Als ik thuis kom begin ik meteen mijn huiswerk voor vandaag en morgen te maken, waarschijnlijk heb ik morgen geen tijd om huiswerk te maken.

'Oké, eerst Nederlands, 10 zinnen ontleden, best makkelijk.'

'Melis, kom je eten?' Schreeuwt mijn moeder als ik bijna klaar ben met al mijn huiswerk.

'Ik kom zo'

'Opschieten!'

Hmpf, hoeveel kan iemand zeuren, huiswerk is toch belangrijker dan dat ik precies op tijd aan tafel zit?

Snel maak ik Geschiedenis af en ga ik naar beneden.

'Kon je niet wat meer opschieten? Je eten is al koud!' Zegt mijn moeder geïrriteerd.

'Ik heb mijn best gedaan, nu hoef ik morgen en in het weekend tenminste ook niks meer te doen.'

'Goed dan.'

Snel eet ik mijn macaroni op zodat ik boven met Sterre, Daphne, Floris en Eline kan skypen.

'Ik ga naar boven.' Zeg ik terwijl ik probeer er snel tussenuit te glippen.

'Nee, je blijft zitten tot iedereen klaar is!' Antwoordt mijn moeder.

'Maar met Tommie duurt dat nog zeker een half uur!'

'Hum, oké dan, ga maar.'

Ik slaak een zucht van opluchting en ren snel naar boven.

Als ik skype aan heb gezet zijn de andere allang online.

'Hey melissa, waar bleef je?' Vroeg Eline

'Mijn moeder was aan het zeuren.'

'Melissssssss!' Schreeuwde sterre hard.

'Jaaaaaaaa?' Schreeuwde ik terug

'Nog maar een nachtje slapen!'

'I know!'

'Aaaaaaaaaaah' gillen we allemaal behalve Floris, die ons een echt-waar-blik geeft.

'Oh my god, ik kan niet wachten, ik wil zo graag weten wat mijn moeder heeft bedacht!' Zeg ik opgewonden.

'Haha mooi.' Hoor ik een bekende stem achter me zeggen.

'Mamma! Niet onverwacht binnensluipen!'

'Haha, maar je moet nu gaan slapen! Morgen moet je vroeg op voor alle cadeautjes!'

'Ugh, oké, is papa al thuis?'

'Ja, hij zit beneden.'

Ik zag mijn vader niet zo veel, hij werkt bij de politie, van 9:00 tot 22:00 zes dagen per week.

'Bye bye' zwaaide ik naar mijn webcam.

'Doei mel! Tot morgen!' Antwoordt Eline.

Ik sloot skype af en ging naar beneden om mijn vader welterusten te zeggen.

'Pap!'

'Mellisa!'

'Heb je morgen vrij?' Vraag ik met puppy ogen aan mijn vader.

'Alleen 's ochtends' zegt mijn vader bedroeft.

'Oh' zeg ik zacht met een brok in mijn keel.

Waarom moest hij ook altijd weg? Waarom hij? Waarom niemand anders?

'Dus je bent er niet bij het feestje?' Vraag ik terwijl ik eigenlijk het antwoord al weet.

'Nee'

Ik zucht diep. 'Nou ja, welterusten dan maar.'

'Welterusten.'



Langzaam wordt ik wakker. Het dringt nu pas tot me door dat mijn ouders en tom 'happy Birthday' voor me zijn aan het zingen.

Tommie komt naar me toe.

'Gefeliciteerd Melissa!' Schreeuwt hij en hij geeft me een knuffel.

'Ik heb geen cadeautje voor je, maar ik heb wel een tekening gemaakt.'

Hij geeft me een blaadje waar een paar strepen op staan en waar (duidelijk niet door hem) 'Fijne verjaardag' op is geschreven. Ach, meer kan je ook niet verwachten van ieman die zeven jaar is.

'Dit is van tante Ann' Mama geeft me een kaart.

Tante Ann woont in Dublin. Ik ben oorspronkelijk ook Iers, maar mijn moeder en vader zijn naar Nederland verhuist toen ik twee was.

Ik open de envelop

Het is een kaart met een puppy erop.

Ik heb altijd al van honden gehouden, maar Tommie is bang voor ze, dus ma ik geen hond.

"Hey big girl, happy birthday! I hope you'll have fun tonight! I hope you will come here when you have holliday, then we can do something for your birthday. Much love, aunt Ann."

'Wat bedoelt ze met "veel plezier vanavond?"' Vraag ik verward aan mijn moeder.

Het enige dat ik krijg is een mysterieuze blik.

'Dit is ons cadeau. Eerst het pakje!' Zegt mijn moeder overdreven opgewonden.

Ik krijg een pakje en een envelop overhandigd en geef mijn moeder

een ik-weet-echt-niet-wat-er-aan-de-hand-is blik.

Ik scheur het cadeaupapier open.

Er zit een doosje in.

Oké, even alles op een rijtje zetten.

1. Iedereen is opgewonden

2. Ik ga vanavond iets doen met mijn vrienden

3. Mama gaat waarschijnlijk niet mee, er is niets dat daartoe wijst, maar ik weet dat het awkward wordt als ik, mijn vrienden en mijn moeder ergens heen gaan.

Maar nee, ik weet nogsteeds niet wat het is.

Ik open het doosje en kijk mijn moeder met grote ogen aan.

'OMG, ECHT?' Gil ik blij? '

'Ja, vanavond moet je om acht uur in Amsterdam zijn.'

Ik kon het niet geloven, one direction tickets, eerste rij, in het midden, ik heb de beste ouders evah!




Hey carrots, miss was dit een beetje saai hoofdstuk, maar het wordt beter! Sorry dat het zo lang duurde voordat ik het had geüpload, ik was ff een andere fanfiction aan het lezen. Kan ik miss 8 votes krijgen voor dit hoofdstuk? En reageer, dan weet ik wat ik goed doe en wat ik beter kan doen :)

Bye kiddo's

Xx

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen