Foto bij 3: Jaimy De Jong

Alles wat nu word gezegd staat in het Nederlands, maar dat is normaal gewoon Engels ;)

Ik loop met mijn koffers richting Paulm die zoekend om zich heen staat te kijken. 'Hoi Paul..' Hij draait zich in een ruk om en knuffelt me in no time. 'Jaimy! Wat heb ik je gemist, meid!' Dat zou best wel kunnen.. 'Ik wou je zo graag weer zien!' Het allerliefst had ik hem helemaal niet meer gezien maar anders moet ik in een tehuis, dat wil ik al helemaal niet! We lopen naar de auto en ik stap in.

Wanneer we een tijdje onderweg zijn, komen we bij een villa aan en mijn mond valt open van verbazing. Dat is een groot ding! 'Is dit jouw huis?' 'Nee, ik moet nog even langs One Direction.' 'Ieuw, ken jij hen?' 'Ik werk samen met hen.' Mijn oom werkt samen met vijf rondlopende malloten?! Paul neemt me mee de auto uit en we lopen naar de deur, waar Paul op de bel drukt. Na ongeveer anderhalve minuut wordt er opengedaan en verschijnt er een jongenslichaam met kastanje bruin haar en blauwe ogen. De jongen heeft een blauw en wit gestreept shirt aan met bretels over zijn schouders. Daaronder heeft hij een rode broek aan met witte Toms zonder sokken. Dat is vast een van die vijf idioten.. 'Hallo Louis,' hoor ik naast me vandaan komen. 'Hallo Paul,' klinkt de stem van die 'Louis' gast en hij kijkt naar mij. Ik kijk hem bitchy aan. 'Ik ben geen bioscoop, dus kijk niet naar me!' Hij steekt onschuldig zijn handen omhoog en ik krijg een zachte stomp van Paul naast me. Louis houdt de deur verder open en Paul en ik lopen naar binnen naar de woonkamer, waar die andere vier idioten zitten. Mijn ogen kijken het eerst naar iemand met pikzwart haar dat in een grote kuif zit. Hij draagt een blauw-witte baseball jack met nummer 93 erop. Eronder draagt hij een wit shirt met een licht grijze broek en rode Nike gympen. Mijn ogen schuiven door naar een jongen met bond haar en bruine uitgroei. Hij draagt een groen-blauw shirt met 'Free Hugs', denk maar niet dat ik hem ga knuffelen! Ook hij draagt een licht grijze broek. De jongen met het blonde haar heeft zwarte gympen aan. En hij speelt Fifa met een jongen met middellang bruin haar. Hij draagt een rood geruite blouse en een beige broek met witte gympen. Daarnaast zit een jongen met krullen en hij is druk met zijn mobiel bezig. Hij heeft een blauwe blazer aan met een wit shirt eronder aan met een beige broek en witte gympen. 'Hallo jongens.' Alle jongens kijken tegelijk op en mompelen wat en kijken dan naar mij. 'Heb ik wat van jullie aan of zo?' Opnieuw krijg ik een stomp van Paul. 'De jongen daar is Zayn, Dan met het blonde haar is Niall, die samen met Liam Fifa speelt, en degene die op zijn mobiel speelt is Harry.' 'Boeit me niet, gaan we weer?' 'Nee, dat kan niet.. we blijven hier namelijk eten..' 'Bij die vijf idioten?! Dacht 't niet!' Ik stampvoet naar de auto en ga erin zitten. Denk maar dat ik bij hen ga eten! Ik zie de blonde jongen op me af lopen en ik blijf boos zitten. Hij doet de auto open en gaat in de bestuurdersstoel zitten. 'Jaim?' 'Noem me geen Jaim!' 'Oké.. Sorry..' Ik vind 't wel stom om lullig tegen Niall te doen. Het lijkt me best een aardige jongen.. Maar ik wil geen vrienden zijn met jongens die in een band zitten! Na een paar seconden zo stil te zitten, moet ik denken aan mijn ouders en krijg ik tranen in mijn ogen. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik in Engeland ben bij mijn oom en dat mijn ouders dood zijn. Ik wil terug naar de leuke tijd en niet deze klote tijd dat mijn ouders er niet zijn.. Ineens begin ik te huilen en ik voel voorzichtig twee armen om me heen. Ik heb geen kracht om ze weg te duwen en ik leg mijn hoofd tegen Nialls schouder en ik barst in huilen uit.



Wanneer we hebben gegeten zitten Niall, Louis en ik op de bank. We hebben elkaar wat beter leren kennen en we zijn beste vrienden geworden. Ze voelen als broers voor me. De broer die ik ooit hoorde te hebben maar die niet op de wereld gekomen is.. Nou ja.. Wel op de wereld was.. maar dood.. Ook al wou ik geen vrienden met de jongens worden. Ze zijn eigenlijk gewoon normale jongens, alleen met een abnormale baan. 'Ik ga even naar het toilet.' Ik sta op en loop door de enorme gang van de villa. Ik heb een rondleiding van de jongens gehad dus ik ken het hier wel aardig. Ik hoor iemand een kamer uit komen en ik kijk om me heen welke kamer het is. Ik zie iemand lopen maar veel tijd om te kijken heb ik niet want ik loop tegen de deur aan. Handig.. Ik hoor voetstappen achter me en ik hoor zacht gegrinnik. Als ik me omdraai zie ik de jongen met de krullen staan. Als ik het me goed herinner dan is het Harry. 'Je bent niet de handigste hè?' zegt hij lachend. 'Ik was aan het kijken wie de kamer uitkwam.' 'Nu heb je 't gezien. Bevalt 't je?' zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Zozo, meneer is een flirtreet. Ik geef geen antwoord en loop de badkamer in.



'Jaimy, we moeten naar huis! Je moet morgen naar school!' Ik sta samen met de jongens op het veldje in de achtertuin. 'Kom op, Paul! Ik ben aan 't voetballen!' 'En aan het verliezen,' hoor ik Louis achter me. 'Pff, vijf jongens tegen één meisje.. En ik zit ook niet op voetbal.. maar ik zit op atletiek! Dus wat nou! Toch is het nog goed voor mij want het is 10-0.. Bij andere mensen staat het al 100-0.. Dus wat nou joh, Lou?' 'Jaim, 't is leuk dat je zo goed met de jongens kan opschieten maar je moet NU komen!' Ik geef de jongens een knuffel. 'Bye, guys.' 'Bye, Jaimy,' zeggen ze in koor en ik loop naar Paul. We stappen in de auto en rijden naar zijn huis. Of beter gezegd, zijn villa. Ik kan wel wennen aan dit rijke leventje! Eerst wonen in een flat, dan in een dikke vette villa! Ge-wel-dig!



Nieuw hoofdstukje :D ! What do you think? En het klopt, het is wat saai... Sorry daarvoor, heb je tips? Schrijf in een comment please! xoxo Me ;)

Reageer (1)

  • Lastmemory

    Ik vind het een leuk verhaal, zeker verder schrijven!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen