007.

"Goeie morgen wereld." Ik werd wakker toen het nog maar net licht was. Ik moest naar school toe en volgens mij snel ook.
Ik wist niet wat ik eigenlijk moest doen. Volgens Kira heb ik straks geen school meer nodig en dat is een raar iets als je dat hoort.
"Hallo" Opeens hoorde ik een stem. Ik zag daarna ook dat het Kira was en ik keek heel chagrijnig naar haar.
"Kira. Wat doe je hier? Vertellen hoe mijn leven naar de knoppen gaat vanwege dat flesje."
"Ja en nee... Het is juist een verbetering je kan eindelijk weer terug waar je vandaan komt. En ik wilde je inderdaad iets vertellen."
"Wat wil je vertellen dan?"
"Wil je niet weten wat je precies word?" zei ze geheimzinnig.
"Weet ik veel. Het liefst wel maar ik geloof het toch niet."
"Dan hou ik het nog even achterwege. Ieder geval ik ga door die raam."
"Waarom ga je door die raam?"
"Gewoon. Schattig beestke." Nadat ze dat zei gaf ze me een knipoog en ik voelde me warm vanbinnen worden zonder dat ik het eigenlijk wilde.
En ze ging toen door het raam weer naar buiten. Ik kleedde mij om en liep toen naar beneden.