nog even een rondje lopen?"
Verder van de dag verliep eigenlijk wel prima. Gelukkig was de rest van de dag ook wel makkelijk.