Hoofdstuk 8

Tijdens het eten stootte Nils me even aan, ik keek hem aan en glimlachte "Sorry." Klonk er. Ik keek op en luisterde naar de stemmen om me heen, ik kon alles weer horen! Ik was weer normaal.. Nouja, ik was nu wel bang voor dat.. Maar ik kon in ieder geval weer horen en hopelijk ook weer lezen ! "Het geeft niet Nils, ik had je niet aan mogen vallen." "Daan heeft me alles verteld, het maakt niet uit." Hij keek even naar Daan. "Maar je kan weer praten!!" hij glimlachte naar me en we gaven elkaar een knuffel.

Na het eten liep ik gelijk naar de kamer toe, ik ging op de bank zitten en zag vanuit m'n ooghoek ineens Rein z'n telefoon liggen. Ik kon het niet laten, ik moest weten wat er met Kate was. Ik keek even naar de deur, waar stemmen klonken, ze vervaagden weer. Ik sloop naar Rein's mobiel toe en ontgrendelde hem. Langzaam scrolde ik door de WhatsApp gesprekken, gesprekken met meiden, nog meer meiden, oh groepsgesprekken en nog wat vrienden. Ik besloot maar gewoon naar Kate te gaan zoeken, want met Rein zijn aantal vrienden zou ik er nooit komen. Ik kwam bij Kate aan en opende het gesprek. Ik las het gesprek, wat ik eigenlijk niet had moeten doen.

Rein : wrm bedreig je lotte? ze heeft niks gedaan
Kate : Ze pakt je van me af, dat noem ik niet niks
Rein : jij leert het nooit eh. het is uit kate UIT. ik moet je niet meer
Rein : en zeg niet dat je nie weet waarom want dt weet je verdomd goed !!!!!!!!
Kate : dat ik niet met jou heb betekend dat niet dat jij een ander meisje verdiend .
Rein : nu ga je echt te ver. je moet je niet zo in mijn leven verdiepen. ga eerst leren zingen ofzo trut
Kate : je kan kiezen rein. of je gaat weg bij lotte en kiest voor mij of je ziet iemand die je lief hebt voor een van de laatste keren
Rein : KATE VERDOMME DOE NORMAAL. DIT IS GODVER DE REDEN WAAROM HET UIT IS
Kate : ja je wist hoe ik was, toch maakte je het uit. niet zo slim he? HAHA. je mag kiezen vriend
Rein : ik ben je vriend niet.
Rein : je weet me keuze al
Kate : nee eigenlijk niet, kom morgen na het eten maar naar het veldje, dan kan je het me vertellen
Rein : wt nou als ik niet kom
Kate : dag Daan..
Rein : oké ik kom morgen je blijft van me vrienden af vieze slet
Kate : tot morgen Rein

Ik had door het lezen van dit gesprek tranen in m'n ogen gekregen, ik maakte screenshots, stuurde ze naar mezelf, verwijderde het gesprek en sprong op. Ik klopte op de deur bij Daan, Nils en Owen om ze te gaan halen. Tot ik me besefte dat ze niet mochten weten dat ik het gesprek had gelezen. Ik rende weg en ging de hoek om naar de trap. Kut.. Daar liep Jordi. Ik mompelde iets wat op sorry moest lijken en wilde doorlopen. "Lotte?" Jordi pakte me bij m'n arm vast. Ik keek hem aan. "Ik heb geen tijd Jordi, sorry.." "Lotte, wat is er aan de hand?" Ik begon te snikken en wees naar buiten, terwijl ik het verhaal probeerde te vertellen begon ik ook te hyperfentileren. "Dus je bedoelt dat er een meisje Rein in elkaar wilt slaan?" Ik knikte "Ik denk het wel.." Hij snapte me, terwijl ik amper uit m'n woorden kwam en nu.. zou die me nu ook nog gaan helpen? Ja hoor. Hij pakte m'n hand en trok me mee naar buiten. "Oke, waa.." Verder kwam hij niet, het geschreeuw verder op vertelde al waar ze waren. We renden er naar toe, Rein lag op de grond met Kate boven opzich. Hij had een bloedneus en Kate had haar oog half dichtgetrokken zitten. Ik keek naar Kate. "Jordi.." Ik wees naar Kate. "Ja, ik zie het.. Het is Kate." "Ken je haar?" Hij knikte. "Maar al te goed, ze heeft me het zelfde geflikt als Rein." "Wat dan?" "Ik kan het niet vertellen.. Maar we moeten dat mes weghalen." Ik knikte en zonder er over na te denken rende ik naar Kate en Rein toe. "GA VAN REIN AF, ROT OP TRUT." "LOTTE NEEEE !!!" Hoorde ik Jordi achter me roepen. Ik kwam bij Lotte en Rein aan en ik hoorde Rein m'n naam mompelen. Ik keek hem even aan, och.. wat zag hij er slecht uit. Kate keek naar me op en grijnsde vals "Zozo.. kom je je vriendje helpen?" "Hij is m'n vriendje niet." Ze trok haar linker wenkbrauw op. "Wil je wel." zei ze toen ze naar Rein keek. "Nee. Dat wil jij." Ik hoorde haar grinniken. "Je breekt z'n hart. Maar gelukkig zal hij niet lang pijn hebben door je." Ze keek op, haar donker bruine ogen, bijna zwart, drongen diep tot me door. "Als hij straks dood is." Ze zette het mes op zijn keel. "N-NEEEE.. KATE FLIKKER OP N-NEE!" Ik stotterde een beetje, maar ik was boos, heel boos. "Wat had je dan joh?" Kate sprong op en beukte met haar borst tegen mij aan. "Maak mij maar lekker dood als je iemand wilt vermoorden, doe maar. Dan ben ik ook gelijk overal vanaf." Ik snapte mezelf niet meer.. Ik had een hartstikke goed leven. Ik had helemaal geen problemen ofzo, tot nu dan. Ik snapte mezelf niet.. Meer kon ik niet meer nadenken, ik hoorde geschreeuw achter me, ik keek om. Maar op dat moment kroop ik in een en schreeuwde ik het uit. "Lotte !!!" Ik keek op, zag Kate nog even grijnzen en toen liep ze weg. Op de plek waar zij stond kwam Rein zijn hoofd in beeld en voordat het zwart gevlekte beeld dat ik zag helemaal zwart werd kon ik nog net "Rein.. Ik hou wel van je." uitbrengen. Toen voelde ik niks meer en was alles zwart.

Het was gedaan, m'n leven was voorbij.