Hoofdstuk 58

Ik heb waarschijnlijk al zo'n twintig achteruit salto's gemaakt. Dit keer was het Harry die er een foto van tweette.
'@Harry_Styles: @Anne_Williams, there you go again, incredible! Xx'
"Durf je het ook van die rots daar?" Vraagt Louis uitdagend terwijl hij zijn wenkbrauwen één voor één achter elkaar ophaalt, ook wel bekend als de wenkbrauw wiebel.
We zitten met z'n zessen in het zand. Ik bekijk de rots even waar Louis een wijst en draai me dan weer terug naar de groep.
"Ja." Antwoord ik dan triomfantelijk.
Het bezorgde gezicht van Niall valt me meteen op, which is really cute though.
"Ik vang je in het water op." Roept Liam meteen super blij en hij springt op, met Niall achter zich aan. Nog geen twee meter verder draait Niall zich alweer om, hij komt terug mijn kant op gerend.
"Doe voorzichtig." Fluistert hij terwijl hij boven me komt hangen.
Ik knik en Niall geeft me nog een zoen.
Ik sta dan ook op en loop samen met Louis naar de rots.
"Durf je niet." Draagt hij uit.
"Durf ik wel." Antwoord ik terwijl ik strak voor me uit blijf kijken.
"Doe je niehiet." Louis verhoogt zijn stem bij het woord niet.
"Doe ik wehel." Imiteer ik hem.
"Niet." Zegt Louis nu fel.
Ik zucht alleen, dit kan nog heel lang zo doorgaan.
Eenmaal aangekomen aan de boven kant van de rots, blijkt het toch wel hoger te zijn dan ik had verwacht. Maar lukken? Dat moet het sowieso! Ik heb nu alleen maar meer plek om te draaien.
Ik ga klaar staan en Louis tovert zijn telefoon uit zijn broek zak. Hij had net al iets dat leek op 'You don't.' getweet. Kijk, dat is nog eens duidelijk voor de fans. *sarcasme over de top*
De andere jongens, die nu allemaal beneden zwemmen beginnen in een regelmatig tempo mijn naam te roepen.
"You readehhh?" Vraag ik uitdagend aan Louis, die heel uitbundig knikt.
Ik blaas even wat lucht uit en veer even een beetje op en neer op mijn voeten. Mijn hielen staan net over de rand. Ik kijk nog een keer achterom en zet me dan definitief af. Ik probeer op mijn techniek te letten, maar daar gaat het allemaal veel te snel voor!
Gelukkig kom ik mooi recht in het water terecht en een heleboel geklap komt mijn oren binnen.

"Wauw, ik wist niet dat het er zo vet uitzag." Glimlach ik wanneer ik op mijn telefoon kijk naar de foto die Louis bij zijn tweet heeft gedaan.
'@Louis_Tomlinson: You did.'
Had hij geschreven.
"Ik moet toegeven dat je wel een goede fotograaf bent Tommo." Lach ik.
"En ik moet toegeven dat je best wel een mooie sprong maakte" Knipoogt Louis terug, wat natuurlijk niet onopgemerkt blijft bij Niall.
"Euy Tomlinson, dat zag ik." Lacht hij en iedereen lacht natuurlijk mee.
We zijn net klaar met het avond eten, de jongens gaan nog even richting de bar in het hotel. Niall vroeg me net om de avond met z'n tweeën door te brengen.
Hand in hand lopen we over de boulevard.
"Je bent echt heel mooi, weet je dat?" Glimlacht Niall naar me.
Ik voel dat ik begin te blozen, om het een beetje te verbergen ga ik dichter tegen Niall aan lopen en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder.
"Zullen we hier even wat drinken?" Vraagt Niall als we de boulevard zover zijn afgelopen dat we bij het stadje Umag zelf komen.
Ik knik en we nemen plaats in twee stoelen die prachtig uitkijken op het haventje en de zee.
Niall pakt mijn hand die ik op de leuning van mijn stoel had gelegd en ik schuif mijn stoel dichter naar die van hem waardoor hij mij heerlijk in zijn armen kan nemen.
"Wauw, I love my life" Zucht ik, met een grote glimlach.
Good things happen after bad things, blijkt maar weer.