008.
Ik liep naar het brood om Te eten. En ging proberen Kira uit mijn hoofd te krijgen. Wat niet echt begon te lukken. Ik at zonder dat ik het door had 6 broodjes en daarna had ik nog steeds honger. Ik dronk een glas prik en pakte mijn tas om naar school te gaan. Het was 7 uur en het was een halfuur fietsen dus was ik bijna een uur te vroeg maar dat boeide niet. Op school was het dan gewoon rustig en kon ik gewoon normaal nadenken. Ik liep een aantal rondjes door de school.
'Waarom noemde ze me een schattig beestke.'
Opeens schoot die gedachten door mijn hoofd en ik probeerde het te verzetten maar het lukte gewoon niet.
Moest ik haar echt geloven van wat ze verteld?
Ik kreeg zoals gewoonlijk weer een vaag dilemma in mijn hoofd die lekker de hele dag door mijn hoofd blijft zoemen.
Reageer (1)
Ik vind dit echt een topverhaal! Maar nogmaals geef ik de tip om het na te lezen. Soms kunnen een paar letters, of weggelaten komma's een groot verschil maken... En dat weet ik maar goed genoeg. Want je weet niet hoe vaak ik trouwen in plaats van trouwens schrijf. En dat kan soms een beetje verkeerd overkomen...Maar toch, ik ga meteen door naar het volgende hoofdstukje!
1 decennium geleden