Hoofdstuk 61

"Dus als ik het goed begrijp wil je het liedje dat ik voor jullie zong afmaken?" Vraag ik nog een laatste keer, waarna ik van mijn handdoek afstap om het stokje van mijn ijsje weg te gooien.
"Yup, dus zullen wij al terug gaan naar het zwembad? Dan kunnen we al beginnen." Niall staat alweer recht op en samen zeggen we de jongens, die nog even aan zee blijven, gedag.
"Dus, ik zou dat stukje met de uithaal als bridge nemen, het is namelijk niet echt makkelijk om bij ieder live optreden, twee of drie keer zo'n lange en hoge noot te zingen." Zegt Niall terwijl we alweer bijna aan het zwembad zijn.
"Ja, ik bedoel: AL die live optredens. Haha je doet alsof ik wereld beroemd word..." Zegt ik sarcastisch en ik geef Niall een duw tegen zijn schouder.
"You never know." Antwoordt hij weer op zijn beurt. Het lijkt erop dat hij dat echt meent en dit alles echt heel serieus neemt, wat nogal iets is voor Niall.
"Maar oké, ik zeg een zin, jij de volgende en dan uiteindelijk komt er vast wel iets zinnig uit."
Ik knik braaf en plof neer op mijn bedje aan het zwembad. Geduldig wacht ik tot Niall met een zin komt.
"On sunday, you went home alone."
Ik denk even na. "There were tears in you eyes."
Next...
"You might make a mistake."
"But there's just one life to live." Dat antwoord kwam er best snel uit.
Niall kijkt me blij aan. "Serieus, jij gaat het echt maken!"
Ik glimlach verlegen. Niall buigt over om me een kus te geven eerst op mijn voorhoofd.
"Nog een." Fluister ik.
Wederom leunt Niall naar voren om me een zoen te geven, dit keer op mijn lippen.
Ik glimlach tegen zijn lippen aan.
"Here we are so close." Zeg ik, voor zover dat kan wanneer ik tegen zijn lippen geplakt zit.
"Die kan ook in het liedje." Niall is iets slimmer en haalt zijn lippen van die van mij af om dat te zeggen.

"Don't wanna break your heart when I give your heart a break, I know you're scared it's wrong, like you might make a mistake. There's just one life to live and there's no time to waste." Zing ik terwijl Niall met zijn vingers knipt om het ritme aan te geven.
Nadat ik de laatste zin heb gezongen schiet ik meteen recht op, net als Niall, die in zijn handen klapt. Beide juichen we en ik vlieg Niall om zijn nek.
"Dank je, dank je, dank je!" Roep ik.
Ik kijk Niall aan terwijl hij breed glimlacht, in zijn ogen zie ik zo veel nu. Blijdschap, liefde, enthousiasme... Ik geef hem een dikke zoen. Ik ben zooooo blij, niet te beschrijven! Mijn eerste liedje is af, time to start a new journey really soon.