IK WIL JE NOOIT MEER ZIEN

Ik wil je nooit meer zien! zei mijn vader dus. Ik was op mijn kamer opgesloten. Het was al bijna zes uur en er drong een heerlijke geur mijn kamer, in ik kreeg er heel erg honger van. Een half uur later kwam mijn vader met een bord, ik was heel erg blij. Hij zette het op de grond, keek heel boos naar mij en gaf me een klap. En ging toen weg. Er zat wel eten in maar het was koud, het is ieder geval eten. Daarna ging ik slapen ik hoefde hem niet meer te spreken.



Nu weet je hoe mijn dag eruit ziet en dat trek je gewoon niet.
Tenminste ik niet...