Hoofdstuk 12

Thuis zette ik de CD's meteen op mijn computer en laadde ze door op mijn I-pod. De dag daarna nam ik ze weer mee naar school.
"Bedankt he." Ik gaf Kay de CD's aan.
Hij pakte ze aan en stopte ze in zijn tas, hij pakte gelijk drie andere CD's. "Hier, die had ik alvast voor je mee genomen."
"Oh he, bedankt."
"Wat vond je van die andere?" Hij haalde zijn hand door zijn haar.
"Goed. Vooral die van The Script."
"Ja, zij zijn echt goed. Ik hoor het wel van je als je weer nieuwe nodig hebt. Als je heel veel haast hebt, ik werk zaterdag weer in de muziek winkel."
"Ja, bedankt. Zal ik doen."
Hij liep naar zijn vrienden en ik zag hoe ze hem vriendschappelijk op zijn rug sloegen en met hem aan het lachen waren. Misschien zou ik zaterdag wel gaan. Ik wist het nog niet zeker. Ergens was het wel verleidelijk om te gaan. Ik merkte wel dat het makkelijker was om met Kay te praten als hij niet met zijn vrienden was.

Eline had die dag blijkbaar bedacht dat ze me ging negeren, want ze zei niets tegen me. Het maakte mij niet zo veel uit. Het was gelukkig niet een heel erg lange dag en ik kon snel weer naar huis. Daar zette ik de CD's in de computer en toen had ik niets te doen. Ik zapte een beetje langs alle stomme, inhoudloze programma's tot er werd aangebeld. Ik keek Nicky verbaasd aan toen ik de deur open deed.
"Hey, wat doe jij hier?"
"Wow zeg.. Jij woont mooi!"
"Bedankt.."
"Ja sorry, ik kwam er achter dat ik je nummer helemaal niet had, dus toen heb ik maar opgezocht waar je woont. Maar ik vroeg me af of je zin had om iets te doen vanmiddag. Op vrijdag is het altijd heel leuk bij Bobby's, dus misschien had je zin om mee te gaan. Oh, en als het je blij maakt, Kay is er ook vaak."
"Ik wil niks met Kay! Maar ik ga wel mee. Wacht even, dan geef ik het even door en pak ik mijn jas enzo. Kom maar binnen hoor."
Ik liep naar de keuken terwijl Nicky onze hal bekeek.
"Hey mam, er is een vriendin aan de deur die vraagt of ik mee ga naar Bobby's, is wel goed toch?"
"Ella's?"
"Ja, een cafe hier in de stad."
"Tuurlijk, ga je gang. Hoe laat ben je terug?"
"Weet ik niet. Ik geef wel door goed?"
"Veel plezier."
Ik zwaaide dat ik het gehoord had en liep weer naar de hal. Ik haalde mijn jas van de kapstok en ging naar Nicky kijken. Die stond namelijk bijna gapend onder onze lamp. "Is ie mooi ja?"
Ze knikte.
"Oke, mooi. We kunnen gaan hoor."
"Heb je geld dan?"
Ik rende nog een keer de trap op en af en toen konden we gaan. Het was wonderbaarlijk hoe snel je wende aan fietsen. Ik was nog steeds dolgelukkig als ik op mijn fiets stapte, maar verder voelde het inmiddels al wel normaal. Ik keek even goed naar de bomen om te kijken of ik 'mijn' kraai zag. Het zou niet echt handig zijn als hij nu boven me ging vliegen zoals hij normaal wel deed. Maar hij liet zich niet zien. Misschien had hij het zelf al door dat hij zich niet mocht laten zien met mij als er andere mensen bij waren.

