Zoiets als toetsweek

Ik zit in mijn examenjaar, 5 havo, en net als vorig jaar is het voor iedere vakantie weer raak: toetsweek. Jawel, het feest is weer begonnen.
Voor mijn neus liggen mijn Nederlands boeken open en ik heb de hoeveelheid stof een beetje onderschat. Ik heb er nu 4 uur woordjes stampen, samenvattingen doorlezen, tien minuutjes pauze voor een pizza en nog meer woordjes stampen opzitten, en eigenlijk ben ik ook nog lang niet klaar. Maar in plaats van verder te leren luister ik muziek, schrijf ik een column op Quizlet en tweet ik de meest stomme dingen. Hoe moet ik me nou kunnen concentreren als ik over minder dan een week in Barçelona zit? Juist, niet.

Ik weet dat de toetsen allemaal heel belangrijk zijn en ja, I should be studying right now. Ryan Gosling, Harry Styles, Orlando Bloom, Justin Timberlake, Chris en Liam Hemsworth, Zac Efron (twee keer) en Leonardo DiCaprio vertelden het me ook al, maar ik werd alleen maar afgeleid door die mooie ogen die de mijne doorboorden. En al die mooie lichamen enzo. Daar kan ik niks aan doen!! Pas toen ik Bill Kaulitz tegenkwam werd ik niet meer afgeleid en drong zijn tekst tot me door. Ik ging gelijk aan de studie. Ha just kidding. Zelfs hij krijgt me niet zo ver.

Toen ik vanmiddag thuis kwam van mijn geschiedenis toets was er al niks om me op te vrolijken. Ik heb een boos appje naar mijn moeder gestuurd, met daarin heel wat scheldwoorden naar mijn lerares gericht, die alles wat we "MOESTEN LEREN!!!!" lekker niet in de toets had verwerkt. Mams reageerde met: 'Oh, en hoe ging maatschappijleer? Ga maar lekker aan de bak voor morgen. Succes.'

Top. Bedankt, mam, voor je medeleven. Maar goed, gelukkig was de chips zak er wel voor me. Net als de chocolademelk, borrelnootjes en koekjes. De toetsweek maakt mij zo'n vreselijke vreetzak. Door alle knorrende magen in die lokalen krijg je vanzelf honger, vooral omdat je op dat moment niet in de gelegenheid bent om te eten. Daarnaast is het weer feestweek (you know..) en worden die gedachten aan eten alleen maar versterkt. Dus toen ik thuis kwam heb ik de schade even ingehaald.

Op dit moment doen mijn handen pijn van het typen en schrijven, mijn kont van het lange zitten en mijn ogen van het turen naar mijn beeldscherm. Ik denk dat ik me maar op de bank nestel voor een lekkere drama aflevering van GTST, waarna ik mijn bed induik.
De theorie die ik ooit van een vriendin heb geleerd is: 'Leg je boek onder je kussen. Als je wakker wordt ken je de stof.' Nu heeft dit bij mij nog nooit gewerkt, en ja ik spreek uit ervaring, maar toch is het idee wel heel fijn. Dus dat is wat ik ga doen.

Seeee ya