Hulp

Even later zit ze nog steeds in de trein en het is stil er komt een vrouw tegen over haar zitten.
Ze heeft een lieve lach en een grappige jurk aan. Dan beginnen ze een gesprekje.
Ook zij hoort het verhaal en schrikt. ''Ik weet niet of je het wil maar ik kan je helpen.'' "Echt?'' roep zeg ik.
Even denk ik er overna of dat wel verstandig is maar ik heb vreselijke ouders zij kan niet veel erger zijn.
"Hoe dan?'' vraag ik "Je mag bij mij wonen voor een tijdje, dan kunnen we samen naar een oplossing zoeken.'' "oké maar ik wil echt niet terug''
Daarna stappen ze uit en lopen naar het huis. "Ik heet Diana trouwens" zegt ze.
Dan gaan ze naar binnen, ze komt in een mooi groot huis terecht.