Chapter 35 ~~ Never tought I would come into a libary..

Enkele dagen voor de vakantie zie, sorry spreek, ik George pas. Dat doet me ook beseffen dat ik nog met Harry moet spreken, maar ook dat is er nog niet van gekomen.
Het regent en George en ik maken huiswerk in de bibliotheek
'Nooit gedacht ooit nog eens een de bibliotheek te komen,' zegt George.
'Tja, ik had het ook niet verwacht, eigenlijk.'
'Nou ja, zeg! Vindt je dat normaal!'
'Sst, George zachtjes! De bibliotheek vrouw, vind het niet zo tof als je schreeuwt.'
'Ach, nou ja.'

'Oké, ik ben klaar,' zeg ik na enkele tijd en ik klap mijn boek dicht.
'Ik ook,' zegt George en ik hoor hoe hij schijnheilig klinkt.
'Ja, tuurlijk Georgie.
We ploffen een eindje weg bij de bieb neer in een raamkozijn, die regen tikt tegen raam aan. Het duurt even voordat ik de moed heb om hem te vragen.
'George?' Begin ik voorzichtig en ik voel me stom dat ik het aan hem vraag. Ik pruts wat aan mijn nagels, maar zijn vingers tillen mijn hoofd op, zodat ik ergens zijn richting in kijk.
'Ja?'
'Nou, kijk. Er is een soort van feestje of zoiets. En kijk, mijn ouders gaan liever ook niet en zo, want die vinden dat allemaal shit en zo, maar moeten wel want kijk. Nou ja, ik mag iemand meenemen en zo en ik, nou ja.'
'Zoey, wat wil je vragen?'
'Of je met me mee wilt? Je krijgt het pak van mijn ouders, al vermoed ik dat je dan met hun moet gaat winkelen.'
'Zoey, ik ga heel erg graag met je mee en winkelen met je ouders lijkt me helemaal gezellig.'
Lachend schud ik mijn hoofd, 'bedankt Georgie.'
'Graag gedaan.'
Tevreden nestel ik me tegen hem, zijn arm om me heen, mijn hoofd op zijn borst.
'Je moet wel leren dansen,' zeg ik lachend.
'Ik kan heel erg goed dansen,' werpt hij tegen. 'Jij moet leren dansen.'
'Ik kan heel erg goed dansen, dus bewijs maar dat je het kan, dude.'
'Maar natuurlijk.'
Hij trekt me aan mijn hand overeind, slaat zijn armen rond mijn middel, als ik de mijne om zijn nek heen sla. Voorzichtig schuifelen we heen en weer, waarna hij me af en toe een rondje laat draaien. Lachend laat ik hem er ook een aantal draaien. We dansen een tijdje, zonder muziek maar dat hebben we niet nodig.

'Ben ik goed gekeurd?' Vraagt hij na een tijdje.
Lachend stomp ik hem tegen zijn schouder.
'Ja, dat ben je inderdaad.'

De weken tot de herfstvakantie gaan me te snel en al te snel zitten we op de trein, waar George me de oren van het hoofd af praat. Enthousiast over het pak dat hij gekocht heeft, samen met mijn ouders. Ik mocht niet mee. Fred, kletst met Scarlett en de rest met elkaar. Ik zit naast George, met mijn benen over zijn schoot, waar ik naar zijn verhaal luister. Ik weet zelf nog niet eens wat ik aan ga trekken, maar ik word nu al doodgegooid met het pak van George. Een pak dat ik nooit zal kunnen zien. Ik zal er dus maar van uit moeten gaan dat het hem goed staat. George gaat met mij mee naar huis deze vakantie en ik vraag me af hoe lang hij Fred zal kunnen missen. Of ik nu niet de tweeling uit elkaar trek. Als ik hem er naar vraag, ontkent hij dat echter. Al zegt hij stiekem te moeten toegeven dat hij zijn familie wel zou missen. Vandaar dat we afspreken dat we halverwege de vakantie naar hem gaan. Verder spreek ik met de rest af dat we bij mij thuis een logeerpartijtje houden of ergens anders, als het er maar komt. Nadat ik afscheid van iedereen heb genomen en me in de armen van mijn ouders heb geworpen en George afscheid van iedereen heeft genomen gaan we naar mijn huis toe. Waar het rondje etiketten zal beginnen. George, dude, je weet niet waar je aan begonnen bent!