Hoofdstuk 62

"Oké Anne, als je dat op krijgt spring ik zometeen nog in het zwembad." Harry's ogen zijn mega en hij kijkt me ongelovig aan.
"Daar houd ik je aan Styles." Lach ik terwijl ik ga zitten en mijn bord, maximaal gevuld met eten, voor me neerzet en een hapje neem van mijn groente mix.
"Dus, wat zijn de plannen voor morgen? Dag nummer vijf..." Gooit Zayn dan in de groep. Ahh wat gaat dat snel, maar goh wat heb ik het naar mijn zin. Ik zou bijna spontaan beginnen te zingen: "I HAVE THE TIME OF MY LIIIIFEE" maar beter doe ik dat even niet nu.
"Nee nee." Antwoorden Louis en Liam tegelijkertijd op Zayn's vraag.
"Wat?" Vraag ik met volle mond wat me een lachende blik oplevert van de jongens.
"Verkeerde vraag Zayn." Begint Liam. "Het moet zijn: Wat zijn de plannen voor vanavond?" Maakt Louis af.
Ondertussen is mijn mond leeg en kan ik, zonder problemen, antwoorden: "Diep Louis, zeker net zo'n quote gelezen: Live today not tomorrow ofzo? Maar ik ga vanavond lekker buiten zitten. Op het plein hier bij het hotel. Met een of andere animatie show."
Louis lacht even over het begin van mijn zin en knikt daarna
"Dat kan inderdaad ook, Anne... Maar ik dacht eerder aan een avondje uit." Zayn legt de nadruk op Anne, zoals een leraar dat doet wanneer hij of zij zegt: Sommige onder ons kletsen nogal veel, ANNE. Maar hoe dan ook, zijn plan is zo slecht nog niet.
"Kunnen we dat morgen niet doen." Ga ik alsnog tegen hem in.
"We kunnen toch ook morgen hier blijven."
Touché....
"Maar morgen is die animatie niet." Staat Liam me bij. Dankbaar glimlach ik naar hem.
"Wat Liam zegt ja." Zeg ik triomfantelijk tegen Zayn, die zijn handen op de hoogte van zijn oren houdt en zucht.
"Oké dan, wat jullie willen."
Ik maak een 'yeah' geluid en til mijn hand op, zodat Liam die van hem ertegen kan slaan.
"Maar morgen gaan we uit." Zegt Zayn streng.
Ik knik braaf en Liam lacht naar me, nog steeds over onze mooie samenwerking van net waarschijnlijk.
Nog lachend ga ik verder met eten, het valt me nu pas op dat Niall en Harry geen woord hebben gezegd net. Met een schuin oog kijk ik hun richting in. Het lijkt erop dat ze iets aan het fluisteren zijn, soort van. Ik probeer hun gesprek op de vangen maar ik versta niet meer dan: "Jij ook al niet?" "Opnemen" en "Laatste kans."
Nou, daar heb ik dus niks helemaal niets aan.
Nu weer terug naar belangrijke zaken. Mijn eten.
Ik sta op om nog een bord te vullen, dit keer met allemaal kleine dingen. Een stukje pizza, een paar bief reepjes, mosselen, wat bloemkool en gevulde tomaat.
Ik schuif weer terug aan tafel met mijn heerlijke bord.
Terwijl ik me klaar maak voor een niet geniet moment kijk ik even de tafel rond. Harry zit met zijn handen onder de tafel, benen bij elkaar en zijn hoofd naar beneden. Hij ziet er echt heel zielig uit en heel even zou ik nog denken aan medelijden... Maar nee het is en blijft Harry, de plaagkoning van de groep.
"Harry?" Vraag ik dan toch zacht.
Harry kijkt op met een sip gezicht.
"Is er iets?"
"Ik moet zometeen dus het zwe... Uhm... Nee niks." Hij eindigt zijn zin met een rare glimlach. Maar ik ben niet dom.
"Het zwembad in? Yup. Dat klopt, maak je maar klaar Krullenbolletje..." Grinnik ik waarna ik weer begin met eten. Natuurlijk was ik dat niet vergeten, ik wacht gewoon liever tot hij het zelf zou realiseren en man dat voelt goed!