Het was aangenaam warm in bobby's. Nicky had gelijk gehad, er zaten hier veel leerlingen van onze school. We vonden een tafeltje dat net verlaten was tegen de muur. Het was al aardig druk en je zag al leerlingen die elkaar kenden, bij elkaar aanschuiven. Mensen die er eerder al zaten vonden het te druk worden en vertrokken. Het zag eruit alsof we net geluk hadden gehad.
"Dus hier is iedereen altijd op vrijdag middag?"
"Ja en vaak ook 's avonds."
Ik keek naar de kaart in mijn hand. Ik snapte waarom scholieren hier heen kwamen. Het was niet echt heel erg duur en er was genoeg keuze. Verder was het heel erg gezellig en leek de barhouder niet moeilijk te doen over tafels en stoelen die verschoven werden. Ik kon me wel voorstellen dat het hier heel gezellig kon zijn.
"Wat wil je drinken? Eerste rondje is op mij."
"Pff.. euh, geen idee?"
"Laat maar, ik haal wel wat." Ik wist helemaal niet dat Nicky zo een type was dat het voortouw kon nemen. Op school kwam ze altijd zo lief en stil over. Ik keek eens goed rond. Ik herkende een deel van de mensen die in het cafe zaten. Kay zag ik niet, maar dat maakte me eigenlijk bijzonder weinig uit. Eline zag ik ook niet, maar ik vond dit ook niet helemaal de plek voor haar.
"Hier. Echte chocolademelk. Hij is echt heerlijk hier."
Ik nam voorzichtig een slok en schrok van de hitte. Maar het was inderdaad heerlijk.
"En? Wat vind je?"
"Echt heel lekker! En dit cafe vind ik ook echt leuk. Ik zat net te denken. Ik snap wel dat mensen hier komen om de middag door te brengen. Het is echt heel gezellig."
"En het wordt zo nog leuker voor je. Kijk eens wie daar binnenkomt."
Zonder na te denken draaide ik me om op mijn stoel. Kay kwam binnen samen met wat vrienden. Hij zag dat ik keek en zwaaide, keek even naar zijn vrienden en kwam toen naar ons toe lopen.
"Je hebt net ons meidenmiddagje verpest Nicky. Het was niet mijn schuld." Nicky zat alleen maar te grijnzen op haar stoel.
"Hey"
"Hai."
"Ik wist niet dat jij hier kwam.."
"Ik ook niet. Nicky heeft me uitgenodigd."
Hij grijnsde naar Nicky "Goed bezig Nick."
"Ja, en jij ook bro. En een bijna vrije tafel, én chicks!" Kay keek verontschuldigend naar mij terwijl zijn vriend hem op zijn schouder sloeg en er van alle kanten stoelen werden bijgeschoven.
"Ah.. jullie zijn al aan de chocomelk. Daar heb ik ook wel zin in."
"Nou ik wil wel iets sterkers dan chocolademelk na die training van vandaag. Jezus.."
Het was aan onze tafel ineens van een rustig meidengesprek, verandert in een druk jongensgezelschap. Ik vond het eigenlijk wel leuk, maar ik wist niet zeker of Nicky het ook zo leuk vond. Snelle zinnen en sarcastische opmerkingen vlogen over de tafel. Je kon niet alle gesprekken tegelijk volgen, dat was gewoon onmogelijk. Ik zei niet veel meer. Zo nu en dan praatte ik nog wat met Nicky, maar het was gewoon eigenlijk geen doen met al die jongens aan tafel. Het was wel vermakelijk om naar hun verhalen te luisteren. Zelfs Nicky moest om de meeste lachen. Toen de jongens het gingen hebben over eten, keek ik pas op mijn horloge.
"Oh.. Nick. Ik moet naar huis. Ik heb niet gezegd dat ik niet thuis zou eten."
"Geen probleem, ik moet ook naar huis. En zonder jou, is er voor mij hier ook niet heel veel meer aan." Ze glimlachte naar me.
We wurmden ons met z'n tweeën een weg langs alle stoelen die rug aan rug stonden.
"Hé! Waar gaan jullie heen!?"
"Jullie gaan nu toch niet al weg?"
"Sorry jongens.. Het eten roept ons." Nicky duwde lachend nog een stoel naar voren die voor haar werd geplaatst om haar tegen te houden. Ik werd bij mijn pols gegrepen en keek naar beneden wie het was met de mogelijkheid in mijn hoofd om hem een klap te verkopen. Het was Kay.
"Je komt morgen toch wel hé?"
"Weet ik nog niet."
"Ah.. kom op.. Voor mij?"
"Hmm.. vooruit dan. Alleen omdat jij het bent. En nu moet ik echt gaan." Hij liet mijn pols los en ik liep snel achter Nicky aan.
Buiten haalden we allebei even diep adem. Het was heel gezellig binnnen, maar het was wel vol.
"Hey, volgens mij heb jij morgen een date.." Nicky had lichtjes in haar ogen.
"Een date?"
"Ja hallo, hij smeekte je zo ongeveer om te komen. Dat is echt wel een date."
"Oh god.. en ik wil helemaal geen date."
Nicky begon verschrikkelijk te lachen. "Soms denk ik echt dat jij van een andere planeet komt Clarissa! Echt waar, als je dit nog niet door had. Die jongen vind je hardstikke leuk